Bridget Huber, Nancy Averett ve Teresa Cotsirilos‘un The FERN‘de yayımlanan bu haberi, Yeşil Gazete‘nin de parçası olduğu küresel gazetecilik ağı Covering Climate Now’un (CCNOW) ‘Gıda ve Su Ortak Yayın Haftası’ işbirliğinin bir parçasıdır.

*

Haziran ayında, rekor kıran bir sıcak hava dalgası Oregon‘un Willamette Vadisi‘ni kavururken Sebastian Francisco Perez, 40 derece sıcakta büyük bir fidanlığın sulama hatlarıyla uğraşıyordu.

Vardiyasının sonunda görünmeyince iş arkadaşları onu aramaya gitti ve  ağaçların arasına yığılmış halde bulundu. Oregon İş Sağlığı ve Güvenliği Bölümünden müfettişler, Perez‘in ısıya bağlı hipertermi ve dehidrasyondan öldüğünü belirledi.

Ayrıca Perez’e kendisini sıcaktan nasıl koruyacağına dair temel bilgilerin verilmediğini de tespit edildi.

Bu, çiftliğin müfettişlerle ilk görüşmesi değildi; daha önce çalışanlarına su ve tuvalet sağlamadığı da kaydedilmişti. Daha sonra, Federal İş Sağlığı ve Güvenliği İdaresi (OSHA) ile kapalı bir konferansta bir Ernst Nursery & Farms yetkilisi, Perez’i kendi ölümünden sorumlu tuttu ve işçilerin “vücutlarını nasıl zorladıklarından sorumlu olmaları” gerektiğini iddia etti.

Oregon bu yıl, benzer ölümleri önlemek ve işverenlerin sıcak havalarda işçileri koruma sorumluluğunu almasını sağlamak amacıyla ülkedeki ‘açık hava çalışanları’ için en katı ısı korumalarını getirdi.

Kural, sıcaklıklar 26 derece (80 fahrenheit) ulaştığında devreye giriyor. İşverenlerin soğuk su, dinlenme molaları ve gölge sağlamanın yanı sıra işçileri ısınmaya nasıl alıştıracakları, sıcak hastalıklarını nasıl önleyecekleri ve acil bir durumda yardım isteyebilecekleri konusunda planlar yapmalarını gerektiriyor.

Yeni standart, savunucular tarafından övünçle karşılansa da endüstri, şimdiden geri adım atıyor.

Kuralın yürürlüğe girdiği gün olan 15 Haziran’da, Oregon’daki 1000’den fazla şirketi temsil eden iş gruplarından oluşan bir koalisyon, bu sıcaklık standardınının ve işçilerin orman yangını dumanına maruz kalmasını düzenleyen başka bir yeni yasanın anayasaya aykırı olduğunu savunarak dava açtı.

Ancak kurallar şimdilik geçerli ve Oregon’u, Kalforniya ve Washington‘dan sonra açık hava çalışanları için bu tür standartları yürürlüğe koyan üçüncü eyalet yapıyor.

Federal bir düzenlemenin yokluğunda bir avuç eyalet, kendi ısı standartlarını getirmeye çalıştı. Kaliforniya bunlardan ilkiydi. 2005 yazında, en az dört çiftlik işçisinin birkaç hafta içinde ölmesinden sonra, daha sonra kalıcı hale getirilen acil durum ısı düzenlemeleriyayımlandı.

2015 yılında güçlendirilen kurala göre, Kaliforniyalı işverenlerin işçilere soğuk içme suyu, sıcaklık 32 dereceye ulaştığında gölge ve dinlenme molaları vermeleri ve işçilere 26  derece ve üzerindeki sıcaklıklarda dinlenme seçeneği vermeleri gerekiyor.

Ülkenin geri kalanında ise iklim değişikliği giderek daha şiddetli sıcak dalgalarına neden olurken, tarım işçileri korumadan yoksun.

Nasıl idare edecekleri, büyük ölçüde işverenlerinin aşırı sıcakta çalışırken kritik önem taşıyan suya, gölgeye ve dinlenme molalarına erişim sağlamaya gönüllü olarak karar verip vermemesine bağlı olacak.

Şu anda işverenlerin işçileri sıcaktan korumaları için ülke çapında bir düzenleme yok. Çabaları yakın zamanda başlamış olsa da muhtemlen yürürlüğe girmesi yıllar alacak.

Çalışma İstatistikleri Bürosu verilerinin bir analizine göre, tarım işçilerinin ısıya bağlı hastalıklardan ölme olasılığı genel işçilere göre 35 kat daha fazla.

Ve risk, iklim krizi yoğunlaştıkça ve özellikle de emisyonları azaltmak için hızlı adımlar atılmadıkça büyüyecek.

2020’de yapılan bir araştırmaya göre, ABD’de mahsul yetiştiren ilçelerde sezon başına 21 gün, ısı nedeniyle güvensiz olarak kabul ediliyor. 050 yılına kadar, küresel ortalama sıcaklıklar 2 derece artarsa, bu sayının sezon başına 39 güne ulaşacağı tahmin ediliyor.

Mevcut emisyon gidişatı devam ederse, 2100 yılına kadar ortalama ısınmanın  4 derece üzerine çıkması bekleniyor, bu da  işçiler için yılda 62 günün güvensiz hale geleceği anlamına geliyor.

Tarım işçileri, ısının tehlikelerine karşı iki kat daha savunmasız: İşlerinin doğası gereği, sıcak havalarda dışarıda uzun saatler geçirmeleri gerek. Ancak bir dizi başka faktör de bu riskleri artırıyor.

ABD’deki iş kanunları, çoğu çiftçinin sendikalaşmasını engelliyor, bu nedenle işverenlerle müzakereden yoksunlar. Çoğu çiftlik işçisi ya belgesiz ya da ülkede tek bir işverene bağlı olan  geçici çalışma vizeleriyle kayıtlı, işçiler şikayet edilirse veya işverenler için başka sorunlara neden olursa, sınır dışı edilme riskiyle karşı karşıya kalıyorlar.

Birçok çiftlik işçisi İngilizce konuşmuyor ve uygun fiyatlı sağlık hizmetlerine erişemiyor. İşçilere genellikle saatlik ücret değil, parça başına ücret alıyor. Hak savunucuları, küfelerle, bohça veya hayvanlar ile ödeme almanın işçileri mola vermekten caydırabileceğini söylüyor.

Ayrıca, çiftliklerin işçileri denetlemek için istihdam ettikleri liderler,  ne kadar hasat yapıldığına bağlı olarak ikramiye alıyor.

Emory Üniversitesi‘nde iklim değişikliğinin tarım işçileri üzerindeki etkilerini araştıran Nell Hodgson Woodruff Hemşirelik Okulu‘ndan profesör Roxana Chicas, “Tarım işçileri söz konusu olduğunda, iklim değişikliği politikalarının, işçi koruma politikalarının, göçmenlik politikalarının ve halk sağlığı politikalarının eksikliği kesişiyor ve bu onları oldukça savunmasız bir nüfus haline getiriyor” diyor.

Federal İş Sağlığı ve Güvenliği İdaresi’ne (OSHA) on yıldan fazla bir süredir bir ‘sıcaklık standardı’ için dilekçe veren savunma örgütü Public Citizen‘ın işçi sağlığı ve güvenliği savunucusu Juley Fulcher da şöyle diyor:

“Tarımda koşullar benzersiz şekilde kötü. Bu insanların şikayet etme gücü sıfır”

OSHA kayıtlarına göre ABD’de son beş yılda en az 22 tarım işçisi ısıya bağlı hastalıklardan öldü: Aralarında Florida ve Georgia‘da domates tarlalarında çalışan üç kişi; mısır püskülünü çözen bir Indiana işçisi; Kaliforniya’da bir koyun çobanı; ve Kuzey Carolina ve Connecticut‘ta tütün toplayan işçiler vardı.

Ama bu kayıtlar eksik. Örneğin, geçen Temmuz ayında şerbetçiotu hasat ederken ölen bir Washington çiftlik işçisini veya aktivistlerin 2020’de öldüğünü söylediği Indiana’da başka bir mısır püskülü işçisinin ölümü, bu kayıtlarda yok.

Fulcher, federal istatistiklerin genellikle ölümleri ve yaralanmaları hesaba katmadığını; sayımların bir kısmının işveren tarafından bildirilen vakalara dayandığını ve bazı ölümlerin asla bildirilmediğini; diğerlerinin ise ısı stresinin neden olabileceği veya daha da kötüleşmesine neden olabilecek koşullara atfedildiğini söylüyor.

Kaliforniya’daki Ventura County‘de çiftlik işçilerine bakan doktor Tipu Khan, sıcaklığın vücutlarına verdiği zararı ilk elden görenlerden. Isı hastalığının mide bulantısı, yorgunluk ve kusma ile başladığını; vücudun sıcaklığını düzenleme yeteneğini kaybetmesiyle nöbetlere kadar ilerleyebileceğini söylüyor.

Bir kişinin vücut sıcaklığı yükseldikçe, beynine giden kan akışı yavaşlar ve bu da felç veya beyin hasarı riskini artırır.

Florida ve Oregon’da çiftlik işçilerini tedavi eden acil servis hemşiresi Morgan Raines, aşırı sıcağa maruz kalan işçilerin, yüksek vücut sıcaklıkları ve yüksek kalp atış hızları ile genellikle tutarsız ve kafası karışmış bir zihinsel durumda acil servise geldiklerini söylüyor: “Büyük bir tıbbi acil durum var.”

Artan araştırmalar ayrıca, yüksek ısıya kronik olarak maruz kalmanın, bir tıbbi acil durumla sonuçlanmasa bile vücutta kalıcı hasara neden olabileceğini düşündürüyor.

Emory Üniversitesi profesörü Chicas, sıcak havalarda Florida’daki çiftlik işçilerinin böbreklerin ne kadar iyi çalıştığının bir göstergesi olan kreatinin düzeylerini ölçen bir araştırmayı yürüttü.

10 saatlik bir iş gününde, ısı endeksi ortalama 31.6 derece olduğunda, işçilerin kreatinin seviyeleri, böbrek hasarıyla tutarlı bir düzeye yükseldi. Aynı zamanda, çalışmadaki beş işçiden dördünün vücut sıcaklığı OSHA’nın güvenli saydığı 38 derece sınırını aşıyordu.

Araştırmacılar ayrıca işçilerin çoğunun vardiyalarına başlamadan önce zaten susuz kalmış olduğunu buldu. Bu da önceki gün işten sonra akşamları yeterince su almakta zorlandıklarını gösteriyor.

Hem Chicas hem de Raines, sürekli dehidrasyonun böbrekleri strese soktuğunu ve ABD’li göçmen tarım işçilerinin çoğu Amerikalıdan çok daha genç yaşlarda kronik böbrek hastalığı (KBH) geliştirdiğine dair anekdotsal kanıtları açıklayabileceğini söylüyor.

KBH tipik olarak yaşlılarda görülüyor ancak Raines acil serviste 30’lu ve 40’lı yaşlarında diyalize ihtiyaç duyan çiftlik işçileri gördüğünü söylüyor ve ekliyor:

“Birçok çiftlik işçisi belgesiz, peki bu bakımı nasıl alacaklar?”

Hamileler,  sıcak çarpmasına daha da yatkındır ve sıcak, ölü doğum ve erken doğum riskini artırır.

Göçmen Klinisyenler Ağı‘nda çevre ve iş sağlığı direktörü Amy Liebman, giderek daha fazla tarım işçisinin kadın olması nedeniyle bu durumun özellikle endişe verici olduğunu söylüyor ve hamile işçilerin, geçimlerini sağlama kapasitelerine müdahale etmemek ve ihtiyaç duydukları korumaları sağlamak arasında hassas bir denge olduğunu belirtiyor.

Yıllar boyunca sendikalar, savunucular ve hatta Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri gibi devlet kurumları, ABD Çalışma Bakanlığı‘nın işçileri ısı tehlikelerinden koruyacak uygulanabilir bir standardı geçirmesini sağlamaya çalıştı.

Son olarak, geçtiğimiz Ekim ayında Biden yönetimi, iklim değişikliğine verdiği yanıtın bir parçası olarak, bir düzenlemeye doğru adım adım yaklaştığının sinyallerini verdi ve OSHA, işçileri aşırı ısıya maruz kalmaktan korumak için bir kural hazırlama sürecine başladığını duyurdu.

Ancak düzenlemenin tamamlanması 7 ila 12 yıl kadar uzun sürebilir – ve bir kez geçse bile, yasal zorluklarla karşılaşabilir. Ayrıca kesinlikle tarım, petrol ve gaz ve inşaat ticaretinde güçlü sanayi gruplarının muhalefetiyle karşılaşması bekleniyor.