Almanya istihbarat örgütünün aşırı uç ilan ettiği aşırı sağcı Almanya için Alternatif (AfD) ile  neo-Nazileri ve dazlakları içeren gevşek bir siyasi hareket olan Özgür Saksonya adlı örgüte verilen destek ülke genelinde artıyor. 

Doğu Almanya eyaleti Saksonya‘da, söz konusu destek ana akıma kadar uzanırken, anketler AfD’nin eylül ayındaki bölgesel seçimlerin yanı sıra komşu Brandenburg ve Thüringen seçimlerinde de en fazla oyu alma yolunda ilerlediğini gösteriyor.

Daha küçük ama daha radikal bir ağ olan Özgür Saksonya ise, 140.000 aboneye sahip bir Telegram grubunda hükümete karşı haftalık mitingler düzenliyor.

Polonya sınırındaki aşırı sağın kalesi Görlitz‘de ve Almanya’nın diğer şehirlerinde her pazartesi gecesi düzenlenen yürüyüşlerde, her iki partinin destekçileri göçe, koronavirüs kısıtlamalarına ve Ukrayna‘ya yapılan askeri yardıma yönelik öfkelerini açığa vuruyor. Ancak suçun asıl yükünü çeken grup iklim politikaları yürüten Yeşiller.

AfD belediye meclis üyesi Lutz Jankus, bir çiftçi protestosu sırasında kendilerini özgürlük partisi, Yeşiller’i yasaklar partisi olarak nitelendirerek, “Yeşiller bizim baş düşmanımızdır. İnsanlara evlerini nasıl ısıtacaklarını anlatmak istemiyoruz. İnsanlara arabalarında ne tür bir motorun olması gerektiğini söylemek istemiyoruz” dedi.

Guardian‘dan Ajit Niranjan‘ın değerlendirmesine göre, iklim eylemi soyut ideallerden somut değişikliklere doğru ilerledikçe, Avrupalı ​​liderler seçmenleri haziran ayındaki seçimlerden uzaklaştırabilecek politikaları gözden geçirmeye başladı.

‘Almanya dünyayı tek başına kurtaramaz’

Ülkede her ne kadar toplumsal bir “yeşil tepki” (yeşil politikalara tepki) korkusu büyük ölçüde temelsiz olsa da, anket verileri iklim politikalarının ve Yeşillerin aşırı sağ saldırıların odak noktası haline geldiğini gösteriyor.

Fransa, Almanya ve Polonya‘daki 15.000 seçmenin iklim politikasına yönelik tutumları üzerine yakın zamanda yapılan bir çalışmanın ortak yazarı olan Berlin Humboldt Üniversitesi‘nden siyaset bilimci Markus Kollberg, “Bizim çıkardığımız sonuç, yaygın bir yeşil tepkinin olmadığıdır. Verilerde aslında parti çizgisinde çok açık bir kutuplaşma buluyoruz” diye konuştu.

Göç karşıtı görüşleriyle siyasi bir güç haline gelen AfD, fosil yakıt şirketlerinin inkar etmeyi bırakmasından çok sonra bile küresel ısınma hakkındaki bilimsel gerçekleri sorgulamaya devam etti.

Görünüşte destekçilerinin aşırı hava koşulları hakkında konuşmaya pek ilgileri yok. Anketler AfD seçmenlerinin ortalama bir Alman’a kıyasla iklim krizini daha az önemsediğini gösterse de, bunu durdurmaya yönelik tedbirlerin çok ileri gittiğini söyleme olasılıkları daha yüksek.

Kollberg ve meslektaşları insanlara gezegenin ısınmasına neden olan kirliliği azaltmaya yönelik 40 politikadan oluşan bir liste gösterdiğinde, AfD seçmenlerinin bunlardan ancak dördünü desteklediğini, Yeşil seçmenlerin ise hepsini istediğini gördü. En olumsuz tepkiler ise gaz kazanlarını etkileyen politikalara, yeni gaz kazanlarının yasaklanmasını amaçlayan yasanın medyada “ısıtıcı çekiç” olarak tanımlanmasına ve içten yanmalı motorlu araçlara geldi.

Görlitzliler de değişimin çok hızlı gerçekleştiğinden, Yeşiller’in fazla radikal olduğundan ve Almanya’nın dünyayı tek başına kurtaramayacağından şikayet etti. Kentteki ortalama gelir, Almanya’nın çoğundan daha düşük olmasına rağmen, yeniden birleşmeden bu yana İspanya‘dan daha yüksek bir seviyeye ulaştı ve Fransa ve İtalya’nın hemen gerisinde kaldı. Yaşam maliyetine göre ayarlandığında, 2021’de kişi başına düşen yıllık GSYİH, Görlitz’de, köprünün hemen üzerinde yer alan Polonya tarafı Zgorzelec’e göre 9.200 Euro daha yüksekti.

Bu yıl Avrupa çapında patlak veren çiftçi protestolarından korkan ve çevre kirliliğinin bedelini insanlara ödetme konusunda endişeli olan politikacılar, yeşil geçişin algılanan maliyetlerinin yoksul ve kırsal kesimdeki seçmenleri radikal partilere sürüklemesinden korkuyor. Araştırmacılarsa  şüpheci. Kollberg, “Verilerimizde buna dair pek fazla kanıt bulamıyoruz. Farklılıkları yönlendiren gelir değil, ideolojidir” diye konuşuyor.

Yeşil vekillere saldırılar arttı

2021’de üçlü koalisyonda yer almak için iklim eylemine destek dalgası yaratan Yeşillerin sevilmeyen politikaları, aşırı hava koşullarının daha da şiddetlenmesini durdurmaya yönelik vaatlerin doğal bir sonucu. Son federal seçimde, iklimin bozulmasıyla daha da güçlenen ölümcül sellerin ülke çapında 180’den fazla insanı öldürmesinden kısa bir süre sonra, AfD dışındaki tüm büyük partiler, yüzyıl sonunda gezegenin sanayi öncesi seviyelerin 1,5 derece (2,7 derece) üzerinde ısınmasını engelleme taahhüdünde bulundu.  Ancak o zamandan bu yana Yeşiller medyada kum torbası haline geldi ve gerçek hayatta diğer partilere göre çok daha fazla saldırganlığın kurbanı oldu. Yerel Yeşil politikacılar ülke çapında saldırıya uğradı; ekonomi ve iklim bakanı Robert Habeck, geçen ocak ayında feribottan ayrılırken öfkeli bir çiftçi kalabalığı tarafından karşılandı, eş lider Ricarda Lang‘in şubat ayında parti toplantısından ayrılması, saman balyalarını ateşe veren ve traktörlerle yolları kapatan çiftçiler tarafından engellendi.

Haftalık gösterilerin güzergahı üzerinde yer alan Görlitz Yeşilleri’nin ofisinin önünde konuşan parti sözcüsü Carolin Renner, kendisi ve meslektaşlarına ölüm tehditleri yağdırıldığını, kapılarına “beyaz gurur” çıkartmaları yapıştırıldığını ve her gün sosyal medyadan “nefret yağmuruna” maruz kaldıklarını söyledi.  Noel’den kısa bir süre önce de protestocular, Zittau yakınlarında Yeşiller’in ofisinin önüne at gübresi döktü.

Yeşiller sadece aşırı sağın hedefi değil. Muhafazakar muhalefetin lideri Friedrich Merz, Yeşiller’i hükümetteki “baş düşman” olarak tanımlarken, Saksonya’yı Yeşiller ile birlikte yöneten muhafazakar başbakanı Michael Kretschmer de  koalisyon ortaklarıyla “bu insanlar” diyerek alay etti.

Ülke çapındaki iklim aktivistleri de  (çoğunlukla genç kadınlar), ana akım politikacıların onları “eko-teröristler” ve “iklim Talibanı” olarak adlandırmasıyla daha da kötüleştiğini söyledikleri istismarlara maruz kalıyor.

İki yıl önce halka açık bir etkinlikte şansölye Olaf Scholz, bir grup radikal iklim aktivistini Nazilere benzetmişti. Scholz, bu suçlamayı reddetse de herhangi bir açıklama yapmadı.

Saksonya Parlamentosu’nda AfD milletvekili Sebastian Wippel, federal hükümetteki politikalardan yalnızca Yeşiller’in değil üç partinin de sorumlu olduğunu belirtti; ancak birçok açıdan Yeşiller’in “kendileriyle tamamen çelişen ideolojik bir dünya görüşünü” temsil ettiğini de sözlerine ekledi.

2019’da neredeyse Görlitz’in belediye başkanı olacak olan Wippel, “Seçmenlerimizin iklim değişikliğinden çok az korkusu var” diyerek, AfD destekçilerinin yaşam maliyetlerini artıran ve cüzdanlarını zayıflatan enerji politikalarına önem verdiğini ekledi: “Almanya’da söylediğimiz gibi hükümetin toplarla serçeleri vurduğu izlenimine kapılıyorsunuz.”

Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli, bilimsel araştırmalara ilişkin son incelemesinde, Sanayi Devrimi‘nden bu yana sıcaklıklarda gözlenen 1,2 derecelik artışın tamamından insanların sorumlu olduğu sonucuna vardı. Wippel, AfD içindeki görüş yelpazesinin iklimin değişmekte olduğunu düşünmeyenlerden, değiştiğini düşünen ancak insanlığın katkısının bilinmediğini düşünenlere ve “bu Yeşil anlatıyı kim takip eder” diyenlere kadar uzandığını söyledi: “Son gruptaki insanlar az sayıda, ama varlar.”

AfD’nin iklim görüşleri çekirdek destekçilerini rahatsız ediyor gibi görünmüyor ancak çekiciliğini genişletmeye çalışan parti için sorunlara neden olabilir. Zira Almanların büyük çoğunluğu her ne kadar iklimin daha da kötüye gitmesini nasıl durdurabilecekleri konusundaki görüşleri ve bunu yapma istekleri büyük farklılıklar gösterse de insanların iklimi değiştirdiğini kabul ediyor.

Yeşiller ve AfD’nin hemfikir olduğu nokta ise hiçbir partinin diğerinden oy kapmaya çalışmanın pek mantıklı olmadığı ve bunun yerine Almanya’nın siyasi merkezindeki insanları ikna etmeyi tercih ettiği.

Kollberg’in araştırması, iklim politikalarının siyasi yelpazenin diğer tarafındaki seçmenleri çekme ihtimalinin düşük olmasına rağmen, kendi destekçilerini de oyalama ihtimalinin düşük olduğunu öne sürüyor: “Kutuplaşmanın kötü bir kelime olduğunu düşünüyoruz ancak sonuçlarımız aslında bir bakıma olumlu. İlerici partiler, kendi seçmenlerinden büyük bir tepki beklemek zorunda kalmadan iddialı iklim politikalarını hayata geçirebilir.”