“Kuşlar da aynı bizim gibi göç ediyorlardı. Onların yolculuğu da uzundu ama hiçbir sınır geçmek zorunda değillerdi.”
Denize yakın bir şehirde yaşıyorlar. Yazları kumsalda geçiriyorlar. Geçiriyorlardı. Artık hiç kumsala gitmiyorlar. Çünkü geçen yıl “çok acayip şeyler” olmuş. Hikâyenin anlatıcısı dört kişilik ailenin iki kardeşinden biri. Ne annenin ne babanın ne de bu iki kardeşin isimleri var. Yaşları, huyları, renkleri, inançları farklı farklı olsa da insanlar savaş karşısında aynı sessizliğe boyun eğiyor. Çocuklar terk etmek zorunda kaldıkları şehirlerinde dünyanın çaresizliğini görüyor.
‘Sanki dünyanın bütün ışıklarını söndürüyorlardı.’
Masallar da olmasa…
Işıkları sönmüş bir dünyada el yordamıyla yolunu bulmaya çalışıyor babasını savaşa veren iki çocuk ve anne. Bir teknenin kasasının içinde prenses ve perilerin olmadığı masallar anlatıyorlar. Yolculuk uzadıkça masallar gidilecek yerin umuduyla besleniyor. Ormanlarında iyilik perilerinin savaşa son verdiği tılsımlı masallar.
Sayfalarda rengârenk şehir savaşın siyahla imlenmiş istilasıyla dağılıyor. Babanın savaş tarafından alındığı söylenen sayfa zifiri karanlık. Çocuklar birbirine iyilik perilerinin olmadığı karanlık hikayeler anlatsalar da çizgilerde annenin uzun siyah saçları onların güvende olduğu alanın sınırlarını belirliyor. Korkunun ulaşamadığı bir yere ulaşmak istiyorlar.
Yolculuk kitabının yazarı ve illüstratörü Francesca Sanna İtalya’da mülteci kampında karşılaştığı iki kız çocuğunun hikayesinden etkilenerek ‘mültecilik’ üzerine araştırmalar yapmaya başlıyor. Yazar farklı ülkelerden birçok insanla görüştükten sonra onların kişisel yolculuğunu anlattığı Yolculuk kitabını yazıyor. Taze Kitap yayınlarından çıkan kitabı İngilizceden çeviren Zeynep Sevde.
Francesca Sanna’nın kitabı savaştan güvenli bir dünyaya kaçış olduğu gibi kuşların rehberliğinde sınırlardan sınırsızlığa bir yolculuktur.
Yazar: Francesca Sanna
Francesca Sanna 1991 yılında Sardunya‘da doğdu. Cagliari’de illüstrasyon ve tasarım okudu ve Lucerne University of Applied Sciences and Arts‘da illüstrasyon alanında yüksek lisans yaptı. 2014 yazında New York’ta School of Visual Arts‘ta illüstrasyon ve görsel hikâye anlatımı üzerine ileri çalışmalarını tamamladı. Bitirme tezinde, kendisi gibi bir göçmeni, evlerini terk etmek zorunda kalan insanlardan farklı kılan şeyin ne olduğu sorusunu araştırdı. 2013-2015 yılları arasında yerinden edilmiş kişilerle, hikayelerden çok sessizlikle karşılaştığı ve görsel yöntemlere geri dönmesine neden olan birçok röportaj yaptı.
Yolculuk (2016) kitabında, istediği atmosferi yaratmak için farklı bakış açıları ve renk tonları denedi. Konuya uygun olarak, renk tayfına koyu ve hafif gölgeler koydu. Açık ve özlü bir dille anlatılan hikâye, bir anne ve iki çocuğunun Avrupa’ya kaçışını konu alıyor: Öncelikle, hiçbir şeyi gözden kaçırmadan savaşın, kaçışın ve yerinden edilmenin dehşetini özlü bir şekilde göstermek için imalar kullanır; yine de anlatı tarzı iyimserliğini korur ve hikâye umutlu bir notla biter: Umarım bir gün bu kuşlar gibi yeni bir yuva bulacağız.
