Doğu Afrika, El Nino’nun neden olduğu 18 aylık bir kuraklık  ve iklim değişikliğine bağlı olarak normalinden  çok daha yüksek sıcaklıklardan etkilendi. Son aylarda kuraklık felaket haline geldi ve mahsullerin bozulmasına, sığırların ölmesine neden oldu. Ayrıca temiz su eksikliği kolera ve diğer hastalıkların tehdidini artırıyor.

Etiyopya, Kenya, Somali ve Somaliland özerk bölgesinde 10,7 milyon insan şiddetli açlıkla karşı karşıya . Mart ve nisan başında yağışlar çok düşük olduğundan, durumun daha da kötüleşeceğinden endişe ediliyor. Yağışlı mevsimin sonu olan nisan-haziran aylarında da güçlü bir yağış beklenmiyor.

Kuraklık bu bölge için yeni değil, ancak giderek etkisini artırıyor. Kıtada iklim değişikliğinin  etkilerini ağırlaştırdığını  gösteren bilimsel çalışmalar da artıyor.

Doğu Afrika’daki pek çok kişi için, mevcut kuraklık , yaşayan hafızanın en kötüsü, bu;  yüksek sıcaklıklarla birleşen düşük yağış oranı yaşanan üçüncü yıl.  İnsanlar ve hayvanlar daha sıcak ve kuru koşullarla ve kıt olsa da öngörülemeyen ve hasar yaratan yağmurlarla başa çıkmaya çalışıyor.

Oxfam‘ın hazırladığı rapora göre, kuraklık ve susuzluk yüzünden hayvanlarının çoğu veya tamamını kaybeden  göçebe çobanlar, krizden en çok etkilenenlerin başında geliyor. Bu grup daha sert topraklarda yaşıyorlar ve hükümetlerden çok az destek alıyor. Daha sık görülen kuraklık dalgaları, bu kişilerin birbiri ardına gelen şoklar arasında toparlanmasını zorlaştırıyor ve onları bir sonraki krize karşı daha savunmasız hale getiriyor.

Oxfam çalışanları, felaketin harap ettiği doğu Somaliland’da, tüm toplulukların hareket halinde, umutsuzca su ve otlak aradığına ve tahmin edilen ancak henüz gerçekleşmeyen yağmurları kovaladığına tanık oldu. Birçoğu, bu kuraklığın çeyrek milyon insanın ölümüne ve büyük hayvan sürülerinin tamamen yok olmasına neden olan 2011’dekinden daha kötü olduğunu söylüyor. Bu durum  hayatta kalanları kendilerini besleyecek veya geçimini sağlayacak araçlardan yoksun bıraktı.

Mahmoud, “Bu kuraklık yavaş yavaş her şeyi öldürüyor” diyor. “Önce toprağı ve otlakları süpürüp gitti, sonra önce zayıflayan ve sonunda ölen hayvanları…  Yakında insanları da silip süpürecek. Çoğu kişi grip, ishal ve kızamık hastası. Yiyecek, temiz su ve ilaç alamazlarsa.  hayvanları gibi ölecekler.”

Altı ay öncesine kadar Mahmud’un ailesinin 1000’den fazla hayvanı vardı: 400 koyun, keçi ve deve. Daha sonra hayvanları için daha iyi otlaklar ve daha fazla su bulmak için hareket etmeye başladılar. Erigavo bölgesine, sonra El Alfweyn‘in dışına taşındılar: “Son altı ayda toplam altı kez taşındık ve her taşındığımızda daha fazla hayvan kaybediyoruz.”

Farhia Mohamad Geedi, 25 yaşında. Dört yaşındaki kızı Zeinab , annesi ve ailesinin geri kalanıyla birlikte, bakımları altındaki birkaç hayvan için yeni otlaklar bulma umuduyla buraya geldi. 100 keçisi ve 100 koyunu vardı ama hiçbiri hayatta kalmadı.

Geedi şunları anlatıyor:

“Hayvanlarımız ekim-kasım aylarında ölmeye başladı. Şimdi akrabalarımızla birlikte kalan birkaç hayvanımızı hayatta tutmaya çalışıyoruz. Yakınlarda bazı meralar olduğunu duyduk ve hayvanlarımız için daha iyi olabileceği için hep birlikte buraya taşınmaya karar verdik.

Son dört ayda dört kez taşındık. Yağmuru takip etmeye çalışıyoruz – yağmurun gelmesi gereken yere göre hareket ediyoruz. Ama hiç yakalayamadık. Yağmurlar gelmezse hiçbirimiz hayatta kalamayız. ”

Kıta içi büyük göçler yaşanıyor