Sel felaketinin acısını hala hissederken, suçu halka atan yöneticilere küfrederken bir yandan başka bir dünyanın mümkün olduğunu da hatırlamak lazım. 
Eleştirelliği aşıp, yapıcı olmak istiyorsak alternatifler geliştirmeliyiz. İnsan yaşamını doğayla (yeniden) bağlantılandırmak için, ezberletilmiş çözümlerin hiç de alternatifsiz olmadığını hatırlamak için bu kez Hindistana dönüyoruz.
Hindistan’ın kuzeybatısı dünyanın en nemli bölgelerinden biri. Burada köprüler inşa edilmiyor, yetiştiriliyor.
Ficus elastica ağacının toprak üstü köklerini yönlendirerek inşa ettikleri köprüler sabrın ve doğayla uyumun yaşayan şaheserleri.
Bu köprüleri oluşturan kökler canlı oldukları için suyun karşına vardıklarında kök salıyorlar. Bu nedenle de köprüler zaman içinde eskimek yerine güçleniyor.
Yazının ve fotoğrafların devamı Atlas Obscura‘da
