Felix Gaedtke ve Gayatri Parameswaran imzasıyla Aljazeera’da yayımlanan yazıyı, Yeşil Gazete gönüllü çevirmenlerinden Hakan Gözlüklü‘nün çevirisiyle sunuyoruz.
***
Binlerce Pencap çiftçisi ucuz fiyatların etkisiyle taa Gürcistan’dan toprak aldılar. Bu durum yerli halkı kızdırıyor.
Samgori, Gürcistan – Larisa Maisuradze Gürcistan’ın başkenti Tiflis’in 25 km. güneyindeki sakin kasabalarında çiftlik araçları kullanan, sayıları aniden artan yabancıları görünce çok şaşırmış.
Maisuradze’nin evi, bir yanda küçük Samgori kasabasının içinden geçen ıssız bir yol, diğer yanda yeterince verimli kullanılmamış geniş bir tarım arazisi arasında bulunuyor.
‘Ne olduğunu bilmiyordum, çok şaşırmıştım.’ diye tekrarladı Maisuradze geçenlerde bir öğlen. ‘Buralarda traktör süren bütün bu Hintliler vardı.’
Maisuradze bu görüntünün kafasına aylar önce kazındığını, çünkü bu uzak ülkeden bu kadar çok komşusunun olabileceğini hiç düşünmediğini söylüyor.
Maisuradze’nin o gün karşılaştığı Hintliler, Gürcistan’ın Kafkasya bölgesine çiftlik işletmeye gelenlerin çoğunun ilk dalgasıydı.
Hükümet Gürcistan’ın kendine yeterli besin üretimi olması için tarımsal üretimi canlandırmaya çalışıyor. Çoğu Gürcü pazara sürmek üzere değil de, kendilerine yetecek kadar üretim yaptıkları az miktar toprağı işliyor.
Tarımsal üretimin yurtiçi hasıladaki oranı 2006’da yüzde 12.8 iken, şimdi yüzde 8.3’e gerilemiş durumda.
Gürcistan, yerli insanların bol ve tarıma elverişli arazileri yeteri kadar değerlendirememelerinden dolayı, tarımsal üretim konusunda bilgili insanların göçünü ve yabancılara tarımsal alanların satışını arttırdı.
Diğer yanda birçok Gürcü yabancı çiftçilerin ülkeye girişlerini ‘istila’ olarak değerlendiriyor. 2012’den beri çoğunlukla Hindistan’ın kuzey eyaleti Pencap’tan olmak üzere binlerce Hintli’nin Gürcistan’a göç ettiği tahmin ediliyor.
Maisuradze yeni gelenlerle ilişki kurmanın zor olduğunu itiraf ediyor, ancak onların ‘iyi insan’ olduklarını fark etmesinin de uzun sürmediğini ekliyor.
‘Tarlalarında içme suyu yok, o yüzden su içmeye hep buraya geliyorlar. Onlara su veriyorum, karşılığında da çiftliklerinden domates, patates veya başka yiyecekler veriyorlar. Onlar iyi, çalışkan ve sakin insanlar.’ diyor Maisuradze.
”]”
Hasat imkanı
Pencap’tan Sikh çiftçi Ramandeep Singh Pahlan, Maisuradze’nin evini de aşan yaklaşık 30 hektarlık çiftlik arazisine sahip.
Palhan’ın Gürcistan’ı seçmesinin nedenlerinden biri burada arazinin çok ucuz olması.
‘Bir hektar araziyi 1.000 ile 1.500 dolar dolar arasında bir fiyata alabiliyorum. Pencap’ta bu kadar ucuza arazi bulabileceğimi hayal bile edemem.’ diyor sakallı çiftçi.’ Fiyatları karşılaştıramazsınız. Pencap’ta bir hektar arazimi sattım ve o parayla Gürcistan’da 200 hektar arazi alabiliyordum.’
Palhan buğday, patates, sarımsak,soğan ve çeşitli sebze-meyve üretiyor. Arazisinin üstündeki sabah sisinin içinde yürüyen 42 yaşındaki çiftçi, bir avuç toprağı almak için eğiliyor. ‘Toprağın yapısına bakın, harika. Üretmek istediklerimiz için çok uygun. Hindistan’da sahip olduğumuz topraktan hiçte farklı değil.’ diyor.
Başındaki örtüyü düzelterek esprili bir şekilde, ‘Kalpten söylüyorum.Ben gerçek bir Pencaplı’yım. Bizim miras aldığımız daha çok toprağa açlığımız var. Tek bir Pencaplı yoktur ki, sahip olduğu toprakla tatmin olsun.’ diyor.
Gürcü yaşam şekline alışmaya çalışırken bazı zorluklar yaşıyor Pulhan. Kültür ve dil farklı ve yemek ‘baharatlı’ değil.
Elbette ailesi ve arkadaşlarını özlediğini, ama en önemlisi mısır ekmeği ve hardal baharatlı köri’yi (makki di roti aur sarso da saag) özlediğini söylüyor özlemle.
Pahlan Gürcistan’daki tarım arazisi yatırım olanağını bir göçmen ajansının gazeteye verdiği ilandan görmüş.
Göçmenleri karşılayan posterler Tiflis’in banliyosundaki bir alış-veriş merkezinin en üst katındaki Crown Göçmen Danışma Servisinin ofis duvarlarında asılı duruyor.
Ajansın yöneticisi bir başka Pencap’lı Dharamjit Singh Saini, ajansın geçen seneden beri 2.000 civarında çiftçinin göç işlemlerini gerçekleştirdiğini belirtiyor.
Pencaplı çiftçiler Gürcistan’ı çekici buluyorlar çünkü bürokratik engeller yok. ‘ Her şey şeffaf ve burada rüşvet yok. Her şey yolunda giderse, daha fazla Hintli gelecektir.’ diyor Saini.
Ajans ayrıca çiftçileri yeni yurtlarına hazırlamak için Pencap Jalandhar’da Gürcüce-Rusça dil okulu açmayı planlıyor.
Mutsuz Gürcüler”]
Gürcistan’da son gelişmelerden memnun olmayanlarda var. Hükümet tarımda yabancı yatırımını kolaylaştırırken, küçük ve orta büyüklükteki arazi sahipleri bundan şikayet ediyorlar, çünkü bu yerli çiftçilerin cesaretini kırıyor.
Raul Babunashvili Gürcü Çiftçiler Birliği’nin (Georgian Farmers’ Union) kurucusu. Bir hafta içi çalışma gününde Tiflis’teki birlik ofisi yoğun aktivitelerin uğultusu içinde. Tohum torbaları depoya taşınıyor ve çiftlik araç-gereçleri hızlıca alınıp satılıyor.
Babunashvili tüm olan bitenden uzak sessiz ofisinde oturuyor. ‘Geçmişte hükümet tarımı ihmal etti.Onlar için tarım bir öncelik değildi. Çiftçileri o kadar parasız bıraktılar ki, topraklarını çok az paraya yabancılara, özellikle Hintlilere satma zorunda bıraktılar.’
Birliğin kurucusu yerel çiftçilerin yetersizliklerini kabul etmekle beraber, hükümetin tarım üretimini arttırmak için yabancılardan ziyade Gürcülere odaklanması gerektiğini belirtiyor.
‘Gürcü çiftçiler tarımsal üretim bilgi ve becerisinden yoksunlar. Altyapıyı kurmak için yatırım kaynaklarımız yok, bu yüzden Hintliler gelip açıkça arazilerini ellerinden alırken, Gürcü çiftçiler geri kalıyorlar.’
Babunashvili, Hintli çiftçilerin Gürcistan’da ne kadar araziye sahip olduklarına dair bir istatistiğe sahip olmadığını, ama hükümetin acilen yabancıların en iyi kalitedeki tarım arazilerini satın almalarını engellemesi gerektiğini söylüyor.
‘Arazi satın alan bu Hintli istilacıları durdurmalıyız. Buna istila diyorum çünkü çok fazla sayıda insan geliyor.’ diyor Babunashvili.
‘Siyah Koyun’a kulak vermek
Bir röportajda tarım bakanı David Kirvaladze’ye hükümetin Gürcü çiftçilerin göz ardı edilip edilmediği soruldu.
Kirvaladze geçmiş hükümetlerin tarıma öncelik vermediğini, ancak kendi yönetimlerinin 2012’de iktidara geldikten beri ‘ailedeki siyah koyuna’ kulak verdiğini ekliyor.
Kırsaldaki Gürcü nüfusunu tekrardan hayata, piyasaya döndürmeye çalışıyoruz. Dev yatırımlar yapıyoruz, ilerleyen aylarda sonuçları alacağız. Yedi-sekiz ay sonra tekrar gelmenizi rica ederim.’ diyor Kirvaladze.
Başbakan Bidzina Ivanishvili’nin kurduğu hükümetin bir önceki bütçeye göre tarıma ayrılan payı yüzde 60 oranında arttırdığını, Ocak ayında küçük çiftlik işletmeleri için 600 milyon dolar değerinde kredi ayrıldığını belirtiyor.
‘Gürcistan hazır gıdanın yüzde 80’ini ithal ediyor ki, bu ekonomiyi olumsuz etkiliyor. Bu saçma, gerçekten çok saçma. Gürcü çiftçiler çok iyi doğal kaynaklara sahipler : toprak, su ve iklim.’ diyor Kirvaladze.
Kirvaladze Gürcü çiftçilerin durumunu düzeltmeye dikkat çekse de, yabancıları dışlamıyor. ‘Her türlü yatırımı -yabancı,yerli- hepsini memnuniyetle karşılıyoruz. Bizimle uzun dönemli ilişki kurmak isteyen her yatırımcıyı memnuniyetle kabul ediyoruz.’
Gürcistan’da 150 hektar tarım arazisine sahip Ranjot Singh, Pencap’lı göçmen dalgasıyla yeni bir iş olanağı daha keşfetti.
‘Yeni gelenler için bir otel ve yemekhane işletiyoruz. Yeni gelenler, burada kendilerini evlerinde hissediyorlar. Pencap dili konuşup, Pencap yemeği yiyip, Tiblis’teki Pencaplı’ları tanıyorlar.’ diyor Singh.
Singh için yine de Gürcistan vatan gibi hissettirmiyor. ‘Gürcüler çok iyi insanlar. Fakat biz onlardan çok farklıyız. Kültür farklı, dinimiz bile farklı. Ama burada bir iş fırsatı var.’
Yeşil Gazete için çeviren: Hakan Gözlüklü
Yazının özgün (ingilizce) hali için tıklayınız.
(AlJazeera, Yeşil Gazete)
16 Mart’ta Cezayir Toplantı Salonunda yapılan toplantı ve forumla kamuoyuna duyurdu. Toplantı sırasında mevcut sistemin analizi yapıldı, forumda katılımcılarla birlikte 4 A’nın ekmek, su, söz ve kimlik olarak ifadesiyle nasıl bir yol izleneceği tartışıldı.
