Benim Tatlı Varilim

Mahir Ilgaz

-

14/02/2015

Bu 13-14 Şubat, fosil yakıtlardan yatırımını geri çekme günleri. Başlarda her şey ne kadar karanlık gözüküyordu. Sağ köşede tüm azametiyle ağır sıklet, 130 kilo, 2.20 boy ve kol açıklığıyla fosil yakıt (kömür, petrol, gaz) şirketleri. Sol köşede ise tıfıl iklim hareketi. İklim hareketi çok fena dayak yiyecekti, beklenti buydu. Zaten 130 kiloluk canavar, zayıf rakibini ciddiye almıyordu. Zil çaldıktan sonra bile kafasını çevirip rakibine bakmıyordu. Daha da fenası tarafsız olması gereken hakem fosil yakıt şirketleri tarafından satın alınmıştı. O da bir eliyle şirketlerin sırtını sıvazlıyor, bir yandan da sanki aralarındaki ortak bir şakaya gülüyordu.

Bu metaforik görüntü fosil yakıt şirketlerine karşı ‘divestment’ yani ‘yatırımını geri çek’ kampanyasının başladığı 2012 senesinden. Kampanya çok kısaca yatırımcıların fosil yakıtlara yatırımdan imtina etmeleri veya yaptıkları yatırımları geri çekmeleri esasına dayanıyor:

Tarihsel olarak en fazla bilinen yatırımları geri çekme kampanyası 1970 ve 1980’li yıllarda Güney Afrika’daki ayrımcılık rejimine karşı yürütüldü. Kampanyanın mali etkileri belirsiz olsa da G. Afrika’daki ayrımcılığı uluslararası gündemin ilk sıralarına yerleştirmede epey önemli bir rol oynadı.

Yine de 2012’de 350.org fosil yakıt şirketlerine karşı yatırımları geri çekme çağrısı yaptığındaki (bu çağrının arka planına ilişkin bu uzun ama önemli makaleyi tavsiye ederim) görüntü giriş paragrafındakinden çok farklı değildi. Fosil yakıt şirketleri kampanyayı ciddiye almıyor, üzerine konuşmaya lûtfedenler ise dalga geçiyordu. Siyaset de bu şirketlerin korkunç kâr marjları tarafından esir alınmıştı. Fosil enerji şirketlerinin parasıyla kampanya yapan siyasetçiler iktidara gelince aynı şirketlere senede en az 1.9 trilyon (rakamla 1,900,000,000,000) doları bulan destek (bağlantı İngilizce) aktarıyordu. Fosil yakıt şirketlerinin sağ cebinden çıkan para sol ceplerine giriyordu.

Yatırımını geri çek hareketi de aslında bu durum karşısındaki çaresizlikten doğdu. İklim hareketinin içinde olanların senelerdir söylediği deyişe göre ‘para onlarda, sayılar bizde’dir. Ancak, bu sistem içinde sayıların da bir önemi kalmıyordu. İktidara kim gelirse gelsin neticede parayı veren düdüğü çaldığı için ahlaki veya demokratik argümanlarla gidişat engellenemiyordu. O zaman fosil enerji şirketlerinin önemsediği tek şey hedefe alınmalıydı: Yani kâr. Kuzey Amerika’da başlayan kampanya kısa sürede Avrupa’ya ve oradan Doğu Asya’ya yayılmaya başladı. Amaçlardan ilki fosil yakıt şirketlerinin yatırımcı bulabilmesini zorlaştırmak, hatta uzun vadede imkansız kılmak ve bu sayede bu şirketleri dönüşmeye zorlamak. Ancak, belki de daha önemli olanı bu şirketlerin iklim değişikliğinin baş sorumlusu oldukları gerçeğinin iyice yerleştirilmesi.

Kampanya iki temel sav üzerine oturuyor. Bunlardan ilki gerçek anlamda yaşamsal: Küresel ısınmayı dünya üzerindeki yaşamın nispeten öngörülebilir biçimde uyum sağlayabileceği seviye olan 2 santigrat derecenin altında tutmak için dünyadaki bilinen tüm fosil yakıt rezervlerinin yaklaşık %80’inin hiç kullanılmaması gerekiyor.

İkinci ve bağlantılı argüman ise ekonomik. Bugün fosil yakıt şirketlerinin tümü, dünya üzerindeki yaşamın bildiğimiz şekliyle devam edebilmesinin bir gereği olarak asla çıkarmamaları gereken bu rezervleri varlıkları arasında gösteriyorlar. Örneğin, banka kredisi alacakları zaman bu rezervleri teminat olarak gösteriyorlar. Bu açıdan bakıldığı zaman bu rezervler bugün dünyadaki en büyük ve en tehlikeli ekonomik balonu teşkil ediyor. Dünyadaki yaklaşık 1500 petrol ve gaz şirketinin toplam değeri 5 trilyon dolar, 275 kömür şirketinin değeri ise 230 milyar dolar civarında (bağlantı İngilizce). Ayrıca bu şirketlerin yüz milyarlarca dolar da borcu bulunuyor. Bilinen fosil yakıt rezervlerinin %80’inin hiç çıkarılmaması gerektiği için bu şirketler basit bir hesapla, gerçek değerlerinin beş katı üzerinde listeleniyorlar. Dolayısıyla, portfolyolarında bu şirketlerin hisselerini bulunduran yatırımcılar aslında ciddi bir kayıpla karşı karşıyalar.

Bu arada, bu değerlendirmeyi yapanın fosil enerji şirketlerine karşı kampanya yürütenler olduğunu sanmayın. Dünyanın en büyük yatırım kurumlarından HSBC Bankası (bağlantı İngilizce) ve Deutsche Bank (bağlantı İngilizce) bu konuya dikkat çeken finans kuruluşlarından sadece bazıları. Aralarında Uluslararası Enerji Ajansı, IMF, Dünya Bankası ve pek de ‘radikal’ sayılamayacak bir ton diğer kurum ve kuruluş bunu defaatle dile getirdi.

Kaldı ki bunu sadece iklim değişikliği aktivistleri ve büyük finans kuruluşları söylemiyor. Dünyanın en büyük petrol üreticisi Suudi Arabistan’ın eski petrol bakanı Şeyh Yamani, 2000 yılında verdiği bir mülakatta (bağlantı İngilizce) konuyu şöyle özetliyordu:

“Bundan otuz sene sonra büyük miktarda petrol olacak ama alacak kimse olmayacak. Petrol çıkarılmayacak, yer altında bırakılacak. Taş devri, taş bittiği için sona ermedi. Petrol devri de petrol bittiği için sona ermeyecek.”

Bu mülakattan yola çıkan bazı analistler düşen petrol fiyatlarına rağmen petrol üretimini inatla düşürmeyen Suudi Arabistan’ın tam da ‘tasfiye satışı’ mantığıyla hareket ettiğini ileri sürüyorlar. Hatta fosil yakıt şirketlerinin yöneticileri bile dolaylı olarak bu gerçeği kabul ediyorlar. karbon ‘yakalama ve depolama’ teknolojileri artık bu şirketler tarafından en fazla dile getirilen (bağlantı İngilizce) konular arasında. Bu teknolojiler ile fosil yakıtlar yakıldığında ortaya çıkan ve iklim değişikliğine neden olan karbon dioksit gazının atmosfere karışmadan yakalanması ve yerin kilometrelerce altında depolanması hedefleniyor. Ancak, bu teknolojinin etkinliği maalesef son derece şüpheli (bağlantı İngilizce). Ne yazık ki bir şey gerçek olamayacak kadar iyiyse genelde gerçek olmuyor.

Karbon balonu ve bununla bağlantılı yatırımını geri al kampanyasının hızlı ilerleyişi–Oxford Üniversitesi’nin yaptığı bir araştırmaya göre fosil yakıt şirketlerine karşı yürütülen yatırımını geri çek hareketi tarihte en hızlı büyüyen kampanya oldu–karşısında abandone olan fosil yakıt şirketlerinin bugünlerde sıklıkla dile getirdiği bir diğer konu ise yoksulluk.

Bu iddiaya göre, fosil yakıtlardan vazgeçilmesi halinde dünyada enerjiye erişim azalacak, yoksulluk artacakmış. Fosil enerji şirketlerinin yoksulluk konusundaki ve yoksul insanlara karşı duyarlılığı epey yeni sayılabilir. Ama işin bu boyutunu bir kenara bırakalım, fosil yakıtların ucuz enerji anlamına geldiği iddiası tümüyle yanlış. Halen elektriğe erişimi olmayan 1.2 milyar (bağlantı İngilizce) insan yaklaşık 200 yıldır fosil yakıtların yaygın olarak kullanıldığı bir dünyada yaşıyorlar sonuçta. Kaldı ki fosil yakıtların bolca çıkarıldığı yerlerde yaşayan ve elektriğe erişimi olmayan birçok insan bulunuyor (bağlantı İngilizce). İkincisi, fosil yakıtların en ucuzu (ve en kirlisi) kömürde dahi elektriği olmayan yerlere elektrik götürmek için ciddi dağıtım ağı yatırımına ihtiyaç duyuluyor. Kıyasla, bu bölgelere yapılacak ve merkezi olmayan yenilenebilir enerji üretim tesisleri çok daha ucuza geliyor (bağlantı İngilizce). Bir de işin içine fosil yakıtların devletlere yarattığı sağlık ve toplumlara yarattığı vicdan maliyeti eklendiğinde mesele iyice kıyas kaldırmaz hale geliyor.

İşte bu şirketler kendi savlarının geçersizliğini kavramış olacaklar, başta küçük gördükleri yatırımını geri çek kampanyasını birden ciddiye almaya başladılar. Hatta bu çerçevede ‘Büyük Yeşil Radikaller’ – bu üç kavramdan diğer ikisine benzemeyeni bulunuz – adı altında bir paravan kuruluş üzerinden adı ‘Doktor Kötülük’e (bağlantı İngilizce) çıkmış bir adamın PR şirketine büyük paralar yedirerek şu aşağıda görmüş olduğunuz şaheser animasyonu hazırlattılar:

Animasyonda kısaca Joe adında bir genç, pembe fiyonklu bir petrol variliyle olan gönül ilişkisini, yatırımını geri çek kampanyasını dinleyerek sona erdiriyor. Joe başına gelen türlü beladan sonra pişman oluyor ve petrol variline geri dönüyor (bu arada petrol varilinin de hiç kendine saygısı yokmuş). Joe ve varil öpüşüyorlar ve mutlu son…

“Önce görmezden gelirler. Sonra gülerler. Sonra savaşırlar. Sonra kazanırsın…” demişti Gandhi. Belli ki fosil yakıt şirketleri artık savaşma evresine geçtiler. İşin ilginç yanı bu evre herkesi güldürüyor.

Kadınlar 14 Şubat’ta Özgecan Aslan için eyleme çağırıyor

-

14/02/2015

0

Kadınlar 14 Şubat’ta Özgecan Aslan için eyleme çağırıyor

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu Mersin’de yakılarak öldürülen Özgecan Aslan için yarın saat 13:00’te Taksim’de Fransız Konsolosluğu’ndan Galatasaray Meydanı’na yürüyecek.

Mersin’de Çağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi öğrencisi Özgecan Aslan’ın Alman Mezarlığı’na yakın bir mesafede yakılmış bedenine ulaşılmıştı.

Dün akşam saatlerinde Tarsus-Mersin-Adana arasında yolcu taşımacılığı yapan 33 B 8756 plakalı minibüs sürücüsü 26 yaşındaki Suphi Altındöken ve yanında bulunan Fatih Gökçe’ten şüphelenilmiş, takibin ardından sorgulanan Altındöken ve Gökçe, Arslan’ı öldürüp yaktıklarını itiraf etmişti.

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu Özgecan Aslan’ın cinayetinin peşinde olduğunu duyurdu. Açıklamada, “Suçlarını itiraf eden katilleri hak ettiği cezayı alana kadar da peşinde olacağız. Şunu unutmasınlar ki kadınlar bu memlekette kadın cinayetlerini durdurmak için yalnızca protesto etmiyor. Meclis’e de gidiyor, çözüm de öneriyor. Devlet yetkililerine düşen görev çözüm önerilerimiz hayata geçrimek için bir an önce harekete geçmektir. Üniversite öğrencisi, hayatının daha başında öldürülen kadınların haberlerini almayı artık istemiyoruz” denildi.

Açıklamada, Özgecan’ın ailesine de seslenilerek, “Yalnız değilsiniz. Özgecan için adalet sağlanana dek sizinle birlikte yürüyecek olan binlerce kadın sizin yanınızda. Birlikte mücadele ederek Özgecan’ların hayatlarını kurtacağız” ifadesi kullanıldı.

Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu hükümetin çözüm önerilerini derhal dikkate alması gerektiğini vurgulayarak önerilerini yeniden sıraladı:

1) 6284 Sayılı koruma kanunu etkin uygulanmalı, kadınların korunmasındaki tüm bürokratik engeller kaldırılmalı.

2) Kadın katillerine indirimler uygulanmamalı, hafifletici sebepler aranmamalı, caydırıcı ceza verilmeli.

3) Şiddet gören kadınlara mali destek sağlanmalı, kadınların korunması için bütçeden yeterli pay ayrılmalı.

4) İstanbul Sözleşmesinin uygulanması sağlanmalı.

(Diken)

Vapur ve sokak müzisyenleri ses çıkartıyor

Haber Merkezi

-

13/02/2015

0

Vapur ve sokak müzisyenleri ses çıkartıyor

1 Ocak itibariyle şehir hatları vapurlarına getirilen özel güvenliğin ilk icraatı vapurda müziği engellemek oldu. Buna paralel olarak iskele meydanında sokak müziği yapan sanatçılara İBB zabıtaları polis eşliğinde müdahale etmeye başladı. Müdahale sırasında sanatçıların enstrümanlarını ya kırdılar ya da el koydular. Dayanağı belirsiz bu uygulamalara ek olarak Kadıköy Belediyesi’nin daha önce uygulamaya koyduğu sözde ‘özgürlük alanı’ olan mavi noktalarda zabıta, sanatçıları 17:00-19:00 aralığına sıkıştırıyor; bu saatler dışında müzik yapanlara fiili olarak müdahale ediyor.

Vapur ve sokak müzisyenleri müzik yaparak hayatta kalmanın oldukça az yolu varken birinin daha yok edilmeye, sanat sokaktan, vapurdan, kamusal alanlardan koparılmaya çalışıldığını savunuyor. Ortak yasam alanlarına yapılan bu saldırılara karşı vapurlarda, sokaklarda, metro girişlerinde herhangi bir engelleme olmadan müzik yapmaya devam etmek istediklerini söylüyorlar.

Müzisyenler vapurlarda martılara simit atarken, sokakta yürürken müziklerini dinlemeye devam etmek isteyen, bu saldırılara karşı olan herkesi 14 Şubat Cumartesi saat 13.00’te Kadıköy Boğa’ya bekliyorlar.

Vapur ve Sokak Müzisyenlerinin programı şu şekilde:

13.00 – Boğa’da toplanma ve müziklerle iskele meydanına yürüyüş

14.15 – Kadıkoy’den Beşiktaş vapuruna biniş

14.45 – Beşiktas’tan Kadıkoy vapuruna binerek geri dönüş

15.30 – Kadıkoy İskele Meydanı’nda basın açıklaması

Yeşil Gazete

Türkiye kalkınıyor! – Ferhat Kentel

Dış Köşe

Konuk Yazar

-

13/02/2015

0

Türkiye kalkındıkça dünyada onu çekemeyenlerin sayısı artıyor; normaldir… Tabii bunun üzerine komplo üzerine komplo yapıyorlar; ama memleketin bütün kaleleri zapt edilse bile damarlarındaki asil kanla beslenenler, düşmanların inlerine girer, oracıkta o hainleri berhava ederler…

Türkiye kalkınıyor… Kalkınmak için hiçbir masraftan kaçınmıyor ağaoğulları, beyoğulları, yeğenler, kuzenler ya da (Müslüman değil miyiz?) Cuma hutbesinde bile vaz’edildiği şekilde akrabalar… Onlar ellerini taşın altına sokmuşlar; Emirganları, köprüleri, Çamlıca tepelerini, havaalanlarını Validebağ’ları sırtlanarak, sınıf iktidarlarını tahkim edip, gücün tadını çıkarıyorlar…

“Cuma günleri twitter’dan sallanan bir-iki ayet”, “paralel”e çakılacak ve artık “farz” kategorisine giren bir-iki tokat “kalkınma”ya inanmayan müşriklere, karşı-devrimcilere doğru yolu gösteriyor… Kendi kendine gaz veren ve hamasetten geçilmeyen (bu yüzden de epey komikleşen) “kalkınıyoruz” retorikli bir “total ikna” propaganda makinası çalışıyor.

Aslında bir açıdan doğru; kalkınıyoruz… Ama kapitalistlerin çıkarlarına bağlı olarak kıra döke kalkınıyoruz ve bir gün devasa beton tarlaların içinde sararmış soluk benizlerimizle “Vatanımız, vatanımız! Beton vatanımız!” marşımızı besteleyip, söyleyeceğiz… Biz dünya lideri olmaya ahdetmiş Türkler ve biz “bizim neyimiz eksik?” diyen Kürtler falan… ayrı ayrı ve birlikte…

Muhafazakar Sünni, solcu, seküler, Kürt ya da Alevi… Başta delikanlı politikacılarımız “batının kültürü bizi bozar” derken; duydukları aşağılık kompleksi nedeniyle de, batının teknolojisini, işe giderken koltuğuna rahatlıkla kuruldukları BMW’leri, Mercedes’leri, 4X4’leri, beton dökme makinelerini almakta hiçbir beis (ve utanç) görmüyorlar…

Bu “Batı gibi kalkınacağız!” dilli kalkınmacı familya, ne tabiat bıraktı, ne doğa…

Geçenlerde İstanbul’un Riva nehrinde ölü balıkları gördük… Çünkü kalkınmacı bir yaratık suya atıklarını boşaltmış. O kadar kalkınmacı ki, şerefiyle çıkıp, “ben döktüm, ne var lan!” bile diyemiyor… Televizyonlarda “verimli tarım arazilerine fabrika, yapı mapı kondurmayın” diye vaazlar; evlerde “su ve elektrik tasarrufu yapın arkadaşlar” diye gaz verilirken, 50-60 katlı, çok kalkınmışların gökdelenlerinde binlerce ampulden oluşan rengarenk ışıklar ahenkle dans ediyorlar ve gecelerimizi aydınlatıyorlar!

Diğer yanda da Türkiye’nin en verimli arazilerinin bulunduğu Trakya’nın Ergene ovasının içi kararıyor… Çünkü Ergene can çekişmekten öte bitti… öldü yani sadece öldü!

Ergene nehrinden siyah, mor boyalı sular akıyor; gündöndüler (yani soframızdaki çiçek yağı) zehirleniyor, artık çocuklar suya girip serinleyemiyorlar. Romanların sulara girip karşıladıkları Hıdrellez şenlikleri de artık doğru dürüst yok. Çünkü kalkınmacılara göre kalkınmak için bunlara gerek yok.. (Meraklılarına hassaten not, hassaten meraklanın hatta: Nejla Demirci’nin muhteşem belgeseli “Gündöndü – Bir Nehrin Hikayesi: Ergene”yi izleyin lütfen…)

Ama başka bir kalkınma(ma) daha var… Bazı şirketler, çok ama çok kalkınırken, onların kalkınmalarının, “Yeni Türkiye kalkınmasının” neşet ettiği yerlerden biri olan Kayseri’de o kalkınmada alın teri olan işçilerin (“halk” sayılır herhalde değil mi?) bir gıdım bile kalkınamadıkları anlaşılıyor.

Türkiye’de sayıları milyonlara varan ve bir türlü kalkınamamış işçilerden 2000 kişi –“medar-ı iftihar” vesilesi bir fabrikada Boytaş’ta- işi bıraktılar. 13 sene çalışıp sadece 1200 TL ücret aldıkları için; şirket devamlı büyürken, onlar 2008 krizinden beri hep fedakarlık yapmaya devam ettikleri için ve o yere göğe konulamayan kalkınmadan biraz da onlar pay almak istedikleri için…

Muhafazakar burjuvaların bizi inandırmaya çalıştıkları “total söz”ün cilasını döküveriyor Kayserili işçiler.

Ferhat Kentel – basnews.com

Mısır aynı Mısır, Ortadoğu aynı Ortadoğu – Vahakn Keşişyan

Dış Köşe

Konuk Yazar

-

13/02/2015

0

Mısır aynı Mısır, Ortadoğu aynı Ortadoğu – Vahakn Keşişyan

Bu hafta Mısır’ı ziyaret eden Rusya Cumhurbaşkanı Vladimir Putin, Mısır Cumhurbaşkanı Abdel Fattah Sisi’ye hediye olarak, yanında bir Kalaşnikov AK-47 götürdü. Bunun ne anlama geldiği, Lübnanlıların dediği gibi “iki kişinin konuşmasına bile değmez”. Putin’in götürdüğü bir diğer hediye de, bir nükleer santralin ön anlaşması. Mısır’ın en büyük sorununun elektrik sektöründe olduğu bir yıldır konuşuluyordu zaten; Suudi Arabistan, Birleşik Arap Emirlikleri ve Kuveyt’ten gelen yardımlarla bu sorunun çözülemeyeceğinin ipuçları da ortaya çıkmaya başlamıştı. Mısır gibi her anlamda büyük bir ülkenin sürdürülebilir bir enerji sektörüne sahip olmaması, dünya çapında felaketlere yol açacağı da biliniyor.
Top atışlarıyla ve tüm Kahire’yi kaplayan afişlerle karşılanan Vladimir Putin, çok hassas bir zamanda yapıyor bu ziyareti. Mısır, Amerika’nın bitmeyen baskıları ve Sina Yarımadası’nda devam eden sorunlarla, Arap Baharı sonrasındaki en zor dönemini yaşıyor. Merkezî hükümetin egemenlik alanının neredeyse tamamen dışında kalan Sina Yarımadası’nda, Muhammed Mursi döneminde de büyük sorunlar yaşanmış, bu sorunlar Mursi’nin ve dolayısıyla Müslüman Kardeşlerin iktidarının çökmesinde önemli bir rol oynamıştı. Mursi döneminde, Suudi Arabistan’ın, Müslüman Kardeşler hükümetine karşı Sina’daki Selefi birliklerini kullanarak, istikrarı bozmayı amaçladığı yönünde tahminlerde bulunulmuştu. Bugün ise, Sina’da Sisi hükümetine karşı çıkan her harekete, geçen hafta bir askerî konvoya yapılan saldırı örneğinde olduğu gibi, Suudi Arabistan hemen tepki veriyor.

Suudi Arabistan ile Mısır birlikte askerî manevralar düzenleseler de, dedikodulara göre, aralarındaki ilişkiler iyi değil. Çünkü Mısır’ın, kalkınma projeleri için Suudi Arabistan’dan isteyeceği çok şey var; ancak görünen o ki, Suudi Arabistan mesafeyi korumak istiyor. Amerika da, başka nedenlerle, Mısır’la mesafesini koruyor. Amerika, ülke içindeki güç dengelerini kendi çıkarına kullanabilmek için, Müslüman Kardeşler’in güçlü olmasını istiyor, ancak bu, en azından şimdilik, Sisi hükümetinin kabul edebileceği bir istek değil.
Enerji için maddi kaynağa ihtiyaç duyan Mısır, bunu Amerika veya Suudi Arabistan’dan alamazsa, bir nükleer santral inşa etmesi için Vladimir Putin’e başvuracak. Geçen yüzyılın ortalarında da aynı şey olmuştu. Nil Nehri üzerinde bulunan Aswan Barajı’nın (‘El Aali’, Yüksek Baraj) büyük masraflarını karşılamak için, o günün cumhurbaşkanı Cemal Abdül Nasır, Amerika’dan, İngiltere’den ve Dünya Bankası’ndan yardım istemişti, ancak Batılıların Mısır’dan bir talebi vardı: Doğu’dan silah almayacak ve devlet bütçesinin idaresinde Dünya Bankası’na olağanüstü yetkiler verecekti.

Cemal Abdül Nasır bu şartları kabul etmedi, Arap milliyetçiliğine başvurdu, yüzünü Sovyetler Birliği’ne döndü. Tabii ki, bu işler bu kadar basit yürümüyor. Doğrudan Sovyetler Birliği’ne gidemeyeceğini, önce Amerika’ya karşı bir düşmanlık durumu yaratması gerektiğini bilen Abdül Nasır, işe Süveyş Kanalı’nı devletleştirip, Batı’nın ve İsrail’in gemilerine kapamakla başlamıştı. 1956 Sina Savaşı bu şekilde çıkmıştı. Savaşın hikâyesi çok uzun, ama sonuç olarak Sovyetler Birliği ve Amerika Mısır konusunda anlaşmaya varmıştı. Anlaşmaya göre, Amerika, Aswan Barajı’nın Sovyetler tarafından inşa edilmesine itiraz etmeyecekti.

Aswan Barajı 1970’te açıldı. 45 yıl sonra bugün, Rusya yine bir nükleer santralin inşası için devreye girdi; ilk aşama olan ön anlaşmalar yapıldı bile. Bu ‘tarihsel tekerrür’, bize Ortadoğu hakkında ne söylüyor? Öncelikle, buradaki ülkelerin, yarım asır sonra, hâlâ, kendi başlarına bir enerji projesini hayata geçiremediklerini gösteriyor. Bu da, bölgenin dış etkilerden hâlâ kurtulamadığına, bu etkilerin birbiriyle çatışacağına ve sonuç olarak burada savaşların devam edeceğine işaret ediyor.

Vahakn Keşişyan – AGOS

Mor Bayraklı CHP’li belediyeler kampanyası

Haber Merkezi

-

13/02/2015

0

Mor Bayraklı CHP’li belediyeler kampanyası

CHP, toplumsal cinsiyet eşitliği için mücadele eden belediyelerine mor bayrak asacak, yerel işletmeleri de değerlendirecek.

Kreş/çocuk bakımevi/kadın sağlık merkezi/hasta bakımevi/yaşlı bakımevi/sığınma evi sayısı; kadın belediye başkan yardımcısı; kadın yönetici sayısı; kadın çalışan sayısı; cinsiyete duyarlı bütçe oluşturmak gibi kriterleri yerine getiren CHP’li belediyeler, “mor bayrak” almaya hak kazanacak.

“Mor Bayrak Projesi” hakkında CHP Genel Başkan Yardımcıları Veli Ağbaba, Sezgin Tanrıkulu, Parti Meclisi Üyesi ve Manisa Milletvekili Özgür Özel, Erzincan Milletvekili Muharrem Işık ve Yerel Yönetimler Gen. Bşk. Yardımcısı Yrd. Ayça Akpek TBMM’de bir basın toplantısı düzenledi. Projenin detaylarını kamuoyuyla paylaştı.

Toplantıda verilen bilgilere göre proje kapsamında belediyelerde cinsiyet eşitliğini teşvik edecek olan CHP, belediye ilçe sınırları içindeki kamu kurumları da dâhil tüm işyerlerini değerlendirmeye tabi tutacak. İşyerlerindeki kadın çalışan; kadın yönetici sayısı; kadın-erkek çalışanların ücretleri; kreş; emzirme odası olup olmadığına göre değerlendirme yapılarak işyerlerine de mor bayrak verilecek.

CHP, 2019’da tüm CHP’li belediyelerin mor bayraklı olacağı sözünü de verdi.

(Kaos GL)

Kadınlar, erkek şiddetine karşı 5. kez meydanlarda

Haber Merkezi

-

13/02/2015

0

Kadınlar, erkek şiddetine karşı 5. kez meydanlarda

Mersin Kadın Platformu üyesi kadınlar 12 Şubat Perşembe saat: 18:00’de “ 8 Mart’a Kadar Her Perşembe Alanlardayız” eylemi kapsamında beşinci kez Forum AVM köprü altında toplanarak havuzbaşına yürüyüşe geçtiler.

Erbaneler eşliğinde yürüyüşe başlayan kadınlar “Şiddetinizle barışmayacağız”, “Öldüren sevgi istemiyoruz”, “Kadın, yaşam, özgürlük”, “Erkek adalet değil gerçek adalet” sloganlarını attılar.

“Emeğimiz hiçbir alanda görülmezkenaşkımız ne kadar “uyumlu””

Havuzbaşında toplanan kadınlardan basın metnini okuyan Kampus Cadıları’ndan Manolya Sayın “14 Şubat geliyor. Emeğimiz hiçbir alanda görülmezken, ev işleri, yemek, çamaşır, bulaşık, yaşlı ve çocukların bakımı gibi tüm işler karşılıksız olarak biz kadınlar tarafından yapılıyorken, aşkımız ne kadar “uyumlu”, ne kadar “anlayışlı” olduğumuzla, hayatımızı ne kadar feda ettiğimizle ölçülürken eşit bir sevgiden söz edilebilir mi?” dedi.

Ocak ayında gerçekleşen kadın cinayetlerine sıralayan Sayın “Telefona gelen bir mesaj, tayt giymek, ayrılmak istemek, etek boyu, ya da kapıyı geç açmak gibi gerekçeler erkeklerin kadınları öldürmesine yetiyor. Aynı gerekçeler, kadın düşmanı yasalarca da kabul ediliyor ve bu yasalar katil erkekler için tahrik indirimi uyguluyor. Devlet kadınların katledilmesine, katil erkeklere tahrik indirimi uygulayarak, kadın katliamlarının önüne geçecek kanunları yapmayarak destek veriyor. Türkiye’nin her yerinde, her yaş, meslek ve statüden erkeklerin, kadınlara fiziksel, psikolojik, cinsel, ekonomik ve duygusal şiddet uyguladığını yakınlarımızdan, kapı komşumuzdan, kendimizden biliyorken “sevgililer günü”nü olağan bir biçimde kutlayabilir miyiz? Şiddetin gerekçesinin sevgi olduğunu kabul etmiyoruz.” dedi.

Basın metni okunduktan sonra kadınlar “Gelsin baba, gelsin koca, gelsin devlet, gelsin jop. İnadına isyan, inadına özgürlük” sloganını atıp alkışlarla eylemi sonlandırdı.

Haber: Özgecan Aşlamacı Şahin

(Yeşil Gazete)

Bu Pazar nükleere karşı Mersin’deyiz, “Anne oyuncağımı aldın mı?”

Alper Tolga Akkuş

-

13/02/2015

0

Bu Pazar nükleere karşı Mersin’deyiz, “Anne oyuncağımı aldın mı?”

Mersin Nükleer Karşıtı Platform (NKP) Pazar günü (15 Şubat) Akkuyu Nükleer Santraline karşı miting düzenliyor.

“Akkuyu, Çernobil olmasın!” şiarına uygun olarak Çernobil Nükleer Santral kazasının ardından hayatını kaybeden, oyuncakları ile bir kez daha oynama şansları ellerinden sonsuza kadar alınmış çocukların yaşadığı durumun Mersin ve çevresinde yaşayan akranlarınca yaşamamasına vurgu yapılarak mitingin başlığı, “Anne, oyuncağımı aldın mı?” olarak belirlendi. Miting sonunda Akdeniz’e sembolik olarak nükleer kazalar sonucunda yaşamını yitiren, sakat kalan çocukların anısına oyuncaklar bırakılacak.

İki ayrı noktadan Tevfik Sırrı Gür Stadı’na

15 Şubat Pazar günü iki ayrı noktada, Özgür Çocuk Parkı ve Mersin Forum AVM önünde saat 13:oo’de buluşacak nükleer karşıtları Mersin’in iki ayrı noktasından Tevfik Sırrı Gür stadı önüne kadar yürüyecekler.

14:30’da stad önünde biraraya gelecek nükleer karşıtları saat 15:00 itibarı ile başlaması planlanan Praksis ve Aryen gruplarının konseri sırasında ne Türkiye’de ne de dünyanın herhangi bir köşesinde nükleer santral istemediklerini şenlikli bir protesto eşliğinde dile getirecek.

Mersin’deki nükleer karşıtı buluşmaya Cumartesi günü biraraya gelen Ekoloji Meclisi bileşenlerinin yanısıra Karadeniz İsyandadır Platformu, Loç Vadisi Koruma Platformu, Arhavi Doğa Koruma Platformu, Fatsa-Ünye Doğa Koruma Platformu da katılacak.

Kıbrıs’ta eş zamanlı Nükleer Karşıtı buluşma

Mersin’deki buluşma ile eş zamanlı olarak Akkuyu Nükleer Santrali’nde bir kaza olması durumunda ilk etkilenecek bölgelerin başında gelen Kıbrıs’ta da bir buluşma gerçekleştiriliyor.

Mersin’deki eyleme paralel olarak Pazar günü saat 14.30’da Girne Kordon Boyu’ndaki çocuk parkı yanında yapılacak basın açıklamasının ardından aynen Mersin’de olacağı gibi nükleer kazalar sonucunda yaşamını yitiren, sakat kalan, hasta olan çocukların anısına ve Akdeniz’li çocukların da benzer bir felaket yaşamaması için sembolik oyuncaklar deniz kenarına bırakılacak.

(Yeşil Gazete)

Ekoloji Meclisi Cumartesi günü Mersin’de

Haber Merkezi

-

13/02/2015

0

Ekoloji Meclisi Cumartesi günü Mersin’de

Ekoloji Meclisi ikinci buluşması için 14 Şubat Cumartesi günü saat 13:00’de Mersin Akdeniz Belediyesi Konferans salonunda toplanıyor.

Şu ana kadar 39 kurumdan ve bağımsız bireylerden meydana gelen ekoloji meclisi ilk buluşmasını 6 Aralıkta Ankara’da gercekleştirmişti.

Ekoloji meclisinin Cumartesi günü Mersin’de toplanmasının başka bir gayesi de bir gün sonra 15 Şubat Pazar günü Akkuyu Nükleer Santraline karşı Mersin NKP (Nükleer Karşıtı Platform) tarafından düzenlenen nükleer karşıtı mitingde yer alabilmek olarak açıklandı.

Kendi varoluşunu, “Doğa ve yaşam, için mücadele edenler mücadelelerini tüm canlılar adına yürütenler, tarımı, ormanları, meraları, dereleri kıyıları sermayeden korumaya çalışanlar hep beraber ekoloji meclisi ile birliktelik ve dayanışma oluşturmaya çalışmaktayız” şeklinde açıklayan Ekoloji Meclisi kuruluş amaçlarını ise üç maddede özetliyor.

1. Son yıllarda yapılan tüm saldırıları bir araya getirdiğimizde doğayı; suyu, ormanları, meraları, kıyıları, denizi, tarım alanlarını ve yaşamı korumak için tüm mücadele odaklarının bir araya gelerek büyük bir direniş merkezi yaratma ihtiyacı açıkça ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle Ekoloji Meclisi çağrımızın bir zorunluluk olduğu açıktır.

2. Demokratik bir yapı etrafında hiçbir kesimin ötekileştirilmediği tüm mücadele odaklarının tam olarak söz, yetki ve karar süreçlerine katılabileceği bir örgütlenme yapısı oluşturulacaktır.

3. Ekoloji Meclisi; her il ve ilçelerden gelecek ekoloji mücadelesi veren demokratik kitle örgütlerinin, tümünün mücadelesini ve dayanışmasını büyütecektir.

(Yeşil Gazete)

Laik ve Bilimsel Eğitim İçin Boykot başladı

Haber Merkezi

-

13/02/2015

0

Laik ve Bilimsel Eğitim İçin Boykot başladı

Bilimsel ve Laik Eğitim İçin bugün tüm Türkiye’de boykot yapılıyor. AKP’nin dayattığı eğitim yapısına karşı laik ve bilimsel eğitim için yapılan boykot çağrılarına okullardan değişik düzeylerde katılımlar var.

Bazı okullar tamamen boş kalırken, bazı okullarda da boykota katılım %70’lerde. Fakat değişmeyen okul önlerinde yaşanan baskı ve yer yer boykotu destekleyenlere karşı karşıya gelen polis.