By 
Çocukta çatışma çözme becerisinin gelişmesi eğitimin başat konularından biridir. Bu beceri demokrasi kültürü ve barış sever bir toplum yetiştirme hedefinin ilk basamağını oluşturur. Çatışma çözme becerisi empati yapmak, sorunların iletişim üzerinden üstesinden gelmek başta olmak üzere birçok gelişim alanına dokunur. Geleceğin barış sever toplumunu yetiştirmek adına üzerinde önemle durulması gereken çatışma çözme becerisi nitelikli çocuk edebiyatının da kendisine mesele edindiği bir alandır.
Afacan Resimler kitabının kahramanı Lodolinda, çatışmayı çok renkli ve yaratıcı bir yöntemle çözüyor:
Çatışmaları çözmenin en güzel yolu
“Neşesi yerindeyse sarı-kırmızı laleler üstüne renkli kelebekler konduruyor, ama kızgınsa mor yarasalar, yeşil timsahlar çiziyor. Ya bir de ağlayası varsa, işte o zaman ayın altında salkımsöğütler…”
Kitapta geçen bu cümleler Lodolinda’nın duygularını sanat aracılığıyla ifade ettiğini ve bir sorunla karşılaştığında bunu nasıl çözeceğine dair ipucunu gizliyor. Beklenilen çatışma gelmekte gecikmiyor.
“Lodolinda’nın anne ve babası bir öğleden sonra arkadaşlarının çocukları Federiko’yu Lodolinda ile yalnız bırakarak gezmeye gidiyorlar. Federiko denizdeki hortumun nasıl bir şey olduğunu anlasınlar diye kırmızı balıkları bulaşık makinesine koymak istiyor.”
Lodolinda ve Federiko’nun anlaşmaları pek olası görünmüyor. Lodolinda kendi yaşam alanına çekilerek resim çizmeye başlıyor, boşta kalan Federiko da ona katılıyor. İşin ilginç tarafı bundan sonra başlıyor. Resim kâğıtları iki çocuk arasındaki çatışmaya ev sahipliği yapıyor. Hikâyenin sahibi artık yazar ve çizer değil. Okur iki çocuğun çizgileri ve kurdukları yeni düzlem üzerinden hikayeyi takip ediyor. Kitapta iki çocuğun olağanüstü yaratıcılıkla resimlediği hikayeler onların hayattaki tutumuna ilişkin ipuçları verirken sonrasında karşılıklı anlayışa dönüşecek bir dostluğa da kaynaklık ediyor.
Sorun çözme araçlarındaki çeşitliliği araştırmayı heveslendiren kitap resim, müzik ya da herhangi bir sanatsal / bilimsel araçla sorunların çözülebileceğini çocuğa çok neşeli bir yöntemle sezdiriyor.
Italo Calvino’nun kaleme aldığı eseri Giulia Orecchia resimlemiş ve Filiz Özdem çevirisini yapmış. Kitap, Yapı Kredi Yayınları’ndan çıkmış.
Italo Calvino
Genç yaşta Küba’dan İtalya’ya göç etti. II. Dünya Savaşı sonrası İtalyan kültürünün en önemli adlarından biri oldu. Postmodernizm akımına bağlı kaldı. 1960 yılında yayınlanan “I Nostri Antenati” (Atalarımız) adlı kitabında yer alan fantastik hikâyeleriyle uluslararası bir üne ulaştı. Bilinç akımı yöntemiyle yazdığı ve evrenle insanların yaratılışını konu alan “Kozmokomik Öyküler”den Marko Polo-Kubilay Han ilişkisi çerçevesinde arzu, bellek, yaşam, ölüm gibi temaları büyük bir incelik ve şiirsellikle işlediği “Görünmez Kentler”e; yazma ve okuma etkinliğini, okurun anlatı sanatıyla karmaşık ilişkisini ele aldığı “Bir Kış Gecesi Eğer Bir Yolcu”dan, İtalyan masallarını derlediği ve kendisi açısından bir tür anlatıda ekonomiklik alıştırması olan “Fiabe Italiane”ye (İtalyan Masalları) birçok eseri içeren yazarlık yaşamının son ürünü “Amerika Dersleri”dir.
Comments