24 Nisan Anadolu coğrafyasında kara bir leke. İstanbul günü, sanki o günün utancıyla, kasvetli bir hava ile karşıladı. Gün içinde gerçekleşecek anmalara katılmak için kendimi hazırlamaya çalışırken Kuzguncuk Bostanı’ndan gelen telefonla başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Daha bir gün önce Bostan’a gitmiş, orada çocuk, genç,erişkin ve yaşlıların bir arada hem eğlenip hem de bir taraftan geçen yaza göre üç dört misli büyüyen ufak bostanlarında neşe içinde çalıştıklarını görünce bir anda Türkiye’de arada sırada da olsa karşıma çıkan hoş sürprizlerden birinin parçası olmanın keyfini çıkarmıştım. Ortam o kadar olumluydu ki bir gün önce gelen belediyenin budama adı altında birkaç ağaçta yaptığı tahribatı bile unutup fotoğraflamaktan vazgeçmiştim. Konuştuğum Kuzguncuklular ve bostan dostları olaya en kısa sürede sahip çıktıklarını, her ne kadar tahrip olan ağaçlar varsa da Belediye’nin bu tepki nedeniyle alanı terk ettiğini söylediler.
Gelelim bugüne. Türkiye’de bu tür olaylara şüpheci yaklaşan ben, bu sabah aynı Belediye’nin bu kadar erken saatte işi kaldığı yerden bu hızla sürdüreceğini beklemiyordum.Fotoğraflarda da görüleceği üzere Belediye bu sefer budama bahanesine sığınamayacak şekilde yüzyıllık NAR ağacını kesip üstüne de pek çok ağacı tahrip ederek işi kaldığı yerden sürdürmüş.
Konu ve tartışmalar bayağı uzun bir yazı konusu. Kısaca söylemek gerekirse; Kuzguncuk halkı Belediye’nin bir proje ile gelmesini, bundan hareketle mahallelinin de katılacağı bir tartışma toplantısı hazırlanmasını istiyor. Belediye görevlileri ise, Gezi Direnişindeki Dolmabahçe Camii olayını hatırlatan bir şekilde, buranın içki vs. içilen bir yer olmaktan çıkartılmasını, hemen yanı başındaki Fethi Paşa Korosu gibi nezih,soylu (!) bir yere dönüştürülmesini istiyor. Ayrıca mahallelinin uzun emekleri sonrası gerçekleşen mini bostanları da işgal eylemi olarak değerlendiriyorlar.
Sonuç itibari ile Kuzguncuk Bostanı da Gezi Parkı’nda olduğu gibi sabır ve direnerek korunması gereken bir yeryüzü parçası. Bu nedenle her ne kadar mahallelinin hakkını ve emeğini görmezden gelmememiz gerekirse de buranın tüm İstanbul’lulara hatta yeryüzü canlılarına ait bir yer olduğunu da unutmamamız gerekir. Bu sabah NAR ağacının kesildiği saatlerde diğer bazı ağaçlara da yapılan kısmi müdahaleler sonucu Bostan gönüllülerinin yerlerden, bizim gibi canlı bir tür olan, kuşların yuvalarını ve de yavrularını üzüntüyle topladıklarını ekleyeyim.
T.C Başbakanı’nın 1915 için Ermeni’lere taziyelerini sunduğu ve tehcirin başlangıcı kabul edilen 24 Nisan’da Ermeni’lerin simgesel meyvesi Nar ağacının da kesilmesi de ayrıca günümüzün sıkça kullanılan kelimesi ile MANİDAR.
Bülent Müftüoğlu
