Birleşmiş Milletler 10 yıl önce suya erişim ve hıfzıssıhhayı temel insan hakkı olarak kabul etti. Ancak bugün hala dünya çapında her 10 kişiden birine denk gelen 785 milyon insanın evine yakın suya erişimi yok. İki milyar insanın, yani her dört kişiden birinin ise kendi tuvaleti yok.

Su hakkının insan hakkı olarak kabul edilmesinin 10’uncu yıldönümünde sivil toplum kuruluşu WaterAid tarafından görevlendirilen 10 sanatçı temiz suyun insanların yaşamları üzerindeki etkisini göstermek için bir araya geldi. Guardian’ın haberinden derlediğimiz fotoğraflar şu şekilde:

Orantısız Masal (A Lopsided Tale)

Joseph Obanubi tarafından hazırlanan bu çalışma Nijerya-Yoruba heykellerini ve suyun iyileştirici niteliklerini yaşamın temel bir unsuru olarak görüyor. Yoruba halkı suyun güç ve gücün sembolü olduğuna inanıyor.

Yolun Sonu (É o Fim do Caminho)

“Brezilya’nın Bahía eyaletindeki küçük bir kasabada yaşıyorum ve yağışlı mevsimin ortasındayız. Her yerde su var ama o kadar şiddetli yağmur yağıyor ki su sistemi çok sık çöküyor ve evde su yok. Burada su bir fayda ama aynı zamanda manzara ve kültürün de önemli bir parçası.”

Hepsi Ona (All On Her)

“Bu eser kadınların ve kızların toplumdaki rolüne odaklanıyor. Katkılarının önemine rağmen, kadınlar ve kızlar nesiller boyu ataerkillik tarafından esir alındı. Ailesine götürmek için temiz su arayışında olan ve bir sürü boş bidon taşıyan genç bir kadının resmini seçtim.”

Üstüme Su Dök, Saf Su (Pour Me Water, Pure Water)

Canlı (Vivaz)

“Su kutlamamıza, rahatlamamıza, sosyalleşmemize, neşeli olmamıza izin veriyor. Bu, batı dünyasında kolayca kabul ettiğimiz bir nitelik. Çalışmam su ile ilgili yaşam kalitesi ve temiz suya erişimin hem ruhumuz hem de vücudumuz için nasıl önemli olduğunu anlatıyor.”

“Hemen yağmuru ve hepimizin paylaştığı suyun gökyüzünden nasıl düştüğünü düşündüm. Sonra Meksika’da yağmur altında oynayan insanların fotoğraflarını çektiğimi hatırladım… Su damlacıkları yıldızlara benziyordu.”

Yarın’ın dünyası (Tomorrow’s World)

“Gezegenimizin sorunları ile birlikte gelen ızdırap ve şiddeti temsil edecek bir sanat yaratmak istedim. İnsanlar kendi acılarının çevreye nasıl bağlandığını anlamıyorlar: Su almak için uzun yolculuklarına ya da sokaklarda ağaç olmadığında ısı altındaki rahatsızlıklarına… Gana, iklim değişikliği ve su kıtlığı nedeniyle en zararlı sonuçlarla karşı karşıya. Yine de hükümet hiçbir şey yapmıyor.”

Untitled: After Lee Miller by Poulomi Basu

“Birçoğumuzun, özellikle batıda yaşarken banyo yapmayı ve suya kolay erişimi nasıl kanıksadığı ve değerini hafife aldığı üzerine bir çalışma yapmak istedim.”

Daimi Ritüel (Constant Rituel)

“İlk fikir, koronavirüs döneminde elleri yıkamak için yapılan sürekli hatırlatmalardan geldi.  Virüsün yayılmasını önleme adımlarının üç anahtar şeye bağlı olduğunu fark ettim, musluktan temiz akan su, sıvı sabun ve tek kullanımlık kağıt havlular. Bunların hepsine, İngiltere’de bile evrensel olarak erişilemiyor.”

Wata

“Geçmişte, Bonthe gelişen bir ticaret merkezi ve ekonomi merkeziydi. 80’lerde palmiye ürünleri ve deniz ürünleri büyük endüstriler haline geldi. Ancak, bir zamanlar parlak ve yeni olan şeyleri görebileceğiniz egzotik bir ada kasabasında çekilen güneşten ağartılmış bir fotoğraf gibi, artık geriye kalan tek şey eskiden olduğu gibi belirsiz bir görüntü. Dünya savaşları sırasında Fransız ve İngiliz donanması şehri bir deniz üssü olarak kullandı. Bu Viktorya dönemi su pompası, suyu ve iyi tuvaletleri temizleme hakkının sadece şanslı olanlara tanınan bir lüks olduğunu hatırlatıyor.”

Bahçe (Garden)