Her kültürün içinde derinden akan bir metafizik gelenek vardır. Bu gelenek aslında anaerkil toplumsal ilişkilerden kopmak istemeyen bütüncül düşünme çabasının bir tezahürü olarak ortaya çıkmıştır. Bu Gelenek çeşitli adlarla anılsa da onu üç temel ögesinden ayırd edebiliriz. Dişil bir yapı taşır, yani şefkat, bağlanma, teslimiyet, sabır vb ahlaki ögelerin ve dahası Tanrı kavrayışının kökeninde anacıl duygular taşır, bir anlamda uygarlık öncesi ana soylu toplumların kokusu, izi ya da anısıdır bu. Bu öğretide bilinç durumu aktif, yargılayıcı, ayır edici değil senkretik yani bağdaştırmacı, pasif ve alıcı bir zihin durumu eksenlidir.