Ankara Barosu Başkanı Metin Feyzioğlu, 7 Mart 2011 tarihinde Ankara Emniyet Müdürlüğü’ne bir yazı yazdı.
‘Ekte fotoğrafları görülen’ kişiler son bir haftadır Ankara Barosu Eğitim Merkezi binası önünde ve etrafında dolaşıyorlardı. Bir ara içlerinden biri binaya girip “Burada mescit var mı” diye sormuş, olmadığının söylenmesine rağmen bina önünde dolaşmaya devam etmişti. Barodan emniyete giden yazıda bu kişilerin 5 gün boyunca binayı gözledikleri de vurgulanarak, ‘şüphe yaratan’ bu durum, ‘gereği’ üzerine emniyete bildiriliyordu. Yine baronun yazısından öğrendiğimize göre, bu şahıslar sorulduğunda Danıştay’da ‘işleri olduğunu’ söylemişlerdi.
Ankara’yı bilenler ve bilmeyenler için, Ankara Barosu Eğitim Merkezi, Kızılay ile Sıhhiye arasındaki Zafer Parkı’na komşu. Bu küçük parkın doğu cephesi Atatürk Bulvarı’na açık ve bulvarın orta bölmesindeki Zafer Anıtı’na bakıyor. Burası Ankara’da siyasi sokak gösterilerinin, yürüyüş ve basın açıklamalarının sıkça yapıldığı bir bölgedir.
Parkın Kızılay, yani güney cephesinde Baro Eğitim Merkezi bulunuyor. Parkın Sıhhiye, yani kuzey cephesinde Subay Orduevi var. Parkın batı cephesinde ise Danıştay binası bulunuyor. Bundan beş yıl önce, 17 Mayıs 2006 sabahı saat 09.45’te Alparslan Arslan’ın içeri dalarak toplantı halindeki 2’nci Daire üyelerine ateş açtığı, Mustafa Yücel Özbilgin’i öldürüp, şimdiki Danıştay Başkanı Mustafa Birden dahil 4 yargıcı yaraladığı binadır bu.
Bir anlamda Ergenekon soruşturması sürecinin filli başlangıcı sayılan bu olayda, Arslan binadan dışarı çıkmış, ancak dış koruma ile görevli polislerden birisinin görev sadakati sayesinde yakalanmıştı. Hem yeri, hem etrafındaki binaların özelliği nedeniyle burası Ankara’nın sürekli polis kontrolünde olan bölgelerinden biridir.
Yazı üzerine Ankara Emniyeti, Baro Yönetim Kurulu toplantılarının da yapıldığı Eğitim Merkezi’ne bir ekip göndermiş. Dün konuştuğum Feyzioğlu’na göre, bu polis ekibinin ilk merak ettiği konu, ne şüphelerinin nedeni ne de şahısların davranış biçimleri olmuş. Feyzioğlu, “Önce ‘Fotoğrafları kim çekti’, sonra da ‘Fotoğraf makinesi nerede’ diye sordular” dedi. Baro yetkilileri, “Biz çektik, ama bu sizin sormanız gereken herhalde son soru” yanıtını vermiş.
Ankara Emniyeti, baroya 18 Mart’ta cevap vermiş. Cevapta, “Yapılan çalışmalar neticesinde, kimlikleri tespit edilen fotoğraftaki şahısların kamu kurumlarından emekli oldukları, Danıştay’da olan işlerini takip ettiklerinden dolayı orada bulundukları anlaşılmıştır” deniyordu. Ankara polisinin, baroya bir de tavsiyesi vardı:
“Bu şekilde şüpheli durumlarda ivedilikle 155 polis imdat hattına veya en yakın Polis Merkezi Amirliği’ne müracaatta bulunulması, olayın aydınlatılmasını hızlandıracaktır” deniyordu. Yani polis, avukat örgütüne “Bana yazı yazacağına 155’i ara, daha hızlı sonuç alırsın” diyordu.
Dün Ankara Emniyet Müdürü Zeki Çatalkaya ile bu konuyu görüştüm; şunları söyledi: “O şahısları bulduk. Kimliklerini baroya yazdığımız yazıda açıklamadık, ama hepsini tespit etik. Ankara’da oturuyorlar. Kimi polislikten, kimi öğretmenlikten, kimi adliyede alt düzey görevden emekli olmuş beş kişi; Danıştay’da iş takibi yapıyorlar. Şahısların şüpheli ya da eylem yapma potansiyeli olmadığı kanısına vardık. Baro yetkililerinin de her vatandaş gibi şüphe duymaları doğal. Orası zaten bizim için hassas bölge, hep kontrol altında, o yüzden bu bildirim sonrası ek tedbir almaya gerek duymadık.”
Feyzioğlu, emniyet ile temas kurmalarının ardından ‘iş takibi’ için orada bulunduğu söylenen kişilerin bir daha ortalarda görünmediklerini söyledi. (Danıştay’da iş takibi meselesi ayrıca üzerinde durulmaya değer bir itham.)
Peki, baronun şüphesi bir evhamdan mı ibaretti? Feyzioğlu, “Bu kişiler bir yasadışı örgüt adına da, resmi bir örgüt adına da istihbarat yapıyor olabilirlerdi” diyor ve şöyle açıklıyor: “Çok önemsemesek de ara sıra tehditler alıyoruz. Toplumda da iktidarı eleştirenlerin bastırılmaya çalışıldığı yönünde bir algı var; çevremizden aldığımız telkin de bu yönde. Ama neticede biz bu yönde eğitimli gözlere sahip değiliz. Bizim dahi dikkatimizi çekecek şekilde etrafımızda bu gelişmeler olunca, kuşkulanmamak değil, kuşkulanmak doğal. Emniyet Müdürlüğü’nün bize yaklaşımı doğrusu nazikti, iyi niyet vardı, bizim için aksi ortaya çıkana dek emniyetin beyanı geçerlidir. Ama ortada mantığa uymayan bir şeyler de var.”
İşte size gerçek bir Ankara polisiyesi… Polisiyenin sonuç bölümü, evet, yok. Ama olmasını da istemeyiz zaten, değil mi?

YGS’ye yönelik şifreleme iddiası, sınava hazırlanan milyonlarca adayın moralini altüst etti. ÖSYM yaptığı yazılı açıklamada, şifreleme konusuna hiç girmeden, söz konusu kitapçığın sadece medyaya verildiğini iddia ederken, adaylar, veliler ve bilgisayar uzmanlarından gelen mailler, yeni iddiaları gündeme getirdi…
Bilgisayar yazılım uzmanları, ÖSYM’nin aksine, medyaya verilen ayrıca ÖSYM’nin internet sitesinde yayımlanan soruları ve cevap anahtarına bakıldığında, tesadüflerin değil, kesinlikle bir şifrelemenin olduğu iddiasındalar. Çünkü 40 soruda 8 sorunun üzerinde bir doğru cevap söz konusu ise istatistiksel açıdan bakıldığında ortada mutlaka bir şifreleme olduğu inancındalar.
Peki, şifreleme varsa, bu şifreleme 1 milyon 700 bin soru kitapçığından kaçına uygulandı? Daha da önemlisi bu şifre kimlere sızdırıldı ya da verildi. Eğitim sendikaları ve adayların özellikle merak ettiği soru bu!

ÖSYM’nin çelişkisi
ÖSYM dün yaptığı açıklamada kendi kendisiyle çelişti. Açıklamanın başında, basına verilen kopyada doğru cevap sabit tutularak, yanlış seçeneklerin yeri değiştirildiği belirtilirken, açıklamanın sonunda, doğru cevap da dahil tüm seçeneklerin yerinin değiştirildiği söyleniyor. İşte açıklamadan iki bölüm, gelin de işin içinden siz çıkın:
“Basında ‘YGS’de Gizli Şifre” başlığı ile yer alan kitapçık, ÖSYM’nin sınav sonrasında basına vermek ve internet sitesinden duyurmak üzere hazırlanmış, ana soru kitapçığından türetilmiş, tek bir soru kitapçığıdır. Bu soru kitapçığının herhangi bir adaya verilmesi söz konusu olmadığından, doğru cevabın bulunduğu yer değiştirilmeden sadece yanlış cevap seçeneklerinin yerleri değiştirilmiştir.”
“…Her sorunun doğru cevabı da her bir adayın soru kitapçığında yine rastgele biçimde bir şıka atanmaktadır. Madde analizine imkân tanımak üzere yanlış seçeneklerin de yerleri değiştirilmektedir.”

İstatiksel olarak mümkün mü?
Şans faktörü elbette her zaman için mümkün ama YGS benzeri sınavlarda şans faktörünün çok düşük olduğu zaten bizzat ÖSYM başkanları tarafından açıklanıyor. Yani kurayla ya da yazı tura atarak sınav kazanmak mümkün değil. Hele hele 40 soruluk bir sınavda şans faktörü ile 30 soruyu doğru tutturmak milyarda bir ihtimal bile değil deniliyor. İşte bu konudaki yorumlardan bazıları:
“Sayın Güçlü,
Aşağıdaki tablo Binom dağılımıyla elde edilmiştir. Ölçme ve Değerlendirmede şans faktörünü bu dağılımla hesaplarız.
Tablo, YGS’deki seçeneklerin şıklara rastgele dağıtıldığı kabul edilerek hesaplanmıştır.
Bu kabul altında, 40 sorudan “en az n tanesini” doğru tespit edecek bir şifre üretme ihtimali ilgili sütunda görülmektedir.
Örneğin, bir kişi çıkıp 40 sorudan 8’inin cevabını doğru veren bir şifre bulduğunu iddia etse, bu kişiye şıkların tesadüfen dağıtılması altında bile en az 8 soruyu doğru verecek bir şifre uydurulması ihtimalinin yaklaşık yüzde 40 olduğu, dolayısıyla kişinin iddiasının dikkate değer olmadığı söylenebilir.
Sizin yayımladığınız şifre 23 soruda doğru cevabı belirliyor. Böyle sonuç veren bir şifrenin uyduruk olma ihtimali, tabloda da görüleceği gibi 10 trilyonda 352’dir. (Yaklaşık 25 milyonda 1).
Yani, YGS’de şıklar rastgele dağıtıldıysa, 40’ta 23 doğru cevap yakalayacak bir şifrenin uydurulmuş olma ihtimali 25 milyonda birdir, yani neredeyse sıfırdır.
Dolayısıyla, YGS’de şıklar, ÖSYM’nin açıkladığı gibi rasgele de koyulmuş olabilir ama bunun doğru olma ihtimali 25 milyonda birdir.
Dahası, tutun ki bu sadece, ÖSYM’nin basına verdiği kitapçıkta var. Bu durumda bile ÖSYM, 25 milyonda 1 görülebilecek böyle bir durumu nasıl ürettiğini açıklamalıdır.
Yrd. Doç. Dr. Hüseyin H. YILDIRIM
Abant İzzet Baysal Üniversitesi