Hem yazar hem veteriner Guido Sgardoli’nin yazdığı Aslan Asker Kaspar, savaş, barış ve dostluk üzerine bir gençlik romanı…
Kitabı okuduğumda aklıma hemen Boşnak yönetmen Danis Tanovic’in Bosna Savaşı’nın en hararetli günlerinde, bir sipere sığınmak zorunda kalan ve sonra tüm diplomatik güçlerin ilgisizliği karşısında orada mahsur kalan biri Boşnak, diğeri Sırp iki askerin hikayesini anlatan Tarafsız Bölge filmi geldi.
Soyadı olmayan, ‘cesur’ asker
Aslan Asker Kaspar kitabında da savaş sırasında bir dağın tepesindeki değirmeni korumak üzere nöbete gönderilen ve sonra orada unutulan asker Kaspar’ın hikayesi anlatılıyor. Aynen Tarafsız Bölge filminde olduğu gibi, Kaspar’ın varlığı savaş naralarıyla emirler yağdıranlar tarafından hiç umursanmıyor. Ama Kaspar cesur bir asker!
Cesur askerin dokuz kuralını da sular seller gibi ezberlemiş. Asla emirleri sorgulamıyor, sadece kendinden istenenleri yerine getiriyor. Fakat gelin görün ki; Kaspar da eninde sonunda bir insan. İşte bu bitmek bilmez dağ nöbeti sırasında ihtiyar bir köylünün, bir ineğin ve bir farenin dostluğu Kaspar’a insan olduğunu hatırlatıyor. Kaspar bir kalbinin olduğunu, orada cesur bir askerden daha fazlası olduğunu fark ediyor.
Kitapta Kaspar’ın soyadı hiç anılmıyor. Öyle ya, savaşın patronları için onlar sadece bir asker… Kim oldukları hiç fark etmiyor. Oysa Cemal Süreya’nın Mola şiirinin sonunda askerin söylediği gibi, “Ben asker değilim, nişanlıyım”… İnsanlığımızı doyasıya yaşayacağımız, kara kaplı kitapların kapanacağı barış dolu günlere…
Künye
Yazan: Guido Sgardoli
Çeviren: Yelda Gürlek
Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları
