Yıl 2014. İstanbul’un Kağıthane ilçesinde mahallenin bakılan köpeğine tecavüz etme suçlamasıyla bir kişi yargılanıyordu. Duruşmada bir ara hâkim “bu itin sahibi kim?” diye sorunca ortam gerildi, duruşmada hazır bulunan İstanbul ve Eskişehir barolarının hayvan hakları komisyonu üyeleri hâkimi uyardılar. Bir sonraki duruşma 30 Aralık 2014’te yapılacaktı, duruşma öncesi sosyal medyadan cevabımızı verdik: #itinsahibibenim diyerek. Videolar kanıt olarak sunulmuştu ve ayrıca iki tanık vardı. Buna rağmen sanık “delil yetersizliği” sebebiyle beraat etti. Karar Yargıtay tarafından bozuldu ve dava yeniden görüldü. Adli bilişim dairesi, olayın gerçekleştiği tarihin çok yeni olmaması, video çözünürlüğünün düşük olması nedeniyle, videodaki kişi ile sanığın o zamanki görünüşü arasında benzerlikler olduğunu ancak kesin bir yargıya varılamayacağını söyledi. Ve sanık yeniden beraat etti.
Sadaka değil, hak sahibi…
Hiçbir şey değişmedi… o yüzden daha yüksek sesle haykıracağız: Konya’da kafasına kürekle vurulan itin sahibi benim, kafesinde yakılan itin sahibi benim, Beykoz bakımevinde öldürülen kedilerin sahibi benim, Milas’ta zorla dövüştürülen boğaların sahibi benim, yaşamları av ihalelerine konu edilen dağ keçilerin sahibi benim, yunus parkında esaret altında hayatını kaybeden yunusun sahibi benim, deney laboratuvarlarında çığlık çığlığa ölen tavşanın sahibi benim, kurtlar yesin diye dağa atılan yaşlı eşeğin sahibi benim, avlanıp kaputun üstüne dizilen kuşların sahibi benim, merada otlarken alnından vurulan mandanın sahibi benim, işkence edilen tilkinin sahibi benim, yumruklanan atın sahibi benim, eğer hakları “sahipsiz” diye kolaylıkla ihlâl edilebiliyorsa, üzerlerinde hak sahipliğini reddetsem bile, hepsinin sahibi benim.
Sözü fazla uzatmadan, yazımı hayvan hakları savunucusu Mine Yıldırım’ın sözleriyle noktalıyorum:
“Tecavüz edilmiş köpeğin sahibini sorma cesaretini gösterebilmiş hâkime cevabımız net olmalı: Evdeki, sokaktaki, ormanlara atılmış, bütün itler bizim, bizimle birlikteler. Sahipleri değiliz ama bizim sorumluluğumuzda. Yalnızca hayvanseverlerin değil, tüm mahalle sakinlerinin ihtimamıyla yaşayabilecek canların. Sokak hayvanları sadakacı değil, hak sahibidir. Bizden önce de burada olmaktan gelen, yaşıyor ve duyumsuyor olmaktan, kırılgan ve korunmaya muhtaç olmaktan gelen hakları var. Hayvanların sahibi değiliz. Belki de en iyi ihtimalle, başları sıkıştığında, yaralandıklarında, hastalandıklarında, acıkıp susadıklarında başlarını uzattıkları, arkadaşları, komşuları, yoldaşlarıyız.”
Hoş geldin 2023…
