By Nükleersiz Türkiye için Kürekle Karadeniz’in finali hepinizin bildiği gibi 2 Kasım Pazar günü Ortaköy’de idi. Pınar, o günü yazarken bir evlilik teklifinin de Nükleersiz Türkiye Karnavalı’na güzellik kattığından dem vurmuştu. İşte o evlilik teklifinin esas kızı Canan hafta içi bize ulaştı o ana dair bir fotoğraf istemek için. Tek şartla olur dedik biz de, bu “nükleersiz evlilik teklifini” bize yazar iseniz. Sağolsun, kırmadı bizi Canan. İşte Canan ve Burkay’dan, “Nükleere hayır, Aşka evet: Ortaköy’de nükleersiz evlilik teklifi !” (#anvrz)
* * *
Burkay ve Canan
Burkayın gözünden 02.Kasım:
178 günlük bir aşk hikayesi
02.11.2014 yazıyla yazmak istiyorum çünkü Kasım’ın anlamı olan ayrıştıran Taksim de, heyecandan vücudumun ayrıldığını kalbimin richter ölçeğinin saniyede iki bin on dört kere attığını ifade ediyordu sanki.
Canan ve Burkay’ın hikayesi..bizimkisi bir aşk hikayesi. Artık tarihte 2 Kasım’da olan olayların yanında en hoşuma giden ilk radyo yayınının Amerika da Pittsburgh kentinde devreye girmesiyle herkesin şarkıyla haberle duyurulan bir miladın yaşanması benim de bizim aşk hikayemizin bir ömür boyu duyurulacağı yazılacaktı belkide.
O gün kahvaltımızı dışarıda yapmıştık. Günler öncesinden aldığım yüzüğü nereye saklayacağımı becermeye çalışırken, bu güzel eylemi nerede nasıl yapmam gerektiğinin düşüncesi vardı hep içimde. Kahvaltı mı beni yedi ben mi kahvaltıyı hala hiçbirşey hatırlamıyorum. Bu Ortaköy olmalıydı çünkü hem anlamlı hem de güzel olmalıydı. Ortaköy de onu ilk öptüğüm yer o ağacın altı olmalıydı.
Burkay’ın sosyal medya hesabından altık bu fotoğrafı altındaki, “Burası bitanemi ilk öptüğüm yer.. Az sonra orada evlilik teklifi edeceğim.. Lütfen şans” notu ile (YG) Kıyıdakiler muhtemelen “Nükleersiz Türkiye için Kürekle Karadeniz“in kaptanı Hüseyin Ürkmez‘i karşılıyor
Kahvaltı sonrası Ortaköy de bir kahve içme teklifime elbette evet cevabı aldım. Fakat benim bugün daha anlamlı daha önemli bir EVET’e ihtiyacım vardı. Hem de yaşamak için, nefes alabilmem için, gözlerimin görmesi kulaklarımın duyması için, gerek duyduğum elzem bir ihtiyaçtı. Bu EVET’i almalıydım.
Sizin hepimizin nefes alması, görmesi, duyması için ihtiyaç olan anlamlı bir eylemi o kutsal ağacın altında gerçekleştirmeniz elbette mucizevi bir işaretti. Aynı zamanda Samsunlu olan sevdiğimin hırçın dalgalarıyla meşhur Karadeniz’inden kürek çekerek gelen ve Nükleere Hayır demek adına bu anlamlı eylemi gerçekleştiren kocaman cesur bir yürek daha bekleniyordu o ağacın altında…
Siz nükleer karşıtı aktivistleri tarifsiz bir duyguyla oturduğumuz yerden izlerken kahvemi Passiflora bir sakinleştirici edasıyla içtikten sonra Canan, sevdiğim elimin ayağıma karışması dilimin damağımın kurumasını fark etti. Sonra bir anda Canan’ı elinden tutup ağacın altına götürmem ve sizlere tüm cesaretimi toplayıp seslenişim:
“ Bir dakika bakar mısınız, herkes beni dinleyebilir mi? Nükleer’e karşıyım ve sizleri bu güzel eylem için gönülden destekliyorum. Şu anda sevdiğim kadın karşımda ve bizim için kutsal olan bu ağacın altında ona evlenme teklifi etmek istiyorum. Lütfen sizler de bana yardım edin”
dedim. Hiç tasarlamadan ağzımdan çıkan bu cümlelerden sonra sizlerden aldığım o coşku, o alkış, o pozitif destek ile aşkımın karşısında dizlerimin üstündeydim artık.
Hayatımda hiçbir “EVET” e bu kadar sevinmemiştim ve biliyorum ki sizler olmasaydınız bu kadar güzel ve anlamlı olmayacaktı. Size sonsuz kez teşekkür ederim.
* * *
Canan’ın gözünden 2 Kasım:
Her haftasonu gibi başlamıştı aslında. Huzur bulduğum, gözümü açtığımda yanımda olduğu için şükrettiğim sevgilimle güneşli bir sonbahar pazarı. Dışarda kahvaltı yapalım mı sorusuna elbette hemen tamam demiştim..Hava pırıl pırıldı.
Kahvaltı boyunca ve heran çok tuhaftı Burkay, hep heyecanlı ve huzursuz ama mutlu gibi. Arada bir sordum ama hep toparlamıştı bir şekilde. “Ortaköy’de kahveye ne dersin” dediğinde her zamanki gibi kocaman bir gülümsemeyle seve seve demiştim. Ortaköy özeldi bizim için. Bana bir gün evilik teklifi yaparsa orayı seçebileceği aklıma gelmezdi ama. Bu şehirde kısa sürede çok yerde sayısız güzel anılar toplamıştık biz. Daha sakin, daha az kalabalık bir yer seçerdi Burkay. İnsanların içinde konuşmak çok onun tarzı değildi. O daha sakin, daha sessiz bir ortam seçerdi diye düşünürdüm..
Nükleersiz Türkiye için Kürekle Karadeniz’in iki kahramanı: Pınar Demircan ve Hüseyin Ürkmez”
Siz nükleer karşıtı aktivistleri izlerken içimden geçenler, “Muhteşem bir atmosferdi, Sesler, Sözler, Müzik, Güneş ve bütün bunlar daha güzel, daha temiz, daha zehirsiz bir gelecek için”
Sanırım tam olarak orası da yollarımızın kesiştiği nokta oldu GELECEK. Burkay’ı harekete geçiren, geleceğimiz için atmak istediği adım için sizin desteğinizden daha anlamlı ne olabilirdi ki? Tabii Ortaköy, tabii o ağaç ve herşey bütünleşmişti.
Hayatımın en güzel ve anlamlı günlerinden biriydi ve asla unutulmayacak..orda bulunan ve bu etkinliğe destek veren tüm grupları ( Nükleersiz- Yeşil Düşünce Derneği- Yeşiller ve Sol Gelecek Partisi-Sinop Nükleer Karşıtı Platform-KESK Sinop Şubeler Platformu- Greenpeace- Devrimci Sosyalist İşçi Partisi-Küresel Barış ve Adalet Koalisyonu- Küresel Eylem Gurubu ve tabii ki Yeşil Gazete)
Hüseyin, Hopa’dan başladığı Karadeniz sahili turunda 3 ay kürek çektikten sonra Ortaköy kıyısına doğru yanaşıyor, tam da Burkay, Canan’a evlilik teklifini yapmaya hazırlanırken
Artık 14 Şubat 2015 tarihinde nikahımıza davet edip, Nükleer’e hayır Burkay’a resmi olarak EVEEEETT derken yanımda görmek isterim..
Sevgiler
Canan & Burkay
Comments