Avrupa Yeşil Partisi 13. Konsey Toplantısı Estonya’nın Talinn kentinde geçtiğimiz haftasonu yapıldı.
Toplantıların ana gündem maddesi Yeşil Yeni Düzen’e ilişkin Makroekonomik ve Finansal Çerçeve tartışıldı, sonunda oylandı ve kabul edildi.
Yeşil Yeni Düzen savunusu Avrupa’nın her ülkesinde Yeşiller’i büyütmeye devam ediyor, yakında iktidarda görürsek şaşırmayalım! Özellikle Almanya’da yaklaşan eyalet seçimlerinde Alman Yeşiller’i kamuoyu yoklamalarına göre %25-30 desteğe ulaşmışlar. Fransa’da ve diğer ülkelerde de halkın yeşil politikaya ilgisi artarak devam etmekte. Haksız da sayılmazlar, zira siyaset sahnesinde, ekolojik, ekonomik ve sosyal krize aynı anda çözüm üretebilen bir parti yok. Birkaç marjinal düzenleme ile ekonomik krizin biteceği günü bekliyor çoğu parti; eski alışkanlıklarına ve politikalarına geri dönmek için.
Oysa Yeşil Yeni Düzen, insanlara bu dünyada onurlu bir yaşamı vaad ediyor. Yıkmadan, yok etmeden de büyüyüp refah yaratılabileceğini gösteriyor. Gün geçtikçe ete kemiğe bürünüyor, bir uzak ihtimal olmaktan çıkıp, hemen şimdi gerçekleşebilecek politik alternatif haline geliyor.
Ekolojik bir krize doğru giderek hızlanmış küresel ekonomi treni 2008’de raydan çıktı, treni aynı hatta biraz daha yavaş
ilerletmeye çalışmak bizi bekleyen sonu değiştirmeyecek. Kaza mahallinde bir karar verip, yeni bir hat döşememiz gerekiyor. Yeşil Yeni Düzen, küresel ekonomik sistem için bir makas değişimini temsil ediyor. Petrol uygarlığının sahipleri, hat yeni de olsa, onu eski hatta tekrar bağlamak için ellerinden geleni yapıyorlar, yapacaklar. Ekonominin enerji altyapısının kavgasız gürültüsüz değişmesini beklemek zaten safdillik olurdu. İnsanlığı daha adil, doğası ile daha barışık bir topluma kavuşturacak bu hattın eski hattan ne kadar hızlı uzaklaşacağı hala bir soru, uygulama ile ortaya çıkacak. Burada da Avrupa’da güçlenen, iktidara oynayan kimi yeşil partiler bir çıkmazla yüzyüze geliyor kanımca. Konsey toplantısında kabul edilen politika metninde Yeşiller’in vaat ettiği dünyanın tasvirinden önemle kaçınılmış. “Oylarımızı artırıp iktidara gelme şansını yakalamışken, ütopyalar da nereden çıktı şimdi” tavrını görmek gerçekten hayal kırıcı. Günlük siyasette varolabilmek, canından bezmiş halkı korkutmamak adına ütopyaların geri plana itildiğini gözlemlemek mümkün. Bunun ne kadar doğru bir strateji olduğu tartışılır. Şöyle ki, Yeşiller siyaset arenasında diğer partiler (liberaller, sosyal demokratlar, muhafazakarlar, sosyalistler gibi) ile yarışıyor. Yarış ise parti programları, gelecek toplum vaatleri üzerinden veriliyor. Her parti gibi Yeşiller de nasıl bir toplum içim politikalar ürettiğimizi halka açıklamak zorunda. Gerçekçilik adına, ürkütüp kaçırmamak adına ütopyalarımızı, nasıl bir gelecek istiyoruz sorusunu geri plana atmak ne kadar doğru?
Yeşil Yeni Düzen küresel ekonomik sistemin enerji ve üretim tüketim altyapısını dönüştürecek politikalar setidir. Bir dönüşüm yolculuğudur. Yolculuk bir hedef varsa yolculuktur. Hedefi olmayan gidiş, rüzgarın önüne kattığı bir yaprağın savruluşundan başka bir şey değildir ne yazık ki.
Yeşil Yeni Düzen’i ete kemiğe büründürmeye çalışan özellikle Alman ve Fransız Yeşiller’i, bu çok değerli fırsatı heba etmemelidir. Gelinen noktanın bizi, yani yeşilleri haklı çıkardı. Şimdi bu utangaçlık niye? Bugün bizi sofralarına davet eden eski düzenin bekçilerine “hayır, sizinle uzlaşmayacağız” demeyi başarabilmeliyiz. Gerçekçilik adına eski düzenle flört etmek, Yeşiller’den başka her kesimin işine yarar, ancak Yeşiller’i de etkisizleştirir.
Bu tavrın gelişmekte olan ülkelerdeki yeşil hareketin üzerinde de çok olumsuz etkileri olacağı kesin.
Kabul edilen metinde piyasa sistemi eleştirilmekle birlikte toptan çöpe atılmıyor, bu gerçekçi ya da olması gereken bir şey de değil zaten. Avrupa gibi piyasaların kendiliğinden ortaya çıktığı bir coğrafyada bunu kimseye kolay kolay anlatamazsınız. Bugün Avrupa’da sera gazı emisyonlarını azaltmak amacıyla kullanılan araç da piyasa: Emisyon Ticareti Sistemi. Ancak gerçekçilik adına her sorunun çözümünü piyasada aramaya başladığınızda, korkutmamak adına radikal alternatiflerden özenle kaçındığınızda, daha bir piyasa toplumuna (henüz) dönüşümünü tamamlamamış birçok ülkeye önerebileceğiniz yegane şey de, eski düzenin yıllardır dikte ettiği şey olan piyasaların kurulmasından başka bir şey değildir.
Bu nedenle yeşil politika yerel özgünlükler temelinde küresel çözümler aramaya devam etmelidir. Avrupa’ya uygun dikilen gömlek bizim gibi ülkelere dar gelir.
Dar gelir ama hepten çöpe atmak da manasız. Makas yeni değişti, mümkün olduğu kadar vagonu yeni hatta yönlendirmenin ne kadar hayati olduğundan bahsetmeye bilmem gerek var mı? Bu hattı beraberce döşeyeceğiz ve bu dünyaya yıkmadan, yakmadan, kirletmeden refahı getireceğiz.
