Mersin’den cümbüşlerle çalgılarla 1. Onur Haftası geçti – Gonca Şahin Ocakçı

Bir masa etrafında toplanmış 10’dan fazla insan,  çok keyifli bir konu konuştukları çok belli. Belki anılarından bahsediyorlar, birbirlerini çok tanıyorlar da çok yaşanmışlıkları var. Belki de hayal kuruyorlar. Ortak hayalleri var. Not tutuyorlar, belli ki görev alıyorlar. Bu yapılan tartışma, bu süreç konuşulan konu kadar önemli gibi duruyor. Odaya her giren orada olduğundan çok memnun, zorunlu bir iş yapmıyorlar anlaşılan.

Mersin Yedirenk LGBTİ Derneği Toplantı Salonu

İlk toplantımızı karşı pencereden izleseydim tam da böyle düşünecektim. Ama ne şans ki o odadaydım, o yedi renkli bayraklı odada. Onur Haftası Komitesi olarak ilk toplantıdan itibaren tanışıklığın hiç önemi yoktu, ortak hayallerimiz vardı  çünki. Biz, ötekiler bir araydık: kadınlar LGBTİ’ler, engelliler. Sıraladık bir onur haftasında neler yapılabilirdi. Panel.. Söyleşi.. Sergi… Kokteyl.. Parti… Yürüyüş.. Tanıtım.. Tema.. “Başka”? Başka? dedik..  Başka neler olabilir. Ve konuştukça  içeriklerinin de “Başka” olduğunu gördük planladıklarımızın.  Sonra yine toplandık. Yine konuştuk. Yine yazıştık.

Öyle zor bir zamandı ki planladığımız hafta. Bir genel seçim sonrasıydı. Yorgunluk, bilinmezlik, heyecan ve tabi ki yerelde eylemliliğin zorlukları. Hepsini konuştuk. Biliyorduk ve kararlıydık.  Etkinliklerin her birini değişik mekanlarda, değişik saatlerde planladık, şehrin sıcağını kolladık.

1. Mersin Onur Haftası Basın açıklaması – Barış Meydanı

Bir haftalık etkinliğimize 8 Haziran Pazartesi basın açıklamasıyla başladık.  Akşamüzeri serinliğinde “Başka bir atölye”yle Queer i konuştuk. Hem tanımlamaya ihtiyaç duyduk, hem de tanımlamalı mıyız diye sorduk. Ayşe Devrim Başterzi, çokca anlattı, biz baya bir dinledik. Zor bir konuydu belli ki daha çok konuşacaktık.

Mersin Üniversitesi’ndan Ayşe Devrim Başterzi moderatörlüğünde Queer Atölyesi

Salı günü 3 kısa (kürdan*) film izledik. Film izleme mekanımız filmlerimiz kadar ilginçti: Hadra Hamamı.  Mersin Marinası yanında maliyetsiz, bulabildiğimiz, kendi yaptığımız  aletlerimizle ritim atölyesi yaptık. Ritmimizi tutturduk, sesimizi duyurduk.

Ritim Atölyesi

Çarşamba günü “Başka bir dil” ile Lubunca öğrendik, yenilendik. Bu arada *kürdan kısa demekti. Başka bir atölye de “seks işçiliğini” konuştuk. Trans ve biyolojik seks işçileriyle yani bu konunun öznesi olanlarla. Ahlakçı değil, sistemsel baktık konuya. Nefreti konuştuk, geçen yıl intihar eden Trans kadın Figen’i, hayatına son verdiği yerde andık erbanilerle ve zılgıtlarla. Dilek balonları uçurduk denize doğru.

Lubunca Atölyesi

Perşembe “Başka bir film” gösterimi günü. LGBTİ sinemayı konuştuk. Üç Yeşilçam filmi üç Bülent Ersoy karakteri, dönem tahlilleri hem de açık havada. İzleyeceğimiz filmleri not aldık. Kimse otorite değildi, kendi birikimlerimizle katıldık sohbete. Herkes bu konuda konuşabilirdi. Hazırlanan ekip konuya hakimdi.

Park Kafe’de Bülent Ersoy filmleri: 3 Bülent 3 Film

Cuma. “Başka bir Panel”de annelik hallerini konuştuk. Hassas bir konuydu o nedenle basına kapalı yaptık. Üç ayrı annelik konuştuk, hep birlikte ağladık. Sorular sorular,  cevaplar cevaplar,  sorulamayanlar cevaplanamayanlar, boğazda düğümlenenler. Ufuk açtı üç anneden üç “başka” annelik hali, zihnimizde hala etkileri. Biz, ötekilere yol gösterecek buradan aldıklarımız.

Cumartesi O büyük güne hazırlık. Dövizler, pankartlar, kostümler ve son çağrılar. Bütün bir hafta her etkinlikte başka insanlarla temas ettik, duyurduk.

Ve Pazara uyandık merak – telaş ve heyecanla. Alanda toplanmaya başladık. Azdık sanki ama çok renkliydik. Bir de ilk toplantıdan itibaren kırılmayan umut, yok edilemeyen gülümsemelerle, endişeli ama umutlu bekleyiş. Gruplar seslerini yükselterek en renkli halleriyle birleşmeye başladı. Mersin sıcağında yürüdük ilk defa yüzlerce kişi. Mersin Onur Yürüyüşü bitmek bilmedi, kitle ayrılmak istemedi, coşku sabaha kadar sürebilirdi. Ama akşama parti vardı, “Başka bir Parti”.  Denizlere açıldık bütün renklerimizle güllüm yaptık.

1. Mersin Onur Yürüyüşü: Tevfik Sırrı Gür Stadından Barış Meydanı’na

Herşey güllük gülistanlık değildi tabiki, en çok mekan sıkıntısı çektik, sonra bütçe. Bu iki sıkıntı içiçe geçti ama planları aksatmadı, bizi umutsuz bırakmadı, hoop yeni kararı gün içinde aldık. Haberleştik işi halletmek bayrak yarışıydı sanki, biri çıktı, diğeri aldı ve yerine getirdi.

Ve Pride Party ile perde . . .

7-14 Haziran 2015 1. Mersin Onur Yürüyüşü diyebiliriz artık ve tabii onur haftası. Değerlendirme toplantısını aldık bile.. İkincisinde görüşmek üzre…

Fotoğraflar Mersin Onur Haftası facebook sayfasından alınmıştır

Gonca Şahin Ocakçı