By 
Sinema tarihi, birçok önemli yıldızın rol aldığı ama sonu hüsranla biten filmlerle doludur. Prodüktörlerin senaryoya yeterince güvenmediği ve sanki fazladan birkaç yıldız oyuncuyla açığı kapatmaya çalıştığı hissini uyandırır izleyicide.
1988 yılında beş tane Rock yıldızının bir araya gelip, albüm çıkardığını duyan müzikseverler de belki de benzer önyargılarla bu Supergroup‘a şüpheyle yaklaşmıştı.
Halbuki müzik tarihinin çok bilinmeyen ve tamamen spontane olarak doğmuş bu rock projesinde, beş önemli rock yıldızı, en iyi kişisel özelliklerini harmanlayıp, kolektif olarak ortaya harika bir ürün çıkarmıştı.
‘Efsane beşli’
Her şey 1988 yılının bir mayıs akşamında George Harrison’un Los Angeles’ta, Roy Orbison ve Jeff Lynne ile bir akşam yemeğinde buluşması ile başladı. Harrison’un plak şirketi Warner Bros, yeni çıkaracağı albümün single’ı “This is Love” ın B yüzü için sanatçıdan yeni bir parça istemişti ve acele ediyorlardı.
George, prodüktörü de olan Jeff Lynne’in yardımını istediğinde, Roy Orbison da seve seve kayda katılmayı kabul etmişti. Yalnız bir sorun vardı, öyle kolay kolay boş bir stüdyo bulmaları pek mümkün değildi. George’un aklına, Malibu’daki evinin garajında bir stüdyosu olan arkadaşı Bob Dylan’ı aramak geldi. “Elbette gelebilirsiniz” demişti ünlü şarkıcı. Ertesi sabah George, gitarını almak için Tom Petty’nin evine uğradığında, o da ekibin büyüsüne kapılmıştı. Artık efsane beşli bir aradaydı.
George Harrison parçanın akor yapısını nerdeyse bitirmişti ama “Rock müziğin Caruso”su Roy Orbison grubunuzda ise, ona özel bir bölüm yazmamak olmazdı. Harrison şarkının sözlerini bitirmekte zorlanınca, şiirsel ustalığı, 2016’da aldığı Nobel Edebiyat Ödülü‘yle taçlandırılacak olan 1960’ın Shakespeare’i Dylan’dan yardım istedi. Barbekünün başında misafirlerini doyurmaya hazırlanan Dylan, şarkı ne ile ilgili diye sorduğunda George, Bob’un garajındaki bir kolinin üzerinde yazan uyarı işaretini gösterdi: “Handle with Care”. Artık şarkının ismi de hazırdı.
Şarkı üç farklı bölümden oluşuyordu.
John Lennon ve Paul Mc Cartney gibi iki büyük ustanın yıllarca gölgesinde kalmış en genç Beatle George, solo kariyerindeki başarısını “Oh ,the sweet smell of success” (Başarının tatlı kokusu ) dizeleri ile alaycı bir tonda ve iliklerine kadar işlemiş olan Beatles soundu ile aktarırken, Roy Orbison şarkının ilk köprü bölümünde, kendine özgü karanlık ve duygusal baladlarına benzer bir tonda “Yalnız olmaktan yoruldum, hala verecek sevgim var” diye sesleniyordu.
I am so tired of being lonely
I still have some love to give.
Nakarat ise bir yorumcuya göre, Bob Dylan’ın 60’ların country dönemi şarkılarındaki “basit ve direkt cinselliği “anımsatıyordu: “Vücudunu benim yanıma koy ve hayal etmeye devam et”
Everybody’s got somebody to lean on
Put your body next to mine, and dream on
Harrison’ın imzası olan “slide guitar” solosu, Dylan’ın alameti farikası olan mızıkası eşliğinde finale damgasını vuruyordu.
Harrison ve Lynne İngiltere’ye döndüklerinde şarkıyı plak şirketine götürdü. Ama şarkı bir single’ın B yüzüne konulmak için “fazla iyi” olmuştu ve albümde de yer olmadığı için yazık olacaktı. Neden aynı beşli bu birlikteliği devam ettirip bir albüm çıkarmasındı?
Dylan her zaman turdaydı ve onun Los Angeles’ta olduğu 10 günlük bir boşluk buldular. Her gün en az bir şarkı yazmaları gerekiyordu. Öğleye doğru Dylan’ın stüdyosunda toplanıyorlardı, birisi bir riff ortaya atıyordu ve herkes ona bir şeyler katıyordu ve akşama kadar şarkıyı bitiriyorlardı. Geceleri de Roy Orbison onlara Elvis’le olan maceralarını anlatıyordu. Beraber zaman geçirmekten keyif alıyorlardı ve sınırlı zamanları olduğu için de şarkılar ilk bestelendikleri gibi yalın ve özgün kalıyordu.
Büyük egoların egosuz birlikteliği
Dylan’ın garajındaki ekipmanlar yeni idi ve sürekli hatalar oluyordu. George bir ara gülerek, “We’ll burry them” demişti. “Traveling Wilburys” adını buradan aldılar ve her biri egolarından uzak, eşitliklerini simgeleyecek şekilde kendilerine birer takma isim taktı.
Grubun sembolik lideri ve fikir babası George Harrison “Nelson Wilbury” olmuştu. Roy Orbison “Lefty Wilbury“ Bob Dylan “Lucky Wilbury” Jeff Lynne “Otis Wibury” ve Tom Petty “Charlie T.JR” olmuştu. Baterist Jim Keltner ise bir Wilbury değildi. Onun da adı “Buster Sidebury” olmuştu.
İlk albüm “Traveling Wilburys Volume 1”, iki milyon kopya sattı ve 1990 yılında Grammy ödülü aldı. “Handle with Care”in yanı sıra albümdeki “End Of The Line” ve “Tweeter and the Monkey” adlı şarkılar ön plana çıktı.
Albümün yayınlanmasından iki ay sonra Roy Orbison ani bir kalp krizi sonucu, 52 yaşında hayatını kaybetti. Grup quartet olarak “Traveling Wilburys Volume 3” yi çıkardı ama albüm, ilki kadar başarılı olmadı.
George Harrison, Beatles’ın 1970 yılında dağılmasından sonra başladığı solo kariyerini başarı ile sürdürdü. Sanatçı, 2001 yılında 58 yaşında iken kansere yenik düştü.
“Free Fallin” adlı şarkısı ile bilinen üç Grammy ödüllü Amerikalı şarkıcı Tom Petty ise 2017 yılında hayatını kaybetti.
Bob Dylan, 2016 yılında “Amerikan şarkı geleneğinde yeni şiirsel ifadeler yarattığı” için Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görüldü. Ünlü şarkıcı konser vermeye devam ediyor.
Jeff Lynne,2023 yılında Beatles’ın son şarkısı “Now and Then”in prodüktörlüğünü yaptı ve aktif müzik hayatına devam ediyor.
Kaynakça
- Youtube, The True Story of Traveling Wilburys documentary, 1990
- George Harrison -Interview (Traveling Wilburys) on Countdown, 1990
- Volski H., The Story of Traveling Wilburys, 5.10.2017, sinclairclarion.com
- Taysom J., This is how George Harrison, Bob Dylan, Tom Petty, Jeff Lynne and Roy Orbison formed Traveling Wilburys, Far Out, June 2020
- Wikipedia, Traveling Wilburys, Roy Orbison, Tom Petty, Jeff Lynne.
Comments