Zeytin Okulu'nda Camaltı Resim Atölyesi - Sururi Uras

Öğrendim ki, çok seven tüm kalpler göğüs kafesinin dışında atmaya başlar.

Bu yüzden dışardan gelen en ufak bir vurguna bile açıktırlar.

Sıcağı sıcağına hissedilmeyen tüm acılar gibi kalpte en son parçası kırıldığında olanı biteni anlar…

Onca resim tekniği varken Şahmaran çizimlerinin çoğunlukla cam altına yapılma sebebi bu olabilir mi? Onun aşk için sakınmaktan gönüllü vazgeçtiği bedenini bir nebze olsun korumak için…

Ama taşta değil, duvarda değil, olanca kırılganlığıyla, olanca içi dış bir kalıbıyla camda. Peki neden bir de camın altında? Yetmedi mi yer altında yaşadığı?

Acaba eller değmesin, el eylemesin diye mi?

Başka sorularım da var:

İşin içinde aşk olmasaydı, bir yılanı asırlarca evimizin baş köşesine asar mıydık?

İşin içinde aşk olmasaydı, içinin cennetini bir yılanın gövdesinde görür müydük?

Sahi, Şahmaran cam altında olduğu için yansıması daha fazla, acaba bakan kişi kendini görsün diye mi camın altında Şahmaran?

Ebu Burak adını duyduğumdan beri, onu bir nevî cam altından tanımaya başladığımdan beri, bir dolu sorularım birikti. En çok merak ettiğim, çizdiği Şahmaran’lardan en azından biri Camsab’ı affetti mi? Camsab kim mi? Yoksa camın altında olmasına sebep bu Camsab’ın ismi mi?

Yakında öğrenebileceğim tüm bunların cevabını ve yepyeni sorularım canlanacak, eminim. Ve bir de çok teşekkür edeceğim Ebu Burak nezdinde tüm Şahmaran çizenlere; sizler olmasaydınız yer altındaki Şahmaran’ı dünya üzerinde tanıyamazdık, diye.

Ebu Burak’a dediklerim bir şekilde Şahmaran’ın kulağına gider… Diyeceğim ki ‘’ihanet etmeyen insanoğlu da var!’’

31 Mart – 1 Nisan 2018 tarihlerinde Zeytin Okulu’nda buluşacağız Ebu Burak ile. Önce onla sonra onun Şahmaran’ıyla ve daha da sonra kendi Şahmaran’ımla tanışacağım. Herkes tanısın diye de Ebu Burak’tan öğrenip, cam altına çizeceğim. Ardından masallar dinleyip, çıkıp etrafta yürüyeceğim… Belli mi olur, belki beni belki kalbimi duyar da gelir.

‘’İhanet etmeyen insanoğlu da var!’’ dedim ya, buna kayıtsız kalamaz..