Bana kalırsa, Trabzonspor şampiyonluğu Eskişehir’de kaybetti. Büyük takımların, her ne kadar Fenerbahçe çok yakın zamanda iki kere bunu yaşamış olsa da, iş bu düzeye geldiğinde ve karşılarında motivasyon kaynağı olmayan rakibi bulduklarında şampiyonluğu kaybetmeyeceğini düşünüyorum.
Maç başlamadan önce, Trabzonsporlu futbolcuların ve taraftarların şampiyonluğu uzak bir ihtimal olarak görmeleri yüksek ihtimalli bir durum. Bir kere maçlar başlamadan önce Fenerbahçe’nin şampiyon olması normal, kaybetmesi ise süpriz. Yanlış anlamaya yer vermeden şunu da söylemek lazım: Fenerbahçe bir önceki maçın ilk yarısını 3 penaltı ile geçirmiş ve rakip, kalecisi oyundan atılarak 10 kişi kalmış. Trabzonsporlular için bu bir olumsuz motivasyon kaynağıdır. Sivasspor’un başkanının fanatik bir Fenerbahçeli olması, yakın zamana kadar (örneğin Pendikspor’un Fenerbahçe’yi elediği sene) Fenerbahçe tribününde olduğu da bir gerçek. Şimdi böyle olunca bu da Trabzonsporlular için bir olumsuz motivasyon kaynağıdır. Ne yaparsak yapalım, şampiyon olamayacağız diye düşünmek ya da en azından böyle düşünmeye hazır olmak (Fenerbahçe’nin ilk dakikalarda öne geçmesi) Trabzon’u bekleyen bir handikap. Zaten şunu söylemek lazım, Fenerbahçe’nin Sivasspor’u yenmesi kadar doğal bir şey yok. Birinci haftada da; otuzdördüncü haftada da…
Yine maçlardan önce taraftar sayıları çok tartışıldı. Sivas’ın tribünlerinin tamamen sarı lacivert olması konusu… Bu kadar normal bir şey olamaz sanırım. Beşiktaş’ın 100. yılında, hem de Gençlerbirliği ile de çekişirken, Ankara’da tüm tribünler siyah beyaz olmuştu. Bunlar gayet normal. Bir kaç şehir dışında da aksi bir görüntü oluşması mümkün değil. Onlarda da olur ama o şehirlerin taraftarları maça geliyor. Sivasspor her maçı dolu oynuyormuş da, bu maç için seyircilerini sahaya sokmuyormuş gibi yapmamalıyız. Tam tersinde de bu olurdu. Ya da şöyle düşünelim: Fener yine Sivas ile ama Trabzon 3500 kişilik stadyumda değil de, İBB ile 80.000 kişilik stadyumda oynasaydı! Yine %5 tartışması döner miydi?
Maçlara dönersek, beklenilen oldu ve Fenerbahçe daha 6. dakikada öne geçti. Karşılarındaki takımdan da bir şey beklemek çok zor. Küme düşmekten son anda kurtulmuş bir takım Sivas. Yetenekleri sınırlı. Belki Bucaspor-Sivasspor maçı başta olmak üzere, hakemler Bucaspor’a biraz daha adaletli davransa şimdi başka bir yerde de olabilirdi Sivas. Bu yüzden sağ ve sol beklerinin her pozisyonda ya topu kaptırması ya da geçilmesi garip değil. Aynı şekilde Trabzon’un da öne geçmesi böyle değerlendirilebilir. Fakat, olağan dışı olan Sivasspor’un 20. dakikada gerçekleştirdiğiydi. Sivas’tan gelen gol, o dakika itibariyle olumsuz anıları canlandırmış olmalı.
Fenerbahçe maçında önemli bir dakika var. Dakika 36. Sivasspor bir hücuma çıkıyor ama bir oyuncusu yerde. Sakatlanmış yani… Hücumdan eli boş dönüyor, sonra top Fenerbahçe’ye geçiyor Alex çok net bir pozisyonu harcıyor ama oyuncu hala yerde. Evet şampiyonluk mücadelesi ama böyle mi olmalı? Aynı maçta Gökhan Gönül sakatlık yaşarken, yere yatmasını salık veren Emre de var. Unutmamak lazım. Nasıl ki, Sivas’a giden Fenerbahçelilerin üzülme ihtimali insanı üzüyorsa, sakatlıklar pahasına gelen bir galibiyet de üzecektir. Ki zaten 5 dakika sonra Sivasspor kalecisi Korcan çok da bunlara gerek olmayacağını gösteren bir gol yedi. Uzaktan gelen bir şutta hiç hareket etmeyerek golü yedi. Üzerinde çok konuşulacağı kesin.
İlk yarılar itibariyle, maç soruçları, beklenildiği gibi oldu. Oyun itibariyle ise, Sivasspor’un dirençli olduğu ve maçı kolay kolay kaybetmeyeceğini göstermiş oldu. Bununla birlikte Fenerbahçe 50. dakikada golü buldu ve bitirdi maçı. Sonra karşılıklı goller gelmesine rağmen; şampiyonluğu getirecek skoru buldu Fenerbahçe. Sivasspor:3-Fenerbahçe:4 ve Karabük:0-Trabzonspor:4
Sonuç olarak 2010-2011 sezonunun galibi Fenerbahçe oldu 82 puanla. Trabzonspor da aynı puanla ikinci oldu. Karadeniz ekibi için de çok başarılı bir sezon geçti diyebilirim. Sezonun kaybedeni Galatasaray oldu. Beşiktaş ise kaybedeceği sezonu kupa ile bitirerek, sonuçta kazanan iki takımdan biri oldu. Avrupa elemeleri ve Süper Kupa maçlarında görüşmek üzere.
