By Gezgin Hülya Tosun, 2015’in son günlerinde başlayıp 2016’yı da kapsayan 2 aylık bir dönemdeTayland ve Kamboçya‘yı ziyaret etti. Tosun’un uzakdoğu seyahati ile ilgili notlarını tefrika halinde sizinle paylaşacağız.
Yazı dizisini bu link üzerinden takip edebilirsiniz
***
“Önyargı, taassup ve dar görüşlülüğün en iyi tedavisi seyahattir.” – Mark Twain
Önyargılarımdan kurtulmanın en keyifli yolu –benim için- seyahat.
Bazen bile bile lades, bazense işte böyle ters köşe!
Sakin adımlarla hostele vardı, selam verdi.
“Al sana bir Türk daha, bunlardan kurtuluş yok!” dedi hostelin sahibi beni göstererek ve gülerek.
Fal taşı gibi açıldı gözleri adamın.
“Türk müsün?”
Evet.
“Seyahat mi ediyorsun?”
Evet.
“Yalnız mı?”
Evet.
Yanıma oturdu hemen. Köln’de yaşıyormuş. Birçok da Türk arkadaşı varmış. Yalnız bir Türk kadının seyahat edeceğini tahmin bile edemezmiş ama. “Fotoğrafını çekebilir miyim?” dedi. Türk arkadaşlarına gösterecekmiş.
Başladı sohbet. Türkiye’den gelen haberlerle yanarken içim, söz politikaya da geldi elbet. Ben ki siyasi tarihim –maalesef- gezi ile başlar ve kalbimin bildiğinden başka edecek beylik laflarım yoktur, yarım saatin sonunda gözleri daha da ışıdı.
Sonra nereden geldi, nasıl açıldı bilmem, konu dansa, salsaya geldi.
“Biliyor musun yoksa?” dedi. LA tarzı mı yoksa Küba mı yapıyorsun dedim, gülerek.
İki dakika sonra hostelin ortasında salsa yapıyorduk, atmışlarındaki Alman Abi ile.
Dağ gibi bir ön yargıyı yıktığımı düşünüp bıyık altından gülerken ben, henüz bilmiyordum ava giderken avlanacağımı.
Öyle etkilenmiş ki, bir Türk kadının böyle maceraya atılmasından, aslında ertesi sabah gidecekmiş ya, bir gün daha kalıp benimle vakit geçirmek istermiş.
Gitmek için önerdiği yerler bana pahalı gelince, masrafımın bir kısmını ödeme teklifini de ben kibarca rededince, onun bildiği bir köyün yolunu tuttuk.
Dört beş yıl önce Kamboçya’ya ilk geldiğinde bir yerel dans olan Apsara’yı izlemeye gitmiş. Sahnedeki ışıklar, parıl parıl kıyafetler, dünya güzeli kızlar gözlerini kamaştırmış ya, bu güzelliğin arkasındaki hikayeyi merak etmiş. (Bir hikaye kovalayıcısı daha)
O zaman tanışmış dansçı kızla da hikayesiyle de. Doğal olmayan yollarla babaya gelen ölüm, ona dayanamayıp sağlığını yitiren anne, başı beladan kurtulmayan akrabalar ve ev denmeye bin şahit baraka.
Hikayenin tam burasında varıyoruz evin önüne. Hayır barakaya değil, yenice bir ev. Destek oldum yeni bir ev yaptırmalarına diyor. “Destek” kelimesi mütevaziliğinden. Karşılamış işte tüm masraflarını. Bununla da kalmamış, kızı birkaç yıllık bir kursa göndermiş, dükkan açmasını sağlamış, yeğenlerini okula göndermiş.
Daha birkaç gün önce ben, Tayland’ta bankadan paramı çekemezken ve çözümler ararken, Alman yol arkadaşlarımın konuya bakışı ve bana verdikleri destek şekliyle allak bullak olmuş, yeni bir ön yargı tohumunu avuçlarımın içinde buluvermiştim. Parayı marayı unutup, sulamak ve beslemek istemediğim bu tohumu elimde tutup ilk iş bir dostumu aramıştım. Neyse ki kalbim ve aklım karıştığında fizanda olsam arayıp, empati alacağım ve kalbimden gelen sesi berraklaştıracak dostlarım var benim. Telefonda “biliyorum Şirvan, kültür farkı” dediğimde “Belki bu cümle de bir yargı içeriyordur.” Demişti Şirvan. Kibar değil, gerçek olma yolundaki yol arkadaşım Şirvan. Sonra en iyi bildiğim şeyi yapıp, hislerimi paylaşmıştım Alman yol arkadaşımla. Ben anlattım o dinledi, o anlattı ben dinledim. Sarıldık, hisleri paylaşabilenlerden olduğumuza şükrederek.
Helalleşmiştim helalleşmesine de, “Avrupalıların –belki de Almanların- paraya olan bakışı ile ilgili o ön yargı tohumu, sulamasam, beslemesem de durmuş cebimde.
Taa ki bu Alman Abi’nin hikayesini dinleyene kadar.
O tohum yandı bitti kül oldu o gün.
“Bir çok hayal kırıklığına da uğradım, bu destek yolculuğunda.” Demişti Alman abi. Belki biraz romantikliğimi de kaybettim, ama insanlığımı asla…
Fizana da gitsek, Fizandan da gelsek, kültürler, kalıplar, bakışlar, alışkanlıklar farklı da olsa, insan olduğumuzu hatırlatan yollara şükranla!
Hülya’nın gezi yazılarını Ruhu Bohçada Gezen blogundan ve aynı adlı facebook sayfasından takip edebilirsiniz
Hülya Tosun
Comments