“Mutlu insanlar ve mutlu mekanlara!”, diyelim.
Sanatla ve barışla kalın…
Yeni Taş Çağı
Taş üstüne taş koydu insan
sonra taş içine Can…
Bir kuytu ki,
sığınılmış,
etinin kokusunu
giydi
o canın…
Ve yıllanıp tütsülendi
duvarları
Yuva’nın…
Yaşam gelmiş,
olmuş,
oturmuş…
Ruhlar yıkamış
yapının
geçmişini…
Ve ben,
daha bugün
önünden geçip
yüzmilyarıncı adımımla
gölgesini ezerken,
nice hayatlara hatıra olmuş Bina’nın,
zamanı alt etmeye
ramak kala
balyozları
siftah etti
birinci vardiyanın…
Tarihe tanık da olsa
kıymetini kim bilir?
Ona değmiş
tüm hayaletleri bile
gömebilir
artık
Kum, Çakıl ve Demir…
Hafrolmuş bir geçmiş:
“dönüşüm” namıyla:
The Kibir!
…
Makinalarca
tahkim edilmiş
terli bedenler
paydosu
bekleyedursun
küfürler yankılanır,
yıkıntılarında Evvel’in…
Şimdi’nin
yeni düzenine
yenilenirken
yenilirken…
17:55
Etiler
12/5/16
