Ruhu Bohçada Gezen‘in facebook sayfasından bir davet, “İzmir’in Ruhu Bohçada Gezenleri! Bugün Alsancak çimenlerde buluşuyoruz haberiniz var değil mi?”
Ve davet şu şekilde devam ediyor, “Ben birkaç arkadaşımla saat 16:00 itibariyle orada olacağım. Önce böyle güzel bir davetimiz olacak; Sonrasında çimenlere yayılmaca, çekirdek çitleyip sohbet etmece. Sonra ben duymadım, bilmiyordum olmasın!
Tüm davetlerimde olduğu gibi unutmadan; “Aman Hülya ben şimdi kimseyi tanımıyorum, arkadaşımı da ikna edemedim, yalnız gelsem utanır sıkılır mıyım?” diyen varsa önerim belli. Çimenlere gel, beni bul, adını madını söylemeyi geç, doğrudan sarılabilirsin. Ortamda birini tanıyor gibi hissedene kadar sarılabilirsin. Sonra da diğerleriyle birlikte tanışırız. Hadi gel!
12 Nisan tarihinde yapılan bu davete katılanlar için bir de youtube videosu paylaşılmış.
Ellerinde “Where has human connection gone?” yani, “İnsani temas halimiz nereye kayboldu?” sorusu ve “Share one minute of eye contact to find out” yani, “Öğrenmek istersen göz teması kurmaya bir dakikanı ayır” yazılı pankartlar taşıyan dünyanın dört bucağından bir grup insan oturuyorlar nerede iseler oraya ve karşılarına oturup kendi gözlerinin içine bir süre bakacak diğer insanları bekliyorlar. Dünya çapında bir deneyim için 156 şehirde 100 bin insan bilgisi akıyor videodan. Gözlerinin içine bakan birbirine tamamen yabancı insanların yaşadıkları dökülüyor peşisıra ekrana. Karşısındakinin gözünde kendi içini gören, kendi içini gördükçe karşısındakine de açılan 100 bin insan. Ve kahkahasını tutamayanlar, gözlerinden yaş süzülenler, birbirine sarılanlar. İnsan olmanın ayırdına göz göze baktıkları her saniye bir parça daha varanlar.
Devrisi gün Ruhu Bohçada Gezen’imiz Hülya Tosun, “çimenlerde buluşmanın” ayrıntılarını da paylaşıyor.
Aynı daveti bu kez Türkçe hazırladığı kartonlar ile Alsancak çimenlere gelenlere yineliyor Hülya. Bu çağrısına icabet eden bir grup ile çimenlere oturup bakmaya başlıyorlar birbirlerinin gözlerinin taa içine. Dünyada olandan farklısı olmuyor Alsancak’ta da; kahkahasını tutamayanlar, gözlerinden yaş süzülenler, birbirlerine sarılanlar.
Hülya’ya o günü, bu “kutlu” buluşmayı soruyoruz Yeşil Gazete okurları ile de paylaşmak için;
“Birkaç arkadaş ortada dolaşan videodan çok etkilenmiştik ve yapalım demiştik. Bu hafta İzmirde denk gelince de birbirimize yaptık. Etkinliğin öncesinde ve sonrasında daha çok insana ulaşsın diye Ruhu Bohçada Gezen’de paylaştım. Buluşmaya benim dışımda Sezin İlbasmış, Doğukan Sarıkaya ve Argın Kubin katıldı” şeklinde yanıtlıyor.
Haberimizi gene Ruhu Bohçada Gezen’in “Göz göze temas”ı aktardığı paylaşımla nihayetlendirelim;
“İnsan insana bağlarımız nereye gitti?
Bulmak için, bir dakika göz göze bakmaya var mısın?
Dünyanın her tarafında yapılan bir eylem. Videosunu ilk izlediğimde ağlamıştım. Sonraki her izleyişimde yine ağladım.
Biz de yapsak ya dememizin üstünden neredeyse bir yıl geçti. Ya aynı zamanda aynı şehirde olamadık, ya yağmur yağdı, ya çekindik azıcık…
İzmir’e kısmetmiş. Çimenlere oturduk, çağrımızı yaptık. Birbirinden farklı tepkiler aldık. “Ben varım” deyip, oturmadan geçenler, “süpersiniz”i derken duraklamayanlar, “ee ne olcak ki şimdi ” diyenler..
“Ne olacak biz de bilmiyoruz” dedik. “Birlikte keşfetmeye var mısın?”
Bir kadının gözleri var şimdi aklımda. Gönülden taşanlar göz pınarlarına dolunca sık sık gözlerini kaçırdı ama gitmedi… Tekrar tekrar geri döndü gözlerimizin buluştuğu o güvenli alana.
Hiç konuşmadık. Yine de taa derinlere bir yerlere dokundu varlığı, paylaşımı, şefkati, dokunuşu…
Gözümün içine bakan, bağ kurmamız için o adımı atan ve yalnız olmadığımı hatırlatan herkese şükranla…”
Haber: Alper Tolga Akkuş
(Yeşil Gazete)
