Yeşiller/Sol, “Meclis Başkanlığı mı, Fetva Kurumu mu?”

TBMM Başkanlığı bu yanıtıyla, devletin bütün dinler, mezhepler ve inançlara eşit mesafede durması ilkesini yerle bir etti. Alevilerin ibadet için özgür mekan seçimine ve istemine Sünni-Hanefi Mezhebi’nin geleneksel bakış açısıyla ve ne yazık ki, bir fetva kurumu edasıyla müdahale etti. 

Öyle ki, üzerine vazife olmadığı halde Aleviliğin islamiyet içi alt bir inanç grubu olduğuna hükmetti ve ibadet yeri olarak Cemevi’ni değil, camiyi gösterdi.

Cemil Çiçek tezine kanıt olarak ta, Osmanlı’nın merkezileşmesinin mimarı 2. Mahmut Döneminde, yani Yeniçeriliğin kaldırıldığı ve Alevi-Bektaşi inanç grubunun çok ağır baskı ve katliamlara maruz kaldığı yıllarda, Kırşehir Hacı Bektaş-ı Veli Dergahı’nda (külliyesinde ) inşa edilen camiyi gösterdi.

Ne Meclis Başkanının ve ne de ona akıl verenler Alevilerin köylerinde ve tarihi dergahlarında neden cami bulunmadığını hiç düşünmediler.

Cemevi’nin bir ibadet yeri olup olmadığına TBMM Başkanlığı değil, ancak Aleviler karar verebilir.

Aleviler hem bireysel, hem de kolektif bir hak olarak, ibadethane olarak Cemevi’nin yasal statüye kavuşmasını bekliyor.

Cemevini ibadet yeri olarak kabul etmemenin ardında, Diyanet İşleri Başkanlığı’nın yalnızca Sünni-Hanefi mezhebini gözeten ve kollayan geleneksel ve hatalı anlayışı yatmaktadır. Bu anlayış dayatmacı, tekçi ve ayrımcıdır.

Bütün inançlara aynı mesafede olması gereken devletin bir kurumu olarak TBMM Başkanlığı’nın kendini bir inanç mercii yerine koyması çok yanlış olmuştur.

Alevilere camiyi zorunlu ibadet yeri olarak dayatmak özgürlükçü laiklik ilkelerine ve evrensel insan haklarına aykırıdır.

Devlete düşen bu hakka direnmeye son vermek, Cemevini bir ibadet yeri olarak kabul etmek ve ayrımsız bütün ibadet mekanlarına eşit hukuki güvence sağlamaktır.

—
Yeşiller ve Sol Gelecek Eşsözcüleri
Sevil Turan – Arif Ali Cangı”

(Yeşil Gazete)