İstanbul Müzik Festivali kapsamında dün akşam Aya İrini’de nefis bir konser izledim. Benim için sezonun son konseri olma özelliğini taşıyan bu gecede sahnede Fransız piyanist Hélène Grimaud vardı. Yıllardır hastalığı nedeniyle bir türlü Türkiye konserini gerçekleştirmesi nasip olmayan sanatçıyı dinleme şansı bulmak, üstelik son derece çarpıcı bir repertuar ve yorumla karşılaşmak anlatılmaz bir keyif ve deneyimdi.
Ama tabii ben müzik yazarı olmadığım için anlatılmaz olanı anlatmaya çalışmak için yazmıyorum bu yazıyı. Yazıyı yazıp Grimaud’yu kaçırmış olan Yeşil Gazete okurlarını kıskandırmayı göze almamın nedeni sanatçının program kitapçığına kadar girmiş başka bir özelliği.
Festivalin program kitapçığında piyanistin kısa biyografisi (elbette müzikal başarıları sayıldıktan sonra) şöyle son buluyor:
“Sanatçının yürüttüğü yardım etkinlikleri arasında, 1999 yılında New York’ta kurduğu Kurt Koruma Merkezi ile Villa Sans Souci Uluslararası Çocuk Kampı, Doğal Hayatı Koruma Vakfı (WWF) ve Uluslararası Af Örgütü için çalışmaları sayılabilir.”
İtiraf etmeliyim ki, Hélène Grimaud konserini iple çekmemin en önemli nedeni severek dinlediğim birkaç kaydına sahip olmamdan, televizyonda ve youtube’da izlediğim performanslarından veya insanın içine işleyen pırıltılı çehresinden ziyade, bu yanıydı. Sanırım ilk kez yeşil bir virtüöz izleme şansına sahip olduk!
Tabii politik yönü sağlam sanatçıların sayısı az değil. Daniel Barenboim’in Edward Said’le birlikte düzenlediğine benzer doğrudan politik içerikli konserler de yok değil. Ama doğrusu bizim cenahın müzik starı kim diye aklınıza takılacak olursa, Hélène Grimaud’yu unutmayın derim. (Bu arada Hélène Grimaud aynı zamanda, Daniel Barenboim, José Antonio Abreu gibi isimlerle birlikte “İnsan Hakları için Müzisyenler” girişiminin onur kurulunda bulunuyor.)
Sanatçının web sitesinde de konser haberlerinin arasında bir yerde bir doğa koruma haberine rastlayabiliyorsunuz. Örneğin şu anda Kurt Koruma Merkezi’nde dünyaya gelen türü tehlike altında Meksika kurtlarıyla ilgili bir haber var sanatçının sitesinin ana sayfasında.
1969’da Fransa’nın Aix-en-Provence kentinde doğan Hélène Grimaud, 1999’da kurduğu Kurt Koruma Merkezi hakkında verdiği söyleşilerde merkezi kurma nedenini kurtların tarih boyunca haksız yere şeytanlaştırılmasına karşı çıkarak ve yırtıcı hayvanların ekosistemdeki ve besin zincirindeki yerinin ve biyoçeşitliliğin önemiyle açıklıyor. Kurtların sesini çok müzikal bulduğunu da ekliyor. Hélène Grimaud’nun konuyla ilgili bir konuşmasına ve merkezin görünümüne aşağıdaki videodan göz atabilirsiniz (başlangıçta duyulan Bartok ve sonlarda söz edilen Liszt, dünkü konserin de repertuarındaydı).
Watch Helene Grimaud Interview on PBS. See more from Sound Tracks.
Doğa korumacı, insan hakları savunucusu, yeşil piyanist Hélène Grimaud’dan, Aya İrini’de de seslendirdiği Liszt’in Si Minör Sonatı’nda bir bölüm izlemek isterseniz, aşağıya buyurun.
NOT: Helene Grimaud, Kurtlarla Yaşamak belgeselini aşağıdan izleyebilirsiniz:
(Yeşil Gazete)
