Yeni araştırma: Ilıman ve kuru ormanların evrimsel çeşitliliği yağmur ormanlarından fazla

Yeni yayınlanan bir araştırma sadece yağmur ormanlarının değil, ılıman ve tropikal kuru ormanların da binlerce benzersiz ağaç türüne ev sahipliği yaptığını ortaya koydu.

Ecologist’te yer alan habere göre Amerika kıtasında 10 binden fazla orman ve savan bölgesinden gelen verileri inceleyen bilim insanları buralardaki özel ağaç biyoçeşitliliğini keşfetti.

Evrimsel çeşitlilik daha fazla

Araştırmaya göre evrimsel çeşitliliğin yaklaşık yüzde 30’u sadece ılıman ve tropikal kuru ormanlarda bulunuyor. Tropikal yağmur ormanlarındaki oran ise yüzde 26.

Koruma çabaları geleneksel olarak çok fazla ağaç türü içerdiği için yağmur ormanlarına odaklanıyor.  Ancak, Edinburgh Üniversitesi ve Exeter Üniversitesi‘nden araştırmacıların da aralarında yer aldığı uluslararası bir ekip tarafından yapılan yeni çalışma, bu geleneksel bilgeliği bozuyor.

Pennington: Daha fazla korunmaya ihtiyaçları var

Exeter’in Küresel Sistemler Enstitüsü’nden Profesör Toby Pennington, “Bulgularımız ılıman ve kuru ormanların korunmaya daha fazla ihtiyaç duyduklarını gösteren benzersiz evrimsel geçmişe sahip olduklarını gösteriyor” dedi.

Pennington açıklamasının devamında “Elbette yağmur ormanlarını korumak birçok sebepten çok önemli ama kuru ormanlardaki eşsiz ağaç çeşitliliğini de yok saymamalıyız” dedi.

DNA dizisi incelendi

Science Advances dergisinde yayınlanan çalışma, ılıman ormanların meşe ve karaağaç aileleri de dahil olmak üzere benzersiz genetik ağaç hatlarına sahip olduğunu buldu. Kuru ormanlardaki benzersiz soylar – Brezilya Caatinga ve Bolivya Chiquitania gibi – bezelye ve kaktüs ailelerinin üyelerini içeriyor.

Edinburgh Üniversitesi GeoSciences Okulu’ndan Dr. Kyle Dexter, “Bu çalışma ile ilgili benzersiz olan, ülkelere ve habitatlara tamamen yeni bilgiler vermek için Amerika’nın dört bir yanındaki binlerce ağaç türünden DNA dizi bilgisini kullanmasıdır” ifadelerini kullandı.

Temel ayrım donma sıcaklıkları

Araştırmacılar, ağaç topluluklarının evrimsel yapısını inceleyerek türlerin yeni alanlara ve çevrelere genişlemesini önleyen ana faktörleri keşfetmeye çalıştılar. Çalışmada temel ayrım bazı bitkilerin tolere edemeyeceği donma sıcaklıklarının varlığı veya yokluğu olarak tespit edildi. Tropik bölgelerin nemli ve kuru ormanlarda bulunan ağaçlar arasında “evrimsel bir bölünme” de vardı.

Dexter, “Bu makale bitki biyoçeşitliliğinin tarih boyunca küresel dağılımını neyin kontrol ettiğini göstermesi açısından da oldukça önemli” değerlendirmesinde bulundu.