Yaşadığımdan Çağrışanlar
Bir trafik kazası sonrası otomobilden inen kadın-erkek bir çift, hayıflanarak söylendiler: ‘Daha bu akşam çıkardık tamirden arabayı, hay aksi‘.
Hayati tehlikeyi kıl payı atlatıp kendine gelmeye çalışan motosiklet şöförü ise, biraz da çevreye toplananlardan anlayış umarak sitemledi: ‘Koyun can, kasap et derdinde…‘
Tepkilerimizi belirleyen pek çok faktör var. Yaşanmışlıklar, öğretilmişlikler, dayatılmışlıklar, çıkarsamalar, v.s. Elbette çeşitlendirilbilir bunlar. Her insanda herbirinin çeşitli düzeylerde etkisi var. Bunların hepsi anlaşılır ve makul şeyler. Yeter ki dengeli olsun ve çıkarsamalar çok ihmal edilmemiş olsun.
Dayatılana ne kadar dayansak ki?
Çok yoğun çalışmalıyım, ev-araba-konforlu eşya almalıyım, eşe-dosta, ele-güne karşı. Evet bunları edinmek için gösterdiğim yoğun fiziksel ve zihinsel emek beni yoruyor olabilir. Ben, ben olmaktan çıkıyor olabilirim. Ama belirli bir süre, nasıl olsa dayanırım. Biraz dişimi sıkarım, geçer gider. Hayatta neyin bedelini ödemiyoruz ki… Sonrasında telafi edebilirim bunları, hatta ekoloji ile bile ilgilenebilir, toplumun tüketim alışkanlıklarını sorgulayabilirim. Bu da rahatlatır beni. Dur bi, sağa sola bakınayım. Zihnimi okuyan yok değil mi…
Çıkarsamalılaştıramadıklarımızdan mısınız?
Yaşananları (kendisi-başkası) anlamaya çalışarak zaman kaybetmeyi, ‘hızlı yol alma’ya tercih edebilmek zor iş. Yoruyor insanı böyle şeyler. Ya, bi de bitmiyorlar ki. Yok sokak çocukları, yok lgbt, yok azınlıklar, kürtler filan. İyi de kardeşim beni kim anlayacak…
Birbirini anlamaya çalışmanın ve bir arada olmanın kıymetini bilenler herhalde birbirini artılamayı da bilirler. Yaşadıklarımıza getirdiğimiz yorumlar (çıkarsamalar), bizi sürekli geliştiren en önemli faktör. Elbette ki yorucu ama bir o kadar da keyifli. Eğer çevrenizde bu tarzda yaşayan birkaç insan da varsa, paylaşımlarla daha da keyifli hale gelebilir.
Ya da yaşadıklarınıza dair çıkarsamalarda bulunmaya imtina edebilirsiniz. Gereksiz görebilirsiniz, çevreden gelen ‘karışma-bulaşma-kurcalama’ uyarılarını haklı bulabilirsiniz…
Eğer öyleyseniz, sistem (mülkiyetçilik-kapitalizm-ataerkilite) size minnettardır, hatta gurur bile duyabilir
