By 
World Resources Institute (WRI) ve Climate Analytics, “Farkı kapatmak: G20 iklim taahhütlerinin küresel sıcaklık artışını 1,5°C ile sınırlama üzerindeki etkisi” başlıklı bir rapor yayımladı.
G20 ülkeleri 2030 yılı için iddialı, 1,5 derece hedefi ile uyumlu emisyon azaltım hedefleri belirler ve 2050 yılına kadar net sıfır emisyona ulaşırsa, yüzyılın sonundaki küresel sıcaklık artışı 1,7 dereceye kadar sınırlandırılabilir.
Rapor, G20 ülkeleri tarafından açıklanan net sıfır taahhütlerinin çoğunun, net sıfır hedeflerine uyum sağlamak için güncellenmiş 2030 hedefleriyle tamamlanması gerektiğine de dikkat çekiyor.
‘Ek hedefler tam olarak yürürlüğe konmalı’
Raporda, mevcut ulusal katkı beyanları (NDCs) ve net sıfır hedeflerinin yüzyılın sonuna kadar dünyada 2,4 derecelik bir sıcaklık artışını işaret ettiği kaydedildi.
G20 ülkeleri açıklanmış ancak uygulamaya geçmemiş ek hedeflerini tam olarak yürürlüğe koyar ise sıcaklık artışı 2,1 dereceyle sınırlandırılabilir. Bu önemli bir ilerleme olarak görünse de, Paris Anlaşması‘nın 1,5 derece sıcaklık hedefini karşılamaktan hala uzak.
Rapor, gelişmiş ülkeler için gelişmekte olan ülkelere kıyasla daha hızlı ilerleyecek bir zaman çizelgesi göz önünde bulundurarak, tüm G20 ülkelerinin 2030 emisyon azaltım hedeflerini 1,5 derecelik hedefi ile uyumlu hale getirmesi ve 2050 yılına kadar net sıfır emisyona ulaşması durumunda, sıcaklık artışı etkisini modelliyor.
Yalnızca bu büyük ekonomilerin etkili adımları ile küresel sıcaklık artışı 2,4 dereceden 1,7 dereceye düşürülebiliyor. Bu durum, G20 ülkelerinin 1,5 derece hedefi ile uyumlu emisyon azaltım hedefleri ve net sıfır hedeflerinin, küresel ısınmayı 1,5 dereceyle sınırlamaya giden yolun dörtte üçünü karşılayabileceğini gösteriyor.
Gelişmekte olan ülkelere mali destek
Paris Anlaşması’nın 1,5 derece hedefine ulaşmak için ise uluslararası havacılık ve denizcilikten kaynaklanan emisyonları dizginlemeye yönelik çabalarla birlikte, G20 üyesi olmayan ülkelerde de emisyon azaltıcı önemli adımlara ihtiyaç var.
Gelişmekte olan ülkeleri bu doğrultuda harekete geçirmek için, gelişmiş ülkelerin emisyonları azaltmak ve iklim etkilerine karşı direnç oluşturmak adına politika ve projeleri finanse edecek mali desteği önemli ölçüde artırması gerekecek.
‘Ortak eyleme ihtiyacımız var’
Climate Analytics CEO’su Bill Hare, küresel sıcaklık artışının sınırlanabilmesi için G20 ülkelerinin daha güçlü adımlar atması gerektiğini kaydetti:
G20, küresel emisyonların büyük çoğunluğundan sorumludur ve bu rapor, ısınmayı 1,5°C ile sınırlamak için dünyanın en zengin uluslarının ortak eylemine ihtiyacımız olduğunu ortaya koyuyor. Glasgow’da gerçekleşecek İklim Zirvesi öncesinde, G20 hükümetleri, 2030 yılına kadar küresel emisyonları yarıya indirmek için çok daha güçlü adımlar atmayı ve iklim finansmanı için masaya para koymayı taahhüt etmelidir.”
Ülkelerin sera gazı emisyonu azaltım hedefleri
Şu ana kadar Amerika Birleşik Devletleri, Arjantin, Avrupa Birliği, Birleşik Krallık ve Kanada, beş yıl önce sundukları ulusal katkı beyanlarına kıyasla 2030 emisyon azaltım hedeflerini güçlendiren G20 ülkeleri konumundalar.
Japonya, Güney Afrika ve Güney Kore ise bu yıl içinde hedeflerini güçlendirme planlarını açıkladı.
Küresel sera gazlarının yüzde 33’ünden sorumlu olan Çin, Hindistan, Suudi Arabistan ve Türkiye henüz güncellenmiş iklim hedeflerini sunmadı.
Avustralya ve Endonezya ise 2015 yılında sundukları sera gazı emisyon azaltım hedeflerinin aynısı olacak şekilde güncellenmiş iklim hedefleri sundu.
Brezilya ve Meksika, önceki hedeflerine kıyasla daha yüksek emisyonlara izin verecek planlar sunarken, Rusya da mevcut durum senaryosundan daha yüksek emisyonlara izin verecek bir hedef açıkladı.
‘COP26 öncesi iddialı iklim planları hazırlanmalı’
WRI İklim ve Ekonomi Başkan Yardımcısı Helen Mountford, küresel sıcaklık artışını 1,5 dereceyle sınırlamak için tüm G20 ülkelerinin çaba harcaması ve 26. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı (COP26) öncesinde iddialı iklim planları hazırlaması gerektiğini ifade etti:
G20 ülkelerinin eylemi veya eylemsizliği, iklim değişikliğinin en tehlikeli ve maliyetli etkilerinden kaçınıp kaçınamayacağımızı büyük ölçüde belirleyecek. Bu yüzden, Brezilya ve Meksika’nın beş yıl önce sunduklarından daha zayıf emisyon hedefleri ortaya koyması, dünyanın en büyük emisyonlarına sebep olan Çin’in ise 2060 yılına kadar net sıfır emisyon taahhüdüyle uyumlu bir 2030 emisyon azaltım hedefini henüz taahhüt etmemiş olması, fevkalade kötü. Isınmayı 1,5°C ile sınırlamak için tüm G20 ülkelerinin ağırlığını koyması ve COP26’dan önce iddialı iklim planları hazırlaması gerekiyor. Ve gelişmiş ülkelerin gelişmekte olan ülkelerde iklim eylemini finanse etme sorumluluğu var.”
Comments