Ken Loach’dan, “Whiskey in the Jar” – Altın Portakal Notları 2

Yazıya otururken bu enfes parçayı da dinlemeye başladım, siz de okurken öyle yapayım bari dersiniz diye şuraya da iliştiriyorum.

Beyoğlu Alkazar sineması, 3 ya da 4. katında bi salon. Film bitmiş ve ben çakılıp kalmışım oturduğum yere ve jeneriği izliyorum az önce gözlerimin önünden “bir film şeridi gibi geçen” şahaneye kimlerin katkıda bulunduğunu öğreneyim diye. Tıfıl sinemaseverlik günlerimdeyim daha film seçerken yönetmene bakılması gerektiğinden bihaberim. Oyunculara bakınıyorum filan ama benim için o zamanlar kıstas filmin hikayesi.

Alkazar’da izlediğim filmin de öyküsüne tav olmuşum zaten. Londralı bir otobüs şoförü Nikaragualı bir devrim kaçkınına aşık olup peşine Nikaragua’ya, devrime, savaşa, ölümün kucağına gider. Vayy. Kaçırmamak lazım diyor bu dediğimi de uyguluyorum. Ve film bittiğinde beni oturduğum yerde çakılı bırakıyor.

“Carla’s Song” (Carla’nın Şarkısı) ile tanıdım ben Ken Loach abimi. Film izlediğim sene ya 94 ya da 95. Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi’nin Nişantaşı tepeli yollarında geçen bir kısacık ömrün İstiklal’e uzanmış 1,5 saatinde.

Aradan çok seneler, çok filmler, sinema seçimi için yönetmene bakmak gerektiğinin dimağa dank ettiği tecrübeler geçti.

Ken Loach abim ne zaman bir film çekse ben de bir fırsatını bulup izledim. Her seferinde hem de her seferinde Ken Loach abim filminin sonunda beni oturduğum yerde çakılı bırakmak huyundan vazgeçmedi.

The Angel's Share ekibi Cannes'da kırmızı halının üzerinde

“Tutunamayanlar”ı anlatır Ken Loach. Tutunması imkansız olanları hatta. Onların yanından anlatır, onların bakış açıları ile dünya nasıldırı gösterir. “Batsın Bu Dünya“ya hiç kapılmaz ama, “Kaderimin Oyunu” temsilinin oyuncuları gibidir onun kahramanları.

The Angel’s Share“de de aynısını yapıyor. Tutunamayanları; kendi pencerelerinden, çıkışsızlıkları ile, hayata nanik yapan o sevimli tavırları ile anlatmaya bir kez daha devam ediyor.

(Sinema yazısı okurken en kızdığım durum olan filmin içinden bir detayı filmi henüz izlememiş olan kişilere aktarma hatasına düşmek istemem. Bu nedenle ne yapsam da filmden bahsetmeden filmden bahsetsem fikir temaşası içindeyim şu an. Ha, bir de unutmadan, yazılarına “Bu yazı film hakkında detaylar içerir” diye başlayan, üstelik yazısını da filmin vizyona girdiği gün yayınlayan sevgili sinema yazarları; kulaklarınızı her seferinde derin derin çıtlatıyor, bahse konu yazınızı da asla okumuyorum bilesiniz)

Britanyadayız. İşçi sınıfında diyemeceğim çünkü işçi bile olamayan bir sınıfın içinde. Darp nedeniyle uzun süre cezaevinde kalması gerekirken kız arkadaşının, ondan önemlisi doğacak oğlunun hatrına hapis yerine kamu hizmeti cezası alan Robbie’nin hikayesini anlatıyor Loach bu filminde. Kamu Hizmeti cezasının Robbie’nin çıkış bileti olmasına tanıklık ediyoruz.

İçimizi umutla, geleceğe ilişkin ışıklı hayallerle dolduruyor bir kez daha Ken Loach. “Bir umut her zaman var, kovalanması gereken; yenilgi her daim yanıbaşımızda olsa da denemek tek silahımız” diyor her filminde olduğu gibi.

Ne zaman bir Ken Loach filminin sonuna gelsem hayata sıkı sıkıya sarılmak için yeni bir can simidi daha edinerek çıkıyorum karanlık sinema salonundan. Aynı benim karanlık salondan aydınlık dışarıya geçişim gibi aslında Ken Loach abimin filmleri, hayatı tüm çıplaklığı ile, acımasızlığı ile abartıya kaçmadan anlatıyor; her filminin sonunda aydınlığa, umuda bir selam çakmaktan tek bir geri adım atmadan.

“The Angel’s Share”de görüp ülkemizde de kesinlikle uygulanmalı dediğim bir hukuki süreç var. Darp suçundan kamu cezası alan Robbie’ye bir süre sonra mahkeme celbi gelir. Ağır Suç İşleyenlerin Mağdurlarlar ile Buluşması kanunu gereği darp ettiği kişi ve ailesi ile konu hakkında görüşmesi gerekmektedir. Kız arkadaşı ile birlikte söylene söylene gider. Toplantı sırasında darp edilen tüm yaşadığını, darp edilenin ailesi (özellikle de annesi) onun işlediği suçtan sonra çektiklerini tüm hiddeti ile aktarırken renkten renge girer Robbie. Toplantı sonrasında kucağındaki oğluna bakarak kız arkadaşına, “Eğer biri benim yaptığımı oğluma yapsa kesinlikle o kişiyi öldürürdüm” derken artık başka bir insan haline gelmiştir bile. Suçlunun ıslahı için bulunmş dahiyane bir çözüm bana kalırsa “Ağır Suç İşleyenlerin Mağdurlarlar ile Buluşması kanunu”. Britanya yasalarında gerçekten var mı yoksa Ken Loach abimin bir önerisi midir bilemiyorum elbette.

Viski içenler, içmeyi sevenler, alemciler özellikle izlemeli, “The Angel’s Share”i. Filmde hikayesi anlatılan, benim de filmi izleyecek olanların keyfini kaçırmamak için içeriğinden bahsetmeyeceğim “meleklerin payı”nı da unutmadan içmek bundan sonraki ahir ömrümde yapılacaklar listeme şimdiden eklendi.

Şerefe Ken Loach abi. Sana, sinemaya ve meleklere kaldırıyorum kadehimi.

(Son bir söz de Altın Palmiye’yi Ken Loach abimin “The Angel’s Share”i yerine, Michael Haneke abimin “Amour”una veren Cannes jurisine, “İnsan değilsiniz”)

Alex’siz kalın ama Sinemasız kalmayın

anavarza

Alper Tolga Akkuş
Alper Tolga Akkuşhttp://acikradyogunlugu.wordpress.com/
Anavarza’da doğdu. Marmara Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Bölümü’nü bitirdikten sonra ismi lazım değil uluslararası bir bankada 12 yıl çalıştı. Bedensel engelinin kendisine sağladığı SGK imkanlarını kullanarak 2011 Kasım’ında emekli oldu ve asıl mesleğine kesin dönüş yaptı. Yeşil Gazete’yi yemyeşil yapmak gibi bir görevi kendisine misyon edinmiştir. Adanalıdır, Galatasaraylıdır, Türkiye’de yaşamaktadır ve bu üç mucizeyi allahın kendisine bir lütfu saymaktadır. [email protected]

İLGİLİ HABERLER

İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

Hak savunucularından kent hayvanları için yarın AYM önüne çağrı

Hak savunucuları, 4 Ekim Dünya Hayvanları Koruma Günü'nde sokakta yaşayan hayvanlara yönelik 'katliam yasası'nı esastan görüşme kararı alan AYM'nin önünde toplanacak.

Afrika: Zenginlerin yarattıkları iklim krizinin bedelini ödeme zamanı geldi

'Afrika, yok denecek kadar az karbon ayak izine rağmen iklim felaketlerinin ön cephesinde yer alırken, fosil yakıt endüstrisi rekor kârlar elde etmeye devam ediyor.'

Türkiye, açık denizlerin biyoçeşitliliğini korumayı amaçlayan BM anlaşmasını imzaladı

Türkiye'nin anlaşmaya taraf olması için Meclis'te onaylanması gerekiyor. Yürürlüğe girmesi için ise 60 ülkenin 2025'e kadar onayı bekleniyor.

Deştinliler’den festival: Çimentocuları nasıl yendiğimizi dünya görsün istedik

Menteşe’nin Bayır ve Yatağan’ın Deştin mahallelerinde kurulmak istenen entegre çimento tesisini engelleyen halk, kazanımlarını iki günlük festivalle kutladı.

[İklim Masası] Zenginlerin karbon ayak izi, tahminlerden çok daha yüksek

Zenginlerin karbon ayak izi, toplumun kalanı tarafından olduğundan çok daha düşük tahmin ediliyor. Eşitsizliğe dair farkındalığı artırmak en zenginlerin iklim politikalarına desteği artırabilir.

EN ÇOK OKUNANLAR