Bütün suç Macit Koper’de hocam. Yani şahsen onda olmasa bile, Ömer Kavur’un yönetiminde muhteşem canlandırdığı Zebercet karakterinde. Ben de Anayurt Oteli filmini trt ekranlarında tıfıl bir delikanlı iken izleme talihsizliğine yakalanınca olan Yusuf ağabeye ve onun şu güne değin ıskaladığım kitaplarına oldu.
Anayurt Oteli filmini izlerken afaganlar mı basmadı, iyi saatte olsunlar mı çağırmadı, sanat sineması aslında bu kadar sanatsal olmasa mı iç sesleri mi yankılanmadı.
Bu bir ihtimal bizim sinema ile olan eksik teşvik-i mesaimizden kaynaklanan bir durum. Anayurt Oteli’ni çok festivaller görmüş şimdiki halimiz ile izlesek belki Asiye’nin yanında bizim Yusuf ağabeysiz geçen beyhude yıllarımız da kurtulur.
Terziler hocam, terziler. Ah o terziler yok mu terziler! Terzilerin ne ilgisi var şimdi bu durumla diye sakın sormaya kalkma bana. Hem senin hem de diğer Yusuf ağabeyin eşsiz romanı “Aylak Adam”ı henüz keşfetmemişlerin bu keyfine mani olmak istemem.
Ah o terziler yok mu o terziler. C’ye sordukları gibi arkadaşlarının, “Neden terziler?”.
Yusuf Atılgan genelde hep Oğuz ağabeyim (Atay) ile karşılaştırılır. Aylak Adam’ı okumaya henüz başlamış halimle bende yaptım ister istemez bu kıyası. Tutunamayanlar ile Aylak Adam’ı tarttım bir kefede. Aylak Adam’a doğru kaydı gönlüm. Tutunamamak en nihayetinde bir tutunma çabası hüsranının hikayesi. Ya senin gibiler hocam, ya benim gibiler. Tutunmak ile tutunabilmek ile hiç ilgisi, tek ilintisi bulunmayanlar. Bir dolu Bay C’ler, onların gönlündeki Bayan -artık- her kimseler. Hepsi bir yana da hocam, ah o terziler yok mu o terziler.
anavarza
