[Manzum Serzenişler] Miljacka'da zaman akıyordu

Onyıllar süren bir davanın neticesine günler kalmıştı… Acının coğrafyasından ne kaldıysa bende…

Ama siz, sanatla ve barışla kalın…

Miljacka’da Zaman Akıyordu

Acıları sinesine,
bedenini yamaçlarına
gömmüş Saraybosna’nın
kurşun izleri,
tadilata girmemişken bile
(ki kuruş para yok…)
ölümü umuda devşirmiş
(yine…)
(yine de…)
Balkanların
kerelerce sınanmış
milleti…

Müslüman Ortodoks Katolik
insan icadı hüsumete
yenik düştü yine
genetik…

Bezmeden akan suyu
Miljacka’nın
zamanı damıtıyordu halklarına
serin ve sakin…

İnanışları farklı slav dillerini
birleştiren köprüleri
Tito Yoldaş’ın
Kadim Osmanlı’nın,
kimi zaman
fitilini ateşlerken cihan harplerinin
şimdilerde
adımlarıyla arşınlanıyor
Y ve Z neslinin…

Köftesi, böreği,
yanında kıtlamalık şekeriyle kahvesi,
türkçe mönülü AVM’leri ile
pek iyi niyetli…
Bizim dolaşımı mahdut pasaporta bile
imtiyazları
kıymetli…

20 yıl önce…
Bosna’ya gidiyorum desem
tüyleri ürperirdi sevenlerimin…
Mahzun ve mahçup
kabul ederken
taziyelerini
kardeşlerimin,
Bosna’da güvendeydim…