3 Eylül Cumartesi günü İstanbul’da kadınlar, Barış için Kadın Girişimi (BiKG) ve bu eylemin imzacılarının eylem çağrısına katılarak 1 Eylül Barış Günü’ne ithafen bir basın açıklaması yaptı. Saat 17:00 ‘da İstanbul Kadıköy’deki Süreyya Operası önünde toplanan kadınlar sloganlarla barışa çağrı yaptı :
Yaşasın kadın dayanışması!/ Savaşa hayır! Barış hemen şimdi!/ Ölümlere hayır! Nefrete hayır!Irkçılığa hayır! Tutuklamalara Hayır! Baskıya hayır! Zulme hayır! İşkenceye hayır! Kadınlar Savaş istemiyor! Yükselt! Yükselt barışın sesini yükselt! Mücadelemiz barış için!Jin Jiyan Azadi!/ Barış için ısrar ediyoruz! /Yaşasın Kadın Dayanışması! / Silahlar sussun, barış konuşsun!
Basın açıklamasından sonra Kadıköy Rıhtım’a yürümek isteyen kadınlara ise izin verilmedi. Böylece OHAL sürecinde izin verilmeyen yürüyüşlere bir yenisi eklendi. Bu yıl, 1 Eylül Barış Günü‘nde yürüyüş ve miting yapılması Antalya, İzmit, Bursa, Aydın, Urfa, Batman’da Valiliklerce, bazı ilçelerde de Kaymakamlıklar tarafından yasaklandı. Son iki yıl içinde 1 Eylül Barış Günü’nde eylem ve mitinglere karşı kısmi yasaklar uygulanmışsa da OHAL gerekçesiyle miting yapılması yasaklanan il sayısında artış bulunuyor.
Barış için Kadın Girişimi tarafından barışa dair yapılan basın açıklamasının tam metni ise şöyle:
1 Eylül Dünya Barış Günü kapsamında savaşa karşı ses çıkarmak, gerçek ve kalıcı barışta ısrar etmek için buradayız. 1 Eylül’den bu yana çok şey değişti. Bu toz duman içerisinde birbirimizi duyamaz olduk. Bırakın başkasını, kendimiz için bile hakikat isteyemez, “ Ne oldu, nasıl oldu, niye oldu, kim yaptı?” diye soramaz olduk. Kimin niye öldüğünü, niye gözaltına alındığını, niye işinden olduğunu sorgulayamaz olduk .
İnsan hakları Derneği Diyarbakır Şubesi’nin raporuna göre son bir yılda savaş nedeniyle bölge kentlerinde 1552 kişi yaşamını yitirdi. Yani eğer çözüm süreci devam ettirilseydi bu gün hayatta olacak 1552 kişi vardı. Ama “Niye bitti? Bu insanlar ölmek zorunda mıydı” diye soracak, cevap arayacak, cevapları dinleyecek, cevap verenin hapse atılmasına göz yummayacak, kısacası barış isteyecek kimse kalmasın isteniyor. Savaşın, tankların, silahların sesi yükseldikçe umudun sesi küçültülmeye çalışılıyor.
Biz kadınlar tam da bunu kabul etmiyoruz. Kimsenin kalmadığını, hakikatlerin silinip gittiğini, adaletin imkansız olduğunu , kendimizden başka kimseyi düşünmememiz gerektiğini, yaşamı savunmanın , barış istemenin suç olduğunu kabul etmiyoruz. İşte bu yüzden diyoruz ki her yanımızda savaşın yükseldiği bu zamanda silahların susmasına, gerçek ve kalıcı barışı umut etmeye ihtiyacımız var.
Çünkü biz kadınlar barış süreci sona erdirildikten sonra :
Ablukalarla paramparça edilen kentlere,
Herşeye rağmen buralarda yeniden yaşamların kurulmasına,
Darbe girişiminin bizden alıp götürdüğü canlara,
Baskıların, tutuklamaların, haksızlığın, mezarsızlığın olağanlaşmasına,
Hayatlarımıza düşen bombalara, katliamlara,
Barış isteyenlerin, siyasetçilerin, seçilmişlerin, gazetecilerin tutuklanmasına,
Sınırötesine geçen tanklara,
Herkesin birbirine nefretinin, güvensizliğinin, tahammülsüzlüğünün artan şiddetine,
Çatışma ve silahların konuşmasının erkekliği yüceltmesine ve bir cins olarak kadınları aşağılamasına,
Bütün bu koşullar altında biz kadınların hayatlarının, özgürlüklerinin sınırlandırılmasına,
Tanığız.
Bizzat yaşadık, yaşıyoruz. Kimimizin evde, kimimizin sokakta hayatlarımıza düşen bu şiddetin, bu adaletsizliklerin, bu zulmün, hakikatın böylesine anlamını yitirmesinin , yoksullaşmanın ve yoksunlaşmanın mağduru olduk.
Tam da bu yüzden bugün, barış ve hakikat hakkımızdan vazgeçmiyoruz demek için buradayız. Yaşadığımız coğrafyanın tamamında, sınırların içi, dışı fark etmeden savaşa hayır demek için burdayız. Mücadelemiz, bombaların darmaduman ettiği hayatlarımızdan yaşanabilecek bir hayat çıkarmak için. İnsanların istedikleri gibi yaşamak için evlerinden, mahallelerinden, canlarından olmaması için. Olağanüstü hal içinde yitip giden gündelik yaşamımızı tekrar kurmak için. Yaşamı olağanlaştırırken savaşın, ölümün, haksızlığın, güvensizliğin, olağan olmasına, alışkanlık haline gelmesine engel olmak için.
Mücadelemiz Barış için
Ve soruyoruz: Kolombiya’da mümkün olan, çıkılan yol burada niçin mümkün olmasın? Soruyoruz: Hepimizin hayatları, hayalleri bu kadar mı değersiz?
Bizim için, biz kadınlar için değil.
Bu nedenle BARIŞ ve ÇÖZÜM!
Not: İstanbul’da gecikmeli gerçekleştirilen 1 Eylül Dünya Barış günü etkinliklerinden bir diğeri ise 4 Eylül Pazar günü İstanbul’da Bakırköy Pazar Meydanı’nda gerçekleştirilecek olan Barış Mitingi.
Haber: Pınar Demircan
(Yeşil Gazete)
