12. Uluslararası Filmmor Gezici Kadın Filmleri Festivali’nin her sene uğramayı adet edindiği 3 il’den biri Adana olarak seçilmişti bu sene, diğerleri ise geçen hafta uğradığı Mersin ve haftaya uğrayacağı Muğla’nın Bodrum ilçesi
Mersin’de bir açılışta (İlk Yalan) bir de ilk gün tek film (Şimdiki Zaman) izleyebilmiştim. Bundan sebep hem melmeket ziyareti yapmak hem de izleyebileceğim tüm filmmor filmlerini “hacılamak” için Cumartesi toprağımın yolunu tuttum. Yeşil Gazete Haftasonu ve Kitap eki Ha-Ki hatrına 12:00’de başlayan kısa filmleri gene kaçırdım maalesef.
Bizim Mersin Mezitli’deki evden Filmmor Adana’nın ceyran ettiği Tarihi Adana Kız Lisesi’ne otobüs-tren-minibüs kombinasyonu ile gidiliyor. Kılpayı yakaladığım 13:30 treninde oturacak yer olmadığından basamaklara çöreklendim benden önce çöreklenmiş teyzemden yer isteyip. O 45 dakika boyunca Zeynep teyzenin oğlu Engin’in (43) kaçırdığı kısmetleri, kendinden büyük Pakize’yi isteyip kendini isteyen Pakize’nin kardeşi Hülya’yı da elinden kaçırmasını. Sonrasında Burçin’i “tiki var, saçı ile oynuyor vsr” bahaneleri nedeniyle beğenmeyip Burçin başkası ile evlendikten sonra, “Ya anne niye bana baskı yapmadınız” diye dert yanmasını dinledim. Kendimi unutup Engin’e üzülecek hale geldim yolda, o derece.
Tarihi Kız Lisesi’ne vardığımda 13:30 filmi Şimdiki Zaman (Belmin Söylemez) bitmek üzere idi. Mersin’de olduğu gibi burada da salon hıncahınç doluydu ve gene Mersin’deki salonda olduğu gibi burada da salon çok ama çok sıcaktı.
Film bitince bizim ahaliyle lafladım. Yeni pek çok insan tanıdım. Kız Lisesi’nin bahçesi hem Taş Köprü’ye hem de Sabancı Camii’ne bakıyor. Film aralarında orda olmak festivale ayrı bir güzellik katıyor.
Filmler bitmeye yakın Adana Kadın Platformu’ndan Ülkü abla, “Sen Mersin’e mi döneceksin, istersen bizde kal” deyince içimden (allaahhh) dışımdan ise “Neden olmasın!” dedim. Ama sonrasında Filmmor İstanbul ile Adana Kadın Platformu ekibinin akşam yemeğindeki tek böcek olacağımı da bilmiyordum tabi. 20 feminist kadının arasında tek erkek olarak geçirdim o akşamı.
Pazar günü ise 12:00’de başlayan 5 kısa filmden son ikisine yetişebildim. Fulya Tokaoğlu’nun animasyon filmi “Teyze” izlediğim filmmor filmleri içinde en çok öne çıkan film oldu. Ülkemizde kadın yönetmenlerin aldığı mesafe gerçekten etkileyici. Filmmor’daki filmler “Gözetleme Kulesi” (Pelin Esmer), “Şimdiki Zaman” (Belmin Söylemez), “Hayatboyu” (Aslı Özge), “Koltuk” (Meltem Parlak), “Teyze” (Fulya Tokaoğlu) belli bir çıtanın üzerindeki yapımlar idi. Ama ben hep Ankara Büyülüfener Sineması’nda 1,5 ay önce seyredip çarpıldığım “Mavi Dalga” (Zeynep Dadak ve Merve Kayan) niye burada yok sorusunu sordum içimden.
Fulya Tokaoğlu ile röportaj… from canlandıranlar animators on Vimeo.
Pazar gününün son filmi Bal‘ı (Valeria Golino) !f² kapsamında Mersin Üniversitesi‘nde izlediğim için onu es geçip döneyim dedim Mersin’e. Son anda Bal’ın ardına da bir sürpriz film koymaları, kapanış söyleşisinde de şarap ziyafeti vaad etmeleri bu kararımı zorlamadı değil ama önümde 2,5 saat süreceğini öngördüğüm ve fakat 3,5 saat süren bir eve dönüş yolculuğu vardı.
Sözün özü hem Mersin hem de Adana; Filmmor’da benim indimde sınıfı geçti. Bu iki şehir de daha fazla festivali hakediyor. Yalnız her iki şehirdeki kültür sanat insanlarında “Büyükşehir Belediyelerini MHP kazandı, acaba bu sonuç bize olumsuz olarak mı geri döner” endişesi hakim. Ben kısmet olursa hem Mersin hem de Adana’daki Büyükşehir Belediye Başkanları ile görüşüp onlara bu çekinceyi iletmek ve cevaplarını da Yeşil Gazete ve kendi sosyal medya hesabım üzerinden paylaşmak düşüncesindeyim. Şu anki şahsi fikrim ise (umarım yanılmam) bu çekincelerin yersiz olduğu yönünde
#anavarrza
