İnsan bazen bir notaya aşık olur. Yüreği sıkışır. Hayatta olmanın nimetinin ne geçmiş ne gelecek sadece o anda olduğunu anlar; o notada. Sakince yerinden sıçrar sonra ayakları yere basar, yeryüzüne basar. O nota Faran Ensemble‘a ait. Faran, Necef çölünde birkaç ülkenin sınırlarında uzanan bir vadinin adı. Yağmurda canlı ve yeşil, güneşte kurak ve sakin. Bu döngüde gidip gelen bir vadi. Faran Ensemble’nin Orta Asya’dan beslenen müzikleri, sınır tanımadan dinleyenleri ruhsal bir yolculuğa çıkarıyor, birbirlerine dönen ezgileri ile. O yolculuk esnasında daha sakin, daha umutlu, daha gülümser oluyor yolcu, kapıları bu notaya açıksa, aşık olmaya hazırsa.
Grup üyeleri Roy Smila, Gad Tidhar, Refael Ben-Zichri’nin enstrümanları sırasıyla kemança, ud, vurmalı çalgılar. Bu enstrümanlar, buluştuğunda bu üç adamla coğrafyamızın aşina olduğu ezgiler çıkıyor ortaya. Bazen birlikte bazen birbirlerini bekleyerek icra ederken müziklerini, yüzlerinde oluşan gülümseme görülmeye değer. Dini bir ritüel; nota, an, birliktelik ve yalnızlık için. Bir şükran belki bu anın içinde yaşadıklarına.
Grubu Facebook sayfalarından takip edebilir, buradan albümlerini satın alabilir ve aşağıdaki video’dan bir yolculuğa çıkabilirsiniz.
(Yeşil Gazete)
