Dünya ülkelerinin küresel ısıtmayı endüstri öncesi döneme kıyasla 1,5 ile 2 derece arasında sınırlama sözü verdiği Paris Anlaşması‘nın üzerinden tam beş yıl geçti.
12 Aralık 2015’te imzaya açılan Anlaşma, kısa süre içerisinde yeterli sayıda imzaya ulaşarak yürürlüğe girdi. O tarihten bu yana Paris, iklim mücadelesinin en önemli odaklarından biri haline geldi.
İstanbul Politikalar Merkezi Kıdemli İklim Uzmanı Dr. Ümit Şahin Anlaşma’nın beşinci yıl dönümünde Yeşil Gazete‘ye anlaşmanın iklim mücadelesi için ne anlama geldiğini, neler içerdiğini ve hangi konularda eksik kaldığını anlattı.
‘Ülkeler hedeflerini sıkılaştırmalı’
Şahin, Amerika Birleşik Devletleri‘nin (ABD) anlaşmaya geri dönecek olmasının, Çin‘in emisyonlarını düşürmeye başlayacağını ve 2060 yılında nötrleyeceğni açıklamasının umutları artırdığını söyledi. Ancak ülkelerin hedeflerini sıkılaştırmaları gerektiğine vurgu yaptı:
Mevcut taahhütler bir buçuk dereceyi mümkün kılmıyor. Bu şekilde gidildiği takdirde dünyanın üç dereceden fazla ısınacağı garanti. Son taahhütlerle sıcaklık sınırlanacak ancak yine de iki derecenin altına düşmeyecek. Bütün ülkelerin hedeflerini sıkılaştırmaları gerekiyor.”
Anlaşmanın yeterince bağlayıcılığı olmadığı gibi eleştirilerin doğru olsa da yine de insan haklarına ve doğa haklarına dayalı bir anlaşma olduğunun unutulmaması gerektiğini söyleyen Şahin anlaşma için “Sadece basit bir emisyon azaltma anlaşması değil iklim adaleti mücadelesinin önemli araçlarından bir tanesi” dedi.
