Nükleersiz Türkiye için Kürekle Karadeniz günlüğünü, nükleer faciayı yaratan ve yaşatan hükümetlerinin ülkemize nükleer santral satacağını öğrendikten sonra bir türlü rahat edemeyen Japon aktivist, akademisyen ve gazeteci dostların İstanbul ve Sinop ziyaretlerine iştirak ettiğim için bu sefer de “üçü bir yerde” haline getirmek durumunda kaldığımı bilmenizi isterim. Öte yandan Hüseyin’in de son derece motive bir şekilde hedefe yönelik kürek çektiğini göz önüne alırsanız sandalında geçirdiği saatlerin paralelinde bana yazacak çok bir şey bırakmadığını da kabul edersiniz. Ben yine de son üç günü kendisinden aldığım bilgilerle olabildiğince renkli anlatmaya çalışayım.
Fındıklı’da Ceylan Ailesi’nin yanında kaldıktan sonra yola, pardon denize koyulan Hüseyin’i 16 Agustos günü bekleyen büyük sürpriz, Türkiye’de deniz doldurularak yapılan ikinci havalimanıydı. Trabzon’a 110km, Rize’ye 33 km mesafede kurulacak olan İkiztepe Havalimanı’nın halihazırda küçücük balıkçı limanını, Pazar’daki Kız Kalesi ile turistik nitelikler taşıyan deniz sahasının 10 km doldurulacak olması bölge halkını memnun ediyordu, öyle ki havaalanının Artvin sınırı içinde mi Rize sınırı içinde mi olacağı havaalanını paylaşamama kaynaklı tartışma bile yaratmıştı. Oysa bu havaalanı inşaatı insanların kalkınma vaatleriyle doğayı nasıl arkadan bıçakladığının kanıtıydı. Para karşısında bırakın akan suyu, deniz olsa durmazdı…
Pazar’da Hüseyin’i evinde ağırlayan Kemal Bey’e teşekkürler!
17 Ağustos sabahı her zamanki gibi sabah 5’te denize çıkan Hüseyin’i bu sefer kapitalizmin bir başka yüzü bekliyordu. İmtiyazlar… Karadeniz’i kıyı boyunca ehlileştirmeye çalışan otoban nasıl olduysa bir noktada kıyının arkasından geçirilmişti .Sebep bir zamanlar Marmaris’te denizi, işgal ettiği ve rahatsızlık verdiği için şikayet edilen ünlü armatör Kalkavanlar’ın varlığı olmasındı?
Sebebi ne olursa olsun otobanın arkadan geçirilmesine sevinmeden duramadım. Karadeniz kıyı şeridi boyunca kıvrılarak yılan gibi denize tıslayan otobana dair anlattıkları denizin kendisinden çalınanı geri kazanacağını açık ve net söyleyen “Son Kumsal” belgeselini aklıma getirdi. Oysa doğa adamı Hüseyin’in deyimiyle kum ne güzeldir, temizler denizi, lakin inşaatçılar onu da kıskanır beton kaya ne varsa dayar sırtına doğanın… Bir of! çekerek Of’ta konakladı Hüseyin.
18 Agustos: Ne güzeldir dayanışma! Hüseyin’in geleceğini Sinop’taki dostumuz Sami Koç’tan duymuş olan Sürmeneliler sabah 10:00’da Hüseyin’i karşıladı. Sabah 5’te denizde olmak için çoğunlukla davetleri bile reddetmek durumunda kalıp sandalında konaklayan Hüseyin’in bu şekilde Sürmene’ye erkenden varması hiç şüphesiz Karadeniz insanıyla kaynaşmasını da sağladı.
Hüseyin Ürkmez Nükleersiz Türkiye için 5 gündür denizde; saatte ortalama 5 km giderek göze aldığı yolculuğun %10’u bile henüz bitmiş değil… 1500km dile kolay… “Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenleri” dediği gibi Şairin, çek Hüseyin çek kürekleri ağır ağır! Çernobil’in etkilerinin 10 yıllar sonra ortaya çıkardığı kanser vakalarıyla dolu hastanelerdeki mağdurlar için çek! Nükleer santral sevdasına karşı çek! sömürüye karşı çek! akıntıya karşı çek!
Hüseyin’i buradan takip edebilir, projeye fonlabeni üzerinden katkıda bulunabilir,yerinizden kalkmadan nükleersiz bir Türkiye için bir kürek de siz atabilirsiniz.
(Yeşil Gazete)
