By Yıl boyunca karla kaplı ve ağaçsız olan Alaska’nın Kuzey Yamacında bir Kutup porsuğu olmak kolay değil. Dinlenmek için kar yığınlarına gömülerek, sürekli yiyecek arayışı içerisinde hayatta kalıyorlar.
Ancak Kuzey Kutbu hızla değişiyor. Diğer bölgelerden çok daha hızlı ısınıyor ve kar daha erken eriyor. Araştırmacılar, Kutup porsuğunun nasıl uyum sağlayacağını anlamak için çalışmalar yaptı.
Bir fotoğrafçı olan Peter Mather, araştırmacıların birkaç mevsim boyunca yaptığı saha çalışmalarını belgeledi. NY Times’tan Henry Fountain’ın haberleştirdiği görüntüler, Kuzey Kutbu vahşi doğasındaki Kutup porsuklarına nadir bir bakış sağlıyor.
Kutup porsukları, geniş ayaklarıyla sanki kar ayakkabısının üzerindeymiş gibi karlı tundrada dolaşabilir. Ancak ana yırtıcıları olan Kuzey Kutbu kurdundan saklanacak çok az yer var. Gerektiğinde onlarca kilometre Ren geyiği kovalayacak dayanıklılığa ve çok daha büyük hayvanları öldürecek güce sahipler.
Kutup porsukları aynı zamanda kurtların bıraktığı leşlerle güçlü çenelerini kullanarak ziyafet çeken çöpçülerdir.
Yaban Hayatı Koruma Topluluğu, farklı bileşenlerle birlikte 2014’ten beri Alaska’nın Kutup porsuklarını inceliyor. Alaska Fairbanks Üniversitesi’nde doktora adayı olan proje koordinatörü Tom Glass, hedeflerinin “bu hızla değişen yerde bu türün çevreyle arasındaki ekolojik ilişkileri anlamak” olduğunu söylüyor.
İki yıldan fazla bir süredir 24 hayvan tuzağa düşürüldü, anestezi uygulandı ve hareketleri ve davranışları hakkında veri ileten uydu izleme tasmaları verildi.
Kutup porsukları kötü hava koşullarından veya avcılardan kaçmak için veya sadece dinlenmek için karı çabucak kazabilir. Anne porsukların sığınakları da genellikle yavrularını doğurdukları ve bakımlarını yaptıkları karmaşık bir tünel kümesinden oluşuyor.
Bir mağaradaki yiyecek kalıntıları, Kutup porsukları ayrıldıktan sonra bu meraklı ve aç boz ayı gibi diğer hayvanları çekebilir.
Kutup porsukları Brooks Sıradağları’ndan ve eteklerinden kıyı düzlüğüne kadarki mesafede yüzlerce mil kare üzerinde izlendi. Uydu bağlantısı başarısız olursa, Tom Glass taşınabilir bir radyo anteni kullanarak bir hayvanı bulabilirdi.
Glass ve asistanı Matt Kynoch, anestezi etkisini gösterdikten sonra tuzağa düşürülmüş porsuklardan saç ve doku örnekleri aldılar. Hayvanların dişleri yıllar içinde aşınıyor. Bu nedenle fotoğraflar kaba bir yaş tahmini sağlıyor.
Bir Kutup porsuğu üzerindeki tasma, hayvan serbest bırakıldıktan ve kara girdikten sonra birkaç ay boyunca veri sağlar. Hayvanın uzun vadeli güvenliği için tasma bu süreden sonra ayrılacak ve düşecek şekilde tasarlanmış.
Araştırmacıların incelemek istediği bir konu da Trans-Alaska Boru Hattı gibi Kuzey Yamacı’ndaki petrol gelişiminin porsukları etkileyip etkilemediği.
Kuzey Kutbu’ndaki yerli halklar porsukları kürkleri için yıllardır tuzağa düşürerek yakalıyor. Alaska’da nüfusun ne kadar istikrarlı olduğunu bilmek zor, ancak son yarım yüzyıldır her yıl toplanan kürk miktarı aşağı yukarı aynı kaldı.
Wolverine kürkü, fitilleme kabiliyeti nedeniyle tercih ediliyor. Parka başlığında saçak olarak kullanıldığında, su ve buzun sıçramasının önüne geçiyor.
Kutup porsukları şiddetli olmalarıyla ünlü. Ancak bunun yalnızca bir dereceye kadar doğru olduğunu söyleyen Glass, “Kutu tuzağının içinden bana baktıklarında sıcak ve tüylü görünmüyorlar” dedi.
Ancak porsuk ailelerinin sahneleri, tundrada oynayan çocukların ve annenin çocuklar üstüne atlamadan göz açıp kapayıncaya kadar uyumaya çalışmaları diğer türlerle benzerlik gösteriyor.
Yedi yıllık çalışmadan sonra bile, hayvanlar hakkında öğrenilecek çok şey var. Glass, “Özellikle Kuzey Kutbu’ndaki porsuklar hakkında ne kadar az şey bildiğimiz beni hala şaşırtıyor” dedi.
Glass, “Porsukların ekolojisinin nasıl değiştiğini anlamamız ve koruma ile ilgili herhangi bir alanı belirlememiz gerekiyor ifadelerini kullandı.
Comments