Türkiye’de kelaynakların neslinin korunması amacıyla yapılan çalışmalar sonucu 2001 yılında 42 olan kelaynak sayısı 2012 yılında 152’ye yükseldi.
Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Yaban Hayatı Dairesi Başkanı Nurettin Taş, bu yıl 29 Şubat’ta kafeslerden tabiata bırakılan kelaynakların başarılı bir üreme dönemi geçirdiğini söyledi.
Taş, kelaynakların yıl içinde 33 yavru yaptığını belirterek, “Haziran ayında tekrar kafeslere alınan kelaynakların sayısı, yeni yavruların dünyaya gelmesiyle birlikte 152’ye ulaştı. Bu yıl doğan tüm yavrular, Orman ve Su İşleri Malatya Bölge Müdürlüğü ile Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü çalışanları tarafından halkalanarak kayıt altına alındı” dedi.
Kelaynakların, 1950’li yıllara kadar Türkiye’nin güneydoğusunda yaygın olarak yaşadığını ifade eden Taş, şöyle devam etti:
“1950’li yıllarda bölgedeki tarım zararlıları ve sıtmaya karşı yapılan yoğun ilaçlamadan sonra kelaynakların sayısında dramatik bir düşüş yaşandı ve 1973 yılında 23 çifte kadar düştü. Bu dramatik düşüşü durdurmak maksadıyla 1977 yılında Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü tarafından, Birecik’te 3 adet kelaynak üretme istasyonu kuruldu. 1977-1998 yılları arasında serbest şekilde göçe giden kelaynakların göçten geri dönmemeleri sebebiyle kuşlar 1998 yılından itibaren göç dönemi başlangıcında Birecik’teki istasyonda kafeslere alınmaya başlandı.”
“Popülasyon normale ulaştığında, doğaya bırakılacaklar”
Taş, kelaynakların popülasyonunun normal sayıya ulaştığında, tekrar doğaya bırakılacağını söyledi. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü ile İngiliz Kraliyet Kuşları Koruma Derneği arasında geçen yıl protokol imzalandığını anımsatan Taş, şunları kaydetti:
“Protokol çerçevesinde, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü tarafından, Birecik Kelaynak Üretme İstasyonu’nda bulunan kelaynaklardan 2’sine uydu vericisi takılarak, 2’si de verici takılmadan göçe gönderildi. Bu çalışma ile vericilerin uyduya gönderdikleri sinyallerin değerlendirilmesi ile kelaynakların göç ederken izledikleri yol ve karşılaştıkları problemlerin belirlenmesi amaçlandı. Ancak göç eden kelaynaklardan 150 kilometreden sonra sinyal alınamadı.”
(Dünya)
