By 
ODTÜ Deniz Bilimleri Enstitüsü Doktor Öğretim Üyesi Korhan Özkan, dünyada iklim kriziyle birlikte biyoçeşitlilik krizi yaşandığını ve insan etksinin ekosistemde ve biyoçeşitlilikte büyük kırılmalara yol açtığını söyledi.
Karasal alanların yüzde 50’sini doğrudan ya da dolaylı insanın kullandığını, diğer milyonlarca canlı türünün kalan yüzde 50’yi kullanmaya çalıştığını belirten Özkan, “Bugün dünyadaki kuş, memeli varlığının çok büyük bir kısmı, insana besin olarak yetiştirilen inekler ve tavuklar. Doğal canlılar, bunların yanında çok daha küçük popülasyona sahip halde kalıyorlar” dedi.
Özkan, bu canlılar arasındaki deniz kuşlarının büyük bir baskı altında olduğunu vurguladı:
Fotoğraf: Andaç Hongur Erpehlivan/AA
“Dünya üzerindeki deniz kuşlarının yüzde 30-40’ı tehlike altında. Tehlike kategorileri değişiyor, bazıları yok olmak üzere, ciddi tehlike altında olanlar da bulunuyor. Bunların arasında bildiğimiz popülasyonları çok azalan, hassas olan türler var, albatroslar, yelkovanlar ya da penguenler gibi. Çok izole okyanus adalarında sadece birkaç lokasyonda yaşayan türler var, bunlar yok olmak üzere. Deniz kuşları genel olarak birer ikişer yok olmanın ötesinde yaygın ve büyük popülasyon düşüşleri yaşıyorlar.”
Balıkçılık gibi insan faaliyetlerinin açık denizlerde albatrosların ölümüne yol açtığından bahseden bilim insanı, bu tür faaliyetlerin üreme habitatlarından göçlerine kadar deniz kuşları üzerinde etkisi olduğunu, bunun üzerine iklim krizinin getirdiği yükle, bu canlıların hayatta kalma şanslarının düştüğünü dile getirdi:
Mevsim etkileri
“İklim, denizlerdeki üretkenliği yani denizlerde nerede ve hangi zamanda besin bolluğu olduğunu etkileyen bir süreç. Özellikle güney denizlerinde, kuzey denizlerinde, Arktik ve Antarktika‘da yaşayan büyük deniz kuşu kolonilerinin en büyük ihtiyaçlarından biri, çok yüksek miktardaki besin bolluğuna ulaşabilmek. Bugün pek çok deniz kuşu kolonisinde iklim değişikliğiyle oluşan besin yıkımları ya da besin alanlarının yer değiştirmesi, çok büyük ölümlerin gözlemlenmesine neden oluyor. Bizim coğrafyalarımızda bu kadar büyük üreme alanları bazen olmuyor. Ama aynı etkileri görülebiliyor.”
Kuraklığın etkileri
Özkan, kuraklığın da deniz kuşları üzerinde çok dramatik bir etkisi olduğunu; sulak alanların tarım alanlarına dönüşmesiyle habitatlarını kaybeden kuşların, iklim kriziyle yıkıcı sonuçlarla karşılaştıklarının altını çizdi:
“Doğu Akdeniz‘de Göksu, Çukurova gibi alanlarda 1990’lardan beri ‘akça cılıbıt’ kuşu var, deniz kuşu değil ama sulak alanlara bağlı bir kuş. Bu kuşun Çukurova Deltası’nda popülasyonuna baktığımızda yüzde 85’den fazla düşüş görüyoruz. Göksu Deltası’na baktığımızda 1980’lerden bu yana değişik sumru türlerinin üremesiyle ilgili büyük kayıplar varken, bugün bu türlerin üremesini göremiyoruz, alandan yok olmuş durumdalar.”
Dünyada 400’ün, Türkiye’de ise 40’ın üzerinde deniz kuşu tanımlandığı bilgisini veren Özkan, sumru, pelikan gibi bazı türlerin Türkiye’de hem üreyip hem de kışı geçirebildiklerini, korsan martılar, dalgıç kuşları gibi türlerin ise kuzey enlemlerde üreyip sadece kışı geçirmek için Türkiye’ye göç ettiklerini anlattı.
Bir deniz kuşunun Sibirya‘daki bir gölette üreyip binlerce kilometre yol kat ederek Akdeniz Havzası’ndaki bir kıyı alanında kışı geçirebildiğini belirten Özkan, “Kuzey Kutbu‘nda yaşanan iklim krizi, bu kuşun üremesini etkilerken Akdeniz Havzası’ndaki kıyı balık stoklarındaki çöküş, kuşun kışlama alanındaki yaşamını etkiliyor. Bazı canlıların yok olmalarının sebebi göç rotasındaki sulak alanlarını kaybetmeleri. Günümüzdeki baskı öyle bir boyuta geldi ki canlılar bu baskıları daha fazla kaldıramıyorlar” değerlendirmesinde bulundu.
‘Bazı canlıların yok oluşunu durduramayacağız’
İklim değişikliğiyle beraber bazı deniz kuşu türlerinin kuzeye doğru yayılacaklarını belirten Özkan şunları söyledi:
“Ülkemizde son 10 senede kuzeye doğru yayılan ak çaylak, ak yanaklı Arap bülbülü gibi türler var. Bunlar iklim değişimine büyük oranda daha adapteler. Fakat Akdeniz‘de bulunan yelkovanların ergin bireyleri Karadeniz‘deki hamsi stoklarından besleniyorlar. Karadeniz’de yaşayacağımız büyük bir ekolojik kriz ya da hamsi stoklarındaki büyük bir çöküş durumunda bu kuşların gidebileceği daha kuzey bir alan yok.”
Türkiye’de nesli tehlike altında olan türlerden bir diğeri, ada martısı. Dr. Özkan, bu türün, kıyılardaki üreme habitatını büyük oranda kaybettiğini, özellikle Doğu Akdeniz’de hiç kalmadığını, Mersin‘de bulunan Yılanlı Ada‘da 6 ila 8, Kıbrıs Karpaz’da da 6 ila 8 çift kaldığını belirtti.
“Özellikle deniz kuşları için kıyı sulak alanları ve kıyı ekosistemi iki anahtar alan.” diyen Özkan, deniz kuşlarının kaybolan üreme alanlarının hızlıca restore edilmesi, ekosistem sağlığının korunması, doğal alanların ekosistem temelli yönetilmesi ve balıkçılık yönetiminde aktif çaba gösterilmesi gerektiğinin altını çizdi:
“Bazı türlerin yok oluşunu durduramayacağız. Ekosistemi o kadar tahrip ettik ki bugün etkilerimizi durdursak bile hızla yol alan bir treni durduramayacağımız gibi bu canlıların yok oluşunu durdurmamız da ne yazık ki mümkün değil. Bunun sayısını tam bilmiyoruz ama dünyadaki canlıların pek çoğu ağır bir yok oluş riski altında. O kadar azaldılar ki bugün olmasa yarın yok olacaklar. Buradan çıkan bir kuş Arap Yarımadası boyunca göç ediyor, eğer siz oradaki avcılığı ya da Nil Nehri Deltası’ndaki balıkçılığı doğru yapamazsanız bu canlılar üzerindeki baskıyı yok edemeyebilirsiniz. Küresel ölçekte işbirliği gerektiriyor ama şu an biz doğru olanı yapmaya devam etmeliyiz, tek yol bu.”
Comments