‘Bu ürünleri üreten kadın işçiler haklarını aradıkları için işten atıldı’

Acarsoy Tekstil’de Öz İplik-İş Sendikası’na üye oldukları için işten atılan dört kadın işçinin direnişi, beşinci ayına girdi.

Bianet’ten Tuğçe Yılmaz’ın aktardığına göre; çalışanların çoğunluğunu kadınların oluşturduğu fabrikanın işvereni, 10 Mart’ta sendikal mücadele yürüten bir kadın işçiyi “performans düşüklüğü” gerekçesiyle işten attı.

İşten atıldığı gün, fabrika önünde direnişe başlayan Selinay Yılmaz ve Öz İplik-İş Sendikası‘na üye kadınlar, 26 Mart’ta fabrika önünde bir basın açıklaması yaptı. Açıklamaya destek veren üç kadın işçi de aynı gün işten atıldı.

Dilek Ümit Dündar, Öznur Mataracı, Selinay Yılmaz, Emel Didir 26 Mart’tan beri fabrika önündeki direnişlerini sürdürüyor.

Acarsoy Tekstil, Indıtex grubuna ait Zara, Pull & Bear, Bershka, Massimo Dutti, Stradivarius, Oysho ve bu markalara ek olarak H&M gibi kadın ve LGBTİ+ odaklı reklam çalışmalarıyla da gündeme gelen markaların ürünlerini üretiyor.

“Asgari ücretin bir tık üstüydü maaşlarımız, çok az bir fark vardı. Ocak 2022’de maaşıma zam yapıldı ve 5 bin 200 TL’ye yükseldi. Ama maaşımı alamadan işten atıldım zaten.”

Dilek Dündar

Kaynak: Twitter

Feministler, direnişlerinin başından itibaren işten atılan dört kadının yanında yer aldı.

8 Ağustos’ta ise ‘Bu ürünleri üreten kadın işçiler haklarını aradıkları için işten atıldı’ kampanyası başlatıldı.

Feministler hem söz konusu mağazaların dükkânlarındaki ürünlere bu etiketleri bıraktı hem de sosyal medyada işten atılan dört kadın işçinin seslerini duyurmaya çalıştı.

Kampanya ile ilgili işten atılan dört kadın işçiden biri olan ve iki yıldan fazla bir süredir Acarsoy Tekstil Fabrikası’nda çalışan Dilek Dündar şöyle diyor “Öyle büyük bir moral ve motivasyon oldu ki bizim için bu, anlatamam. Gerçekten bu kadarını beklemiyordum. Çok mutlu olduk görünce. Hatta ben gözyaşlarıma hakim olamadım” dedi.

Dündar’ın işten çıkış işlemleri, izin günündeyken düzenlendi.

Fabrikaya işbaşı için gittiğinde, insan kaynakları aracılığıyla işine son verildiğini öğrendi.

“İlk talebimiz elbette işe iade edilmemiz. Çünkü haksız yere işimizden edildik. Dördümüz de işini gayet düzgün yapan, iyi çalışan insanlardık. Kaldı ki biz yıllar boyunca düzgün çalışıyor olmasaydık, o firmada bizi barındırmazlardı. Her türlü kendimizden ödün verdik. Ailemizden, özel hayatımızdan, sosyal hayatımızdan ödün verdik. Biz işimizi asla ihmal etmedik. Hiçbir hata yapmadan, bir tutanak dahi yemeden bugüne kadar çalıştık. Diğer taleplerimiz ise sendikal haklara saygı duyulması, çalışma şartlarındaki iyileştirme, üzerimizdeki çalışma baskının azaltılması.”

Dilek Dündar