Amerika Birleşik Devletleri‘nin (ABD) önemli üniversitelerinden biri kabul edilen Stanford Üniversitesi‘nin yaptığı bir araştırma, “Zoom yorgunluğu”nun gerçek olduğunu ortaya koydu.
Bu yorgunluk, video konferansa özgü belirli bir mekansal dinamikten veya bu bağlamda diğer kişilerle iletişim kurmakta harcanan ekstra zihinsel çabadan kaynaklanıyor.
Koronavirüs salgını döneminde yapılan görüşmeler ve toplantılar için Zoom veya benzeri uygulamalar sıklıkla tercih edilirken, Zoom yorgunluğu kavramı da, çok sayıda video konferansın etkisiyle artan bitkinlik hissini anlatmak için kullanılıyor.
Zoom yorgunu kadınlar
Öte yandan, Zoom yorgunluğu bazı grupları diğerlerine göre daha çok etkiliyor.
10 binden fazla kişinin katılımıyla kurulan örneklem üzerinden yürütülen bu araştırmada, Zoom görüşmelerinin kadınları erkeklerden daha çok etkilediğini ortaya koydu.
Kullanım oranı, demografi veya kişilik gibi değişkenler kontrol edildiğinde bile kadınlar erkeklerden çok daha fazla Zoom yorgunluğu yaşıyor.
Kadınlar, ayna anksiyetesi yaşıyor
Kadınlar, görüşme deneyimlerini aktarırken daha çok kendine odaklı bir yaklaşım sergiliyor ve kendi görüntüsüyle ilgili ayna anksiyetesini de daha çok yaşıyor.
Ayna anksiyetesiyle birlikte, sözel olmayan mekanizmalardan çok sayıda bakışın üstünde olması hissi ve hapsedilmişlik hissi de Zoom yorgunluğunda cinsiyet etkisinin diğer taşıyıcıları olarak kabul ediliyor.
Araştırma sonuçlarına göre dışa dönük kişiler içe dönük kişilerden, yaşlılar gençlerden, beyazlar diğerlerinden daha az Zoom yorgunluğu çekiyor. Ancak, bütün bu kategorilerin hepsinde de kadınların daha yorgun olduğu göze çarpıyor.
