Ali İsmail Korkmaz Vakfı ALİKEV’in eğitim fonu için bir kampanya var

ALİKEV’in eğitim fonu için koşarak toplanan bağışlarla, maddi imkanı olmayan öğrenciler okula gidebilecek.

Ali İsmail Korkmaz hayatımıza, 2013’teki Gezi Olayları sırasında, Eskişehir’de polis ve siviller tarafından dövülerek hayatına son verilen 19 yaşındaki genç olarak girdi.

Annesi Emel Anne’yi ve davanın avukatı olan ağabeyi Gürkan’ı tanıyana kadar Ali İsmail’in düşlerini bilmiyordum.

Ali İsmail 2011 yılında, daha 17 yaşındayken ‘Toplum için Gençlik” hareketini başlatmıştı.

Bu hareket kapsamında, arkadaşlarını örgütleyerek okullarının bahçesini temizlemiş, huzurevi ziyaretinde bulunmuş, imkanları kısıtlı olan köy okullarına kitap ve kıyafet desteği sağlamış, engelliler için ve ilköğretim öğrencilerine okumayı sevdirmek için etkinlikler düzenlemiş.

Bu etkinliklerin raporlarını ve notlarını da tutmuş. Notlarda, arkadaşlarını nasıl örgütlediğini, hangi etkinliklere kimlerin gideceğini, ne kararlar aldıklarını, bu etkinliklerle neyi amaçladıklarını anlatmış.

Şimdi artık ‘Ali İsmail ve düşleri’ dendiğinde zihnimde şekillenen bir şeyler var: toplum için çalışan ve daha da fazla çalışmak isteyen bir genç. 

ALİKEV (Ali İsmail Korkmaz Vakfı), Ali İsmail’in yarım kalan düşlerini hayata geçirmek için kuruldu ve bu sene, Adım Adım aracılığıyla İstanbul Maratonu’na katılıp vakfın burs fonuna bağış toplamak için koştu. 2016-2017 eğitim döneminde bu bağışlarla, okuma imkanı olmayan 52 öğrencinin eğitim masrafı karşılanmış olacak (1 öğrencinin 1 yıllık burs bedeli 2.500 TL. Her öğrenci 4 senelik eğitimi boyunca destekleniyor).

Gürkan ve Emel Anne koşuya inanılmaz bir enerji kattı. Köprünün tam ortasında, elimizde “Düşlere güç ver” bayraklarını dalgalandırıp “Daha on dokuz yaşında, düşlerinde özgür dünya” diye bağırırken bir adam yanımıza yanaşıp “Helal olsun size, bu ortamda… Valla helal olsun” dedi. “Bu ortamda…” kelimelerinden çıkardığım anlamı teşekkür eşliğinde cebime koyarak devam ediyordum ki, adam oğluna açıklama yapmaya başladı:

“Sen biliyor musun Ali İsmail Korkmaz’ı? Gezi olaylarında dövülerek öldürüldü”. Ve ekledi: “Berkin Elvan falan vardı ya…”

Gezi’nin çocukları aynı cümlede geçerken boğazıma bir yumruk oturdu, burnumun direği sızladı.

Barbaros Bulvarı’ndan inerken yolun kenarında bize alkışlarla eşlik eden kadınlardan biri “Emel Anne, seni çok seviyoruz” derken gözleri parlıyordu. Ben evladını kaybetmiş bir anneye nasıl yaklaşacağımı pek bilemediğimden, koşu boyunca hemen ardından izledim Emel Anne’yi. Fırsatını bulunca da elini tutup, öptüm.

Kampanya hala devam ediyor. Pırıl pırıl bir gencin hayalini devam ettirmeye vesile olmak bana gurur veriyor. Siz de katkınız olsun isterseniz lütfen aşağıdaki linki ziyaret edin:

 

 

https://bagis.adimadim.org?ccid=CC12975

 

 

 

 

Kampanyamın şimdiye kadarki durumunu görmek için buraya tıklayabilirsiniz:

 

 

http://ipk.adimadim.org/kampanya/CC12975

 

 

 

 

 

Ceylan Yurdakuler