7 bölge 1 hikaye 2 pedal – Fırat Küçükersen

Bisiklet ile Anadolu’yu dolaşan Fırat Küçükersen‘in ilk yazısını sizlerle paylaşıyoruz. Fırat bize “hm@yesilgazete.org” üzerinden ulaştı. Siz de bisiklet, yayan, otostop vbnz seyahatlerinizi bizim kanalımızla duyurabilir, daha fazla insanı “hayat” ile buluşturabilirsiniz

Fırat’ın serüvenini takip etmek için adresleriniz Yeşil Gazete ve firatkucukersen.blogspot.com.tr/

* * *

Zamanı gelince olur…

Öncelikleri bir halledelim de…

Okulum bir bitsin de…

Devamlı bir iş bulayım da…

Biraz param biriksin de…

Askere gideyim de…

Bir evleneyim de…

Çocuklar okusun da…

Emekliliği hak edeyim de…

…

Hiçbir şeyin tam bir zamanı olmadığı gibi hiçbir zamanda dolgun bir maddi yeterliliğe sahip olamayacağız. Evet, çünkü insanız; hep daha fazlası… Bunu kavradıktan sonra, kervan yolda düzülür mantığına güvenerek karar verdim. Yola çıkıyorum.

Üniversite bitmiş, işe başlayalı neredeyse 1 yıl olmuştu. Cebimde yaşayabileceğimden fazlası vardı; ama hayallerim de vardı. Üniversite yıllarımda şekillenmişti kendimce uzunca bir yolculuk fikri. Bu yolculukta insan yapısına en uygun, doğaya en saygılı ulaşım aracıyla olacaktı. Evet evet bisikletimle! Gerekli hazırlıkları yaptım ama bence en zor olanı kısmı zamanlamaydı. Yola çıkmanın kararını vermek ve “evet ben gidiyorum” diyerek somut olan ilk adımı atabilmekti.

9 Haziran 2014 sabahında Eskişehir’den evimden yola çıkıp ülkemin 7 Bölgesinde pedallamaya karar verdim. Amacım yolda olmak, yaşamak, farklı ya da geride kalmış hayallerime ulaşabilmekti.  Ankara’dan daha doğuda yaşanmamış bir hayatım vardı. Eskişehir, Ankara, Aksaray, Konya, Antalya, Mersin, Adana, Osmaniye, Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Mardin, Batman, Siirt, Bitlis, Van diyerek 7 Bölge 1 Hikaye başladı ve devam ediyor.  Ne kolay yazdım değil mi? Gerçekten bu yolculuğu yapabilmekte yazmak gibi kolay. Ama şehir yaşantısından kurtulmak, beklentileri bir kenara itmek zannederim ki en zoru. İlk adımdan sonrası çorap söküğü gibi geliyor. Çünkü ağaçların, akarsuların, hayvanların arasında özümüze dönüyoruz; fazladan bir çabaya ihtiyaç yok.

Yolculuğum esnasında daha çok köylerde yaylalarda vakit geçirdim, çünkü şehirler birbirine benziyor ve tek düze. Ayrıca köy yaşantısının içine girmek için oraya gitmiş olmak yeterli. Sofralar hazırlanıyor, çaylar ateşe verilip, döşekler seriliyor. Bisikletle tek başıma olduğum için insanlar tam anlamıyla güveniyor. Başka bir ulaşım aracıyla seyahat etseydim eğer bu samimi iletişimi kurmak daha zor olurdu. Çünkü bisiklet insanlar arasına, insan ile doğa arasına set çeken bir araç değil. İletişimi koparmıyor aksine güçlendiriyor. Çok uzunca bir yol katetmek gerekmez bunları yaşamak için; bir köye gitmek, şehirden biraz olsun uzaklaşmak yeterli.

Alkol almadan sarhoş olmanın bir diğer yoludur dağda pedal çevirmek. Özgürlüğü tam olarak hissetmenin yoludur bisiklet. Ahmet Hamdi Tanpınar demiş ya: “Ne içindeyim zamanın ne de büsbütün dışında.”. Bana kalırsa bu şiiriyle bisikletle seyahate de gönderme yapmış.

Mutluyum.

 

 

 

Fırat Küçükersen