3 Yıl Oldu!

3 yıl oldu.

Tam üç yıl önce oldu olmaması gereken. Ankara’da yaşıyordum. Duyar duymaz atlayıp gelmiştik.  Keza bir barış insanını daha yitirmiştik.

3 yıl oldu cansız bedeni kaldırıma düşeli.  Üç yıldır Ocak ayı ölüm ayı.

3 yıl oldu güzel adam gideli. Güzel adamdı Hrant, cansız bedeni bile barışa hizmet etti.

Ölüm sessizce gelir derler ya yalan. Binlerce tehdit mektubu görmezden gelindi.  Katiller halen içimizde.

3 yıl oldu, katilleri halen kıs kıs gülüyor.  Yaptıkları yanlarına kalmış görünebilir ama onlar kaybettiler.

Hrant yüreğiyle birleştirdi iki halkı. Alçaklıklara, fitne ve fesatlığa karşı kardeş olduğumuzu öğretti bize. 100 yıllık öfke var arada kolay değildi bunu yapmak. Belki fiziksel sınır kapalı ama beyinlerdeki sınırlar çözülmeye başladı.  Hrant sayesinde….

3 yıldır yüz binler Hrant için, Adalet için yürüyor. Tam da Hrant’ın özlem duyduğu manzara. Keşke yaşarken görseydi.

Yüz yıllık statüko kırılıyor artık. Ermenistan protokolü onayladı bile. Keşke Hrant görseydi.

Savaştan, düşmanlıktan, kinden çıkarı olanlara inat, yüz binler biliyor kimin katil olduğunu. Yüz binler yine yürüyecek barış için adalet için…. Hrant için!

3 yıl oldu Hrant gideli. Ama biz O’nun açtığı yoldan yürümeye, barış için mücadele etmeye devam edeceğiz.

Kim bilir belki, yarın olmaz ama 4. Yılda sınır açılmış olur. Hep beraber ele ele tutuşarak yasını tutarız Hrant’ın. Şimdi Mucadele Zamanı

Not: Ahmet Atıl Aşıcı’nın benim yazıma cevaben yazdığı yazıya cevap yazmak için oturmuştum bilgisayar karşısına… Ama gitmedi elim… Umarım haftasonuna kadar görüşlerimi sizlerle paylaşıyor olacağım.