Bundan iki yıl önce, şu anda yıllık iznini kullanan yazarımız Bora (şafak 72) bu kitabı okumalısın diye geldiğinde, o kitabın beni buralara getireceğini tahmin bile edemezdim. Victor Ananias’ın Yaşam Dönüşümdür kitabıydı elindeki. Ben, o sayfaların izinde tohumun, gerçek gıdanın, bütüncül bakış açısının ve en önemlisi niyetin, iyi niyetin izlerini sürmeye başladım.
Çok da yanlış yolda olmadığımı canım Çamtepe’nin güzelim mutfağında tarhana kaynatırken anladım. Bu yolculuk esnasında kendi alışkanlıklarımı gözden geçirmeye başladığımda doğdu esasen yeşil mutfak hikâyeleri. Ne nereden geliyordu, mevsiminde tüketme neydi, atalık tohum neden bu kadar önemliydi, ekseriyetle yan yemek olarak düşündüğümüz yiyecekler nasıl başrole gelirdi… Bunların olgunlaşıp söze dökebileceğim hale gelmesi için zaman lazım diyordum hep. Sonra o doğru an sen karar verinceye kadar asla gelmediğinden haydi bakalım deyip bu köşeyi hazırlamaya koyuldum.
Yazdığım denediğim her tarif bir sonrakinin telaşını düşüyor içime. Ama neyse ki kervan yolda düzülüyor. Haber toplantıları ve yazışmaları esnasında atılan bir fikir, sorulan bir soru, takılan bir lakap, pazar tezgâhında karşına çıkan bir sap ısırgan otu bir anda telaşı gideriveriyor.
Pek çok yerde duymuş ve okumuş olabileceğiniz gibi faydası çok olan (idrar söktürücü özelliğinin yanı sıra kanı temizlemesi, metabolizmayı uyarması, kabızlığı önlemesi gibi yararları sayılıyor) ısırgan, geçen hafta pazarda dolanırken tezgâhta karşıma çıkınca karamelize soğan kokusu geldi birden burnuma. Eve gelip de mutfağa girişince aşağıdaki tarif çıktı ortaya.
Afiyet ve muhabbetle!
Isırgan otu kavurma
Malzemeler:
Isırgan otu kavurması ve polenta
1 sap ısırgan otu
1 veya 2 soğan (büyüklüğüne göre, bizdekiler ufakcanaydı 2 tane kullandım)
2 diş sarımsak
6-7 dilim haşlanmış kuru domates
Tuz, karabiber, zeytinyağı
Hazırlanışı:
Isırgan otu ve polenta hazırlık
Isırgan otlarını bir güzel yıkayıp temizliyoruz. Bunu yaparken eldiven giymenizi tavsiye ederim zira dokunduğunuz zaman canınızı yakan ve şifası içinde saklı olan sıvısı ve yaprakları var. Karpuz dilimi şeklinde doğradığımız soğanları sarımsakla birlikte zeytinyağında kavuruyoruz. Karamelize soğan kokusu dedim ya yukarıda, dilim damağım o tadı yakıştırdı nedense, fena da olmadı hani. Nasıl karamelize edeceğiz derseniz, kavururken tuzunu koyduktan sonra bir adet küp şeker koyuyoruz ve çevirmeye devam ettikçe rengi de dönmeye başlıyor zaten. Isırgan otunu ekleyip 5-6 dakika kadar soteliyoruz. Tuzunu, karabiberiyle birlikte uzun ince şeritler halinde (jülyen) kestiğimiz kurutulmuş domatesleri ekleyip bitiriyoruz.
Bitirdim bitirmesine ama yemek gözüme az geldi, yanına bir şey daha yapsam iyi olabilir diye düşündüm. Aşçılık okurken sıkça yaptığımız ve genelde kalıp gibi dondurarak tabakta yükseltici olarak kullandığımız polenta düştü aklıma. Polenta dediğimiz mısır unu ve suyla yapılan son derece pratik bir tarif yani esasen bulamaç. Tarifi severek takip ettiğim şu blogtan aldım, ben biraz daha koyu yaptım yani daha az su koydum. Bir de Bozcaada’dan getirdiğim adaçayı vardı, bir kısmını ayırıp kurutmuştum. Ufalayıp ondan ekledim, güzel oldu.
