[Manzum Serzenişler] Mağdurum

Sayıyı değil saygıyı konuştuğumuz günlere dair bir ümit…

Sanatla ve barışla kalın…

(Hep) Mağdurum

Francis, ajansta alyazılara bir bakıversen?
yüzü geçmiş diyorlar sayı için?

Ben demiştim, “geçer”, diye, Francis, hatırlıyor musun?

Acı toplu olunca daha kolay yönetiliyor, Francis. Aklında olsun!
Tek tük ölümler,
pek uğraştırıyor,
pek zahmetli.
Özgeçmişler,
küçük öksüze dramatik yakın plan, filan…
Çok yorucu…

Ama şöyle bir şişsin rakamlar!
Yüzler, üçyüzler, yirmi binler, iki milyonlar…
Sadece sayılar kalıyor, Francis…
Saygıdan eser değil…
kocaman olsun ama, kocaman kocaman sayılar…
ölüleri buzlarsın ama di mi?

Ay içim kurudu be Francis…
Josephine nerede?

***

Çok mu duygusalım, Josephine?
çok mu takıyorum kafayı, ne dersin?
Bana ne ama tüm bunlardan öyle değil mi?

Sosyal medyada paylaşıyorlar.
Taş üstüne taş kalmamış, yazık!
Drone ile çekmişler.
Like edip paylaştım işte! Daha ne istiyorlar benden?

Hem ben entegrasyona da inanıyorum ki?
Misal haftasonu yemeğe gittiğimiz egzotik restoran, adı neydi?
Ne güzeldi…

En yakın arkadaşımın sevgilisi bile Asyalı…
Niye bize bu kadar yükleniyorlar?

***

Dün gece bir rüya gördüm, Josephine…
O küçük kızı gördüm, camdan.
Sahilden geçiyorduk sanırım.
Kız ıslak. Oysa, taksimetre ısınıyordu.
Sayılar artarken uyandım.
Televizyon açık kalmış.
Yanına ancak sonra gelebildim.

Sahi, sen korunmuş muydun?

22 Ekim 2015
20:27
Kadıköy