Kuğulu Park çimenlerinde göz göze buluşma: “İnsan insana bağlarımız nereye gitti?”

Sosyal Medyadaki Ruhu Bohçada Gezen adresi üzerinden yaptığı açık çağrılar ile dünyada yaygın şekilde uygulanan “Göz göze temas” buluşmalarını Türkiye’ye de uyarlayan Hülya Tosun, İzmir Alsancak’ın ardından ikinci buluşmayı da Ankara Kuğulu Park’ta gerçekleştirdi.

Birbirine tamamen yabancı insanların kadim zamanlardan gelen ruhani iletişimi güçlendirmek amacıyla yeniden hayat geçirdikleri uygulamalardan birisi de göz göze buluşmalar. İnternet üzerinden bu buluşmalara dair izleyeni hem ümitlendiren hem de ziyadesi ile heyecanlandıran videolara erişim de zamanımızın iletişim çağında oldukça kolay. Hatta birisi için size tüyo da verelim, youtube üzerinden, “World’s Biggest Eye Contact Experiment (Officical Release 2015)” ile izleyebilirsiniz.

Youtube videosunda ellerinde “Where has human connection gone?” yani, “İnsani bağlar nereye kayboldu?” sorusu ve “Share one minute of eye contact to find out” yani, “Öğrenmek istersen göz teması kurmaya bir dakikanı ayır” yazılı pankartlar taşıyan dünyanın dört bucağından bir grup insan oturuyorlar nerede iseler oraya ve karşılarına oturup kendi gözlerinin içine bir süre bakacak diğer insanları bekliyorlar. Dünya çapında bir deneyim için 156 şehirde 100 bin insan bilgisi akıyor videodan. Gözlerinin içine bakan birbirine tamamen yabancı insanların yaşadıkları dökülüyor peşisıra ekrana. Karşısındakinin gözünde kendi içini gören, kendi içini gördükçe karşısındakine de açılan 100 bin insan. Ve kahkahasını tutamayanlar, gözlerinden yaş süzülenler, birbirine sarılanlar. İnsan olmanın ayırdına göz göze baktıkları her saniye bir parça daha varanlar.

Yeşil Gazete – Hürriyet içerik işbirliği ile Hürriyet Gazetesi’nde yer alan haberimize göre İşte bu buluşmaları internet üzerinde izledikten sonra, “Neden benim ülkemde de aynısı olmasın?” sorusu ile harekete geçen Ruhu Bohçada Gezen Hülya Tosun, ilkini 12 Nisan’da İzmir Alsancak’ta gerçekleştirdiği bu buluşmaların ikincisi için Ankara Kuğulu Park’ı seçti. İlk buluşmaya 10 kadar kişi katılmışken ikinci buluşmada 40’a yakın kişi biraraya geldi.

“Ben Ruhu Bohçada Gezen adresi üzerinden çağrı yaptım, Ankara’daki arkadaşlar da duyurdu” diye aktarıyor Ankara buluşmasının başlangıcını Tosun ve ekliyor, “Birkaçsaat durduk orada. İzmir’de birkaç kişi kartonlara yazıp yoldan geçenleri göz göze bakmaya davet etmiştik aslında. Bu sefer kırka yakın kişi olunca herkes birbiriyle eşleşti. Diledikleri kadar göz göze bakıp sonra bu tecrübeleri ile ilgili hislerini paylaştılar birbirleriyle. Sonra da gidip bir başkasıyla eşleştiler.”

Etkinliğin başında bu tür buluşmaların olmazsa olması çember oluşturmayı es geçmediklerini de vurguluyor Hülya Tosun, “Tabii tüm bunların öncesinde ilk buluşulduğunda kocaman bir çember olunup tanışıldı. Ve sonra bir isim oyunu oynayarak daha da kaynaşıldı.”

Yeni buluşmaların ve yeni şehirlerin de çembere eklenmesi dileğini ise şu sözlerle aktarıyor,

“Başka başka şehirlerde de yapmak istiyoruz elbette. Ama diğer taraftan da çok spontan oluyor. Hadi yapalım mı yapalım. O yüzden bir sonraki nerede nasıl olur bilmiyoruz.”

Ruhu Bohçada Gezen Hülya Tosun, Türkiye’deki ilk “Göz göze temas” buluşması için Alsancak’a davet metninde etkinliği şu şekilde tanıtmıştı:

“İnsan insana bağlarımız nereye gitti?
Bulmak için, bir dakika göz göze bakmaya var mısın?

Dünyanın her tarafında yapılan bir eylem. Videosunu ilk izlediğimde ağlamıştım. Sonraki her izleyişimde yine ağladım.
Biz de yapsak ya dememizin üstünden neredeyse bir yıl geçti. Ya aynı zamanda aynı şehirde olamadık, ya yağmur yağdı, ya çekindik azıcık…

İzmir’e kısmetmiş. Çimenlere oturduk, çağrımızı yaptık. Birbirinden farklı tepkiler aldık. “Ben varım” deyip, oturmadan geçenler, “süpersiniz”i derken duraklamayanlar, “ee ne olcak ki şimdi ” diyenler..
“Ne olacak biz de bilmiyoruz” dedik. “Birlikte keşfetmeye var mısın?”

Bir kadının gözleri var şimdi aklımda. Gönülden taşanlar göz pınarlarına dolunca sık sık gözlerini kaçırdı ama gitmedi… Tekrar tekrar geri döndü gözlerimizin buluştuğu o güvenli alana.

Hiç konuşmadık. Yine de taa derinlere bir yerlere dokundu varlığı, paylaşımı, şefkati, dokunuşu…
Gözümün içine bakan, bağ kurmamız için o adımı atan ve yalnız olmadığımı hatırlatan herkese şükranla…”

 

Haber: Alper Tolga Akkuş

(Yeşil Gazete)