Kalp ve solunum sorunları yaşayan şair Andrea Zanzotto, son birkaç gündür doğduğu bölge olan Venedik’in kuzey batısında bulunan Treviso’daydı. Geçtiğimiz 10 Ekim günü Treviso’yu çevreleyen tepelerin üzerinde yer alan Pieve di Soligo’daki evinde 90. yaş gününü kutlamıştı.
90 YILDA YAŞAMDAN NE ANLAYABİLİRİZ Kİ
Şair doğum gününde, Rai 3 isimli kamu televizyonuna yaptığı açıklamada, “90 yıl sonra yaşamdan ne anlıyoruz ki. Hiçbir şey. İşe yarar kelimeler kullanmak için en az 900 yıl yaşamak gerek” diyordu.
Treviso yakınındaki Pieve di Soligo’a dünyaya gelen Zanzotto, 16 yaşından itibaren ders vermeye başlamıştı. İkinci Dünya Savaşı’nda sonra Fransa’da, ardından da İsviçre’de ikamet ettikten sonra doğduğu köye geri dönmüştü. 1950 yılında jürisinde Giuseppe Ungaretti, Salvatore Quasimodo ve Eugenio Montale’nin yer aldığı San Babila ödülüne layık görülmüştü.
Zanzotto’nun ilk şiir kitabı “Dietro il paesaggio” (Sahne arkasında) adıyla 1951’de çıktı. 1962’de IX Egloghe kitabı ile geleneksel pastoral şiirden koparak şehir yaşamı ve sanayi dünyasında yankısını buldu.
Başlangıçtaki kapalılıktan böylece uzaklaşan Zanzotto, 1968’de “La beltà” (Güzellik) adlı kitabı ile daha geniş bir kitleye ulaştı. Şair, yaşamı boyunca çok sayıda esere imza atarken, 20. yüzyılın en önemli şairlerinden biri olarak değerlendiriliyordu.
