Fethiye’de Suruç Katliamı’nda hayatını kaybedenler anıldı

Suruç Katliamı’nda hayatını kaybedenler Fethiye’de anıldı. 21 Temmuz Salı günü Fethiye Kültür Merkezi önünde toplanan grup Suruç’ta yitirilen canlarımızı andı. Bağımsız bir çağrıyla Fethiye’den ve çevre ilçelerden çeşitli STK, parti, ve kitle örgütlerinin yanısıra bireysel katılımların da olduğu anma  sırasında herhangi bir bayrak, pankart, flama açılmadı.

“ÖLEN KİMDEN DİYE SORMADIĞIMIZDA BARIŞ GELECEK” pankartının altında toplanan grup, ölen canlarımızın ruhuna değsin diye helva ve şerbet dağıttıktan sonra kısa bir basın açıklaması okudu.

İnan Mayıs Aru tarafından okunan basın açıklamasının tam metni şu şekilde,

“20 Temmuz 2015 tarihinde, Suruç’ta 32 canımızı yitirdik. Dostlarımız, kardeşlerimiz, Suruç’ta patlatılan bir bombayla can verdi. Kobane’ye, savaşın yıkımına uğratılmış bir kente desteğe gidiyorlardı. Taş taş üstüne koyup kenti, mahalleleri yeniden canlandırmak istiyorlardı. Yıkmaya değil kurmaya, savaşa değil barışa gidiyorlardı. Çocuklara oyuncaklar, kitaplar götürecek, el birliğiyle yıkılan evleri onaracak, savaşın yaralarını bir nebze sarmak için çocuk oyunları oynayacak, tiyatro gösterileri sahneleyeceklerdi. Sınırları aşan bir düş örmekti niyetleri, sınırın bir yanında bir bombayla paramparça edildi düşleri, düşlerimiz.

Bu hepimize verilmek istenen bir mesajdı. Barış ve kardeşlik içinde bir dünya düşü kurmayın denmek isteniyor bize. Hepimizi bir iç savaşın sarmalına çekmek isteyen kara bir gölge dolanıyor üstümüzde. Biz de bileniyoruz, kinleniyoruz çoğu zaman yaşadığımız acılarla. Oysa biliyoruz ki savaşa karşı savaşmak bir aldatmacadan başka bir şey değil, öfke ve kin ancak yeni acılara gebedir.

Bugün burada dostların, yoldaşların arasında bir kez daha barışın sessiz dilinde ölen canlarımızın yasını tutmak için bir araya geldik. Ölen canlarımızla biz de öldük. Dağıttığımız kendi helvamız, içtiğimiz kendi kan şerbetimiz. Ölen kimdi diye sormayın bize. Dünyanın dört bir yanında zalimin zulmü karşısında ölen biziz.

Yeni acılar yaşanmadan yeni canlar ölmeden evvel candan cana, akıldan akıla, yoldan yola yürüyelim beraber. Sızıntılardan derecikler, dereciklerden ırmaklar, ırmaklardan denizler oluşturalım.

Tüm canlar bir olup ölen kimdenmiş diye sormadığımız gün gelecek barış bu topraklara”

(Yeşil Gazete)