Dostum Tahsin Yücel – Cevat Çapan

Bu yazı bbc.com/turkce/ den alınmıştır

Çok sevdiğiniz bir dostu yitirmeniz bir an için size hayatı anlamsızmış gibi gösterebilir.

Ancak onunla birlikte geçirdiğiniz yıllar, paylaştığınız değerler, katıldığınız olaylar ve ortak dostlarınızı düşündüğünüzde, onun varlığının ve çalışmalarının hayatı sizin için ne kadar zenginleştirdiğini ve anlamlı kıldığını anlarsınız.

Ben Tahsin’i ilk öykülerini yazdığı ellili yılların ortasından beri tanıyordum.

Ama asıl dostluğumuz 1960 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nin İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü’ne asistan olarak girdiğim yıl başladı.

O da aynı yıl o fakültenin Fransız Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirmiş, o bölüme asistan olarak girmişti.

Çalıştığımız bölümler ve o bölümlerdeki öğretim üyeleri fakültenin birbirine en yakın kardeş bölümleriydi.

Tahsin, Berke Vardar, Akşit Göktürk bu büyük ve mutlu ailenin en genç çocuklarıydık biz.

Yalnız çalışma saatlerinde değil, boş zamanlarımızda da sık sık bir araya gelip o yılların güzel İstanbulunun ve Anadolu’nun görülmesi gereken cennet köşelerinin tadını çıkarmaya bakardık.

Tahsin daha o yıllarda Haney Yaşamalı, Uçan Daireler ve Mutfak Çıkmazı gibi öykü ve romanlarıyla tanınmış, ödüller almış genç bir yazardı.

Öğrencilik yıllarında çalıştığı Varlık Yayınevi için de Fransız yazarlarından çeviriler yapmaya başlamıştı. Öykü, roman ve denemelerini art arda yazdığı Bernanos, Balzac gibi yazarlarla ve eleştiri kuramlarıyla ilgili çoğu Fransızca yazılmış, Fransa’da da yayımlanan saygın bilimsel yapıtlar izledi.

Tahsin aynı zamanda Türk Dil Kurumu’nun da ödün vermez bir üyesiydi ve bu kurumun dildeki devrimci tutumunu kitapları ve denemeleriyle hiç yılmadan savundu.

Elliye yakın özgün öykü, roman, deneme, eleştiri kitabı, yüze yakın önemli çeviri ve Sait Faik, Sedat Simavi, Yunus Nadi. Orhan Kemal ve bunlar gibi birçok yerli ve yabancı edebiyat ödülü, en saygın ödül jürilerindeki üyelikleri ve yetiştirdiği yüzlerce öğrenci.

Bütün bunlar Tahsin Yücel’in her zaman hayranlık ve saygıyla anacağımız başarıları.

Ama onu biz dostları için asıl unutulmaz kılan onun o insan sıcaklığı, sevecenliği, ince mizah duygusu, türkü tutkusu, cömertliği ve hoşgörüsüyle örnek bir aile babası olmasıydı.

Onun bizimle paylaştığı bu değerleriyle bizimle birlikte yaşayacağına yürekten inanıyorum.

Bu yazı bbc.com/turkce/ den alınmıştır

 

Cevat Çapan